Δισκία λεμονάδας πρόχειρα

Εκλέγομεν ωραία λεμόνια, γερά, τα οποία αφού κόψομεν στην μέση, στήβομεν καλά τον χυμόν και τον περνούμεν από ένα καθαρό πανί.

Έχομεν καλή ζάχαρι εις πούδραν, την οποίαν διαλυομεν με τον χυμόν των λεμονιών έως ότου γίνη μία ζύμη πηκτή.

Βάζομεν την ζύμη σε μία κατσαρόλα, σε φωτιά σιγανή, και την ζεσταίνομεν έως ότου γίνη αρκετά ρευστή, αλλά χωρίς να την βράσωμεν. Χύνομεν κατόπιν το μίγμα σε μικρές φόρμες για να σχηματισθούν τα δισκία. Αυτά τα δισκία έχουν το προτέρημα να δίδουν κατά το ταξείδι, μια λεμονάδα πολύ ωραία, όταν διαλυθούν μέσα σ’ ένα ποτήρι νερό.

«Υγεία», 1927