Ιδιότητες φύλλων λαχάνου

Τα φύλλα των λαχάνων δεν είνε μόνον τροφή, αλλά έχουν, φαίνεται, και ιατρικάς ιδιότητας. Οι αρχαίοι απέδιδον μεγάλας ιδιότητας εις τα λάχανα και εδόξαζον ότι το χόρτο αυτό προφυλάττει το σώμα από παντός κακού. Ο Αριστοτέλης απέδεδεν εις τα λάχανα ιδιότητας αντιμεθυστικάς, ο δε Γαληνός τα εθεώρει ως ειδικόν κατά της λέπρας. Ο Ορειβάσιος συνίστα την λαχανοσαλάταν λίαν ωφέλιμον εις αρθριτικούς, μελαγχολικούς και τους πάχοντας από σπληνομεγαλίαν. Οι Ρωμαίοι είχαν εις μεγάλην υπόληψιν τα λάχανα. Με αυτά οι στρατιώται των επέδενον τα τραύματά των. Κάτων ο πρεσβύτερος εθεώρει τα λάχανα ως πανάκειαν κατά των επιδημιών και ειδικώς κατά της πανώλους.

Κατά το 1871 ο ιατρός A. Blanc εδημοσίευσε περί λαχάνων ένα ολόκληρον τόμον, διά του οποίου υπεστήριζεν ότι τα φύλλα των λαχάνων αποτελούν ένα επίδεσμον πρώτης τάξεως, μίαν αλοιφήν θαυματουργόν διά πληγάς και έλκη. Ιδού ο τρόπος της εφαρμογής: διαλέγομεν τα δυνατώτερα και τα πλέον πράσινα φύλλα, τα οποία μαλακώνομεν προηγουμένως τυλίζοντες επάνω σ’ ένα μπουκάλι, λ.χ. διά να σπάσωμεν τα μικρά νευρίδια. Χλιάνομεν τα φύλλα προ της επιθέσεως˙ μπορούμεν να θέσωμεν πολλά στρώματα φύλλων. Συγκρατούμεν το όλον μ’ ένα επίδεσμον. Ανανεούμεν τον λαχανοεπίδεσμον δύο φοράς την ημέραν.

«Υγεία», 1926