Τα σφικτά δακτυλίδια

Συχνά τα δακτυλίδια σφίγγουν και είνε αδύνατον να τα βγάλωμεν από τον δάκτυλον. Ιδού μία μέθοδος απλή, την οποίαν συνιστά το περιοδικόν η «ΦΥΣΙΣ».

Χρησιμοποιούμεν νήμα επίπεδον, καλούμενον bolduc, με το οποίον οι ζαχαροπλάσται δένουν συνήθως τα κουτιά των κουφέτων. Πρέπει φυσικά το νήμα αυτό να ήναι όσον το δυνατόν λεπτότερον. Πέρνομεν νήμα 80 ε. μ. μήκους, το οποίον αλείφομεν με ξηρό σαπούνι, κατά προτίμησιν κόνιν σάπωνος ή καλύτερον κόνιν τάλκ.

Τυλίζομεν το νήμα ελικοειδώς εις τρόπον ώστε οι γύροι να αλληλοκαλύπτωνται ελαφρώς, αρχίζοντες από το άκρον του δακτύλου. Σχηματίζεται ούτω επί του δακτύλου ένα αληθινό περίβλημα το οποίον σφίγγομεν αρκετά δυνατά. Όταν φθάσωμεν κοντά στο δακτυλίδι που πρόκειται να αφαιρέσωμεν, περνούμεν το άκρον του νήματος εις το δακτυλίδι και το φέρνομεν το άκρον αυτό άνωθεν. Πουδραρίζομεν αφθόνως με τάλκ το νημάτινον περίβλημα και τραβούμεν πολύ απαλά επί του ελευθέρου άκρου και βαθμιαίως. Το νήμα ξετυλίζεται βαθμιαίως και αναγκάζει το δακτυλίδι να ανέλθη επί του περιβλήματος.

Διά της μεθόδου αυτής κατωρθώνομεν να βγάλωμεν το δακτυλίδι χωρίς κόπον.

«Υγεία», 1927