«Ο ΡΥΠΑΙΝΩΝ ΝΑ ΜΗΝ ΡΥΠΑΙΝΕΙ»

ΣΑΚΗΣ ΚΟΥΡΟΥΖΙΔΗΣ

Οι προγραμματικές δηλώσεις και οι ομιλίες των αρχηγών των κομμάτων, συγκέντρωσαν την προσοχή μας τα τελευταία εικοσιτετράωρα, ενώ το νέφος και η ρύπανση μας έπνιγαν στην κυριολεξία. Η διακήρυξη του πρωθυπουργού πως ο ρυπαίνων θα πληρώνει δεν μας καθησύχασε. Αντίθετα μάλιστα, η γενική αοριστία από τη μια και η συγκεκριμένη παρουσία της μόλυνσης απ’ την άλλη, προκάλεσαν τις ανησυχίες μας. Αρκεί άραγε το... ρηθέν υπό της Κοινότητος; Προλαμβάνει τη ρύπανση, ή σε πολλές περιπτώσεις λειτουργεί αντίθετα σαν κίνητρο για να ρυπαίνει κάποιος την ατμόσφαιρα, αν το πρόστιμο θα είναι σε τιμή συμφέρουσα;

Ο Σάκης Κουρουζίδης, μέλος της Επιτροπής Οικολογίας και Περιβάλλοντος του Συναπισμού, απαντάει στην ερώτησή μας.

 «Απ’ όλα αυτά, νομίζω πως προκύπτει ότι για τα πολύ σοβαρά προβλήματα η απάντηση δεν μπορεί να είναι το ότι ο ρυπαίνων πληρώνει. Η θεωρία αυτή πάσχει από πολλές πλευρές.

Η εφαρμογή της αρχής είναι πολύ δύσκολη: ποια πράξη είναι κολάσιμη, πως διαπιστώνεται, πως και ποιος ασκεί δίωξη, πότε και πόση είναι η καταδίκη- ποινή, πως εκτελείται η καταδικαστική απόφαση; Η διαφυγή μπορεί να γίνει σε κάθε κρίκο της αλυσίδας αυτής.

Όλες αυτές οι δυσκολίες μπορεί να λειτουργήσουν και δυστυχώς έτσι συμβαίνει στην πράξη- ως “άδεια ρύπανσης”, δηλαδή, να ενθαρρύνει ρυπαντές να ρυπαίνουν το περιβάλλον, εφόσον θα ήταν διατεθειμένοι να πληρώσουν το αναγκαίο τίμημα. Το σπουδαιότερο μειονέκτημα, βέβαια, είναι ότι δεν αναφέρονται καθόλου στις παραγωγικές διαδικασίες, αλλά μόνο στο τελικό τους αποτέλεσμα. Όχι στη λογική της πρόληψης, αλλά της εκ των υστέρων αποκατάστασης. Η κριτική στη θεωρία αυτή δεν σημαίνει ότι δεν γίνεται αποδεκτή η λογική των προστίμων. Αντί λοιπόν για το “ο ρυπαίνων πληρώνει” εμείς αντιπροτείνουμε “ο ρυπαίνων να μην ρυπαίνει”».

«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ»

27.4.1990