ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ

ΣΑΚΗΣ ΚΟΥΡΟΥΖΙΔΗΣ

Πριν λίγες μέρες, πραγματοποιήθηκε η Πανελλαδική Οικολογική Συνδιάσκεψη του ΣΥΝ. Ακούστηκαν από εισηγητές και αντιπροσώπους, πολλά και διάφορα. Για τη σχέση Αριστεράς και οικολογίας, για την ανάπτυξη του Οικολογικού Κινήματος στην Ελλάδα, για τη θαλάσσια ρύπανση, για τον τουρισμό και το περιβάλλον και άλλα πολλά. Μα καλά, αναρωτήθηκαν κάποιοι, μαζευτήκατε 150 αντιπρόσωποι από τριάντα- τόσες πόλεις απ’ όλη την Ελλάδα, 20 μέρες πριν από τις εκλογές και δεν συζητήσατε τίποτε- κυριολεκτικά τίποτε- για τις εκλογές;

Το ερώτημα φαίνεται εύλογο. Αν μάλιστα σκεφτούμε ότι ακόμη και οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί, την ίδια μέρα εν μέσω κορμών πεύκων και βαλσαμωμένων πουλιών στην Ελάτη Τρικάλων, «σφαχτήκανε» για το αν στην προεκλογική περίοδο θα εμφανίζονται στην TV οι υποψήφιοι ή το προεδρείο της Ομοσπονδίας, αν η Μ. Δίζη θα ξαναείναι υποψήφια, αν θα επιπλεύσει εκλογικά η «Ρήξη» ή θα επέλθει ρήξη στην Ομοσπονδία και άλλα εκλογικά.

Να μην αναφερθούμε βέβαια στην πρώτη -ιστορική- οικολογική συγκέντρωση που οργάνωσε το νεογέννητο -ένα μήνα πριν τις εκλογές- Γραφείο Περιβάλλοντος της ΝΔ. το κυνήγι της αυτοδυναμίας έντυσε με οικολογικό μανδύα τον Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος λέει, σε ένα χρόνο θα καταρτίσει το δασικό κτηματολόγιο, στη συνέχεια θα διπλασιάσει τις δασικές εκτάσεις κλπ. Όχι, τελικά, η ΝΔ δεν έκανε αίτηση να γίνει μέλος της Ομοσπονδίας των Οικολογικών Εναλλακτικών. Μπορεί να το κάνει στις επόμενες εκλογές.

Περιέργως το ΠΑΣΟΚ, ούτε τμήμα περιβάλλοντος μας εμφάνισε, ούτε πανώ στη Βουλή έβγαλε για το νέφος. Προτιμά να στέλνει τους τέως υπουργούς Περιβάλλοντος στις τηλεοράσεις και τους Ραδιοσταθμούς για να μας απαριθμούν τους ανισόπεδους κόμβους που κατασκεύασαν -όλους τεχνικά άρτιους, παρακαλώ- τα χιλιόμετρα των αποχετευτικών αγωγών, τα δεκάδες (μίνι) παρκάκια που έγιναν «επί των ημερών του» κλπ.

Τελικά, μήπως το ερώτημα που προανέφερα είναι προφανές; Πράγματι είναι. Άλλο τόσο προφανής, όμως, είναι και η απάντηση.

Σε μια περίοδο που η αξιοπιστία είναι ένα από τα ζητούμενα της πολιτικής μιας ζωής, οι προεκλογικές κινήσεις εντυπωσιασμού, ακριβώς αυτήν την αξιοπιστία πλήττουν.

Ο ΣΥΝ περνώντας μέσα από τις συμπληγάδες του λαϊκισμού, του εντυπωσιασμού, της προχειρολογίας, της εκλογολογίας, δίνει τη δική του δύσκολη μάχη.

Η «οικολογικοποίηση» του ΣΥΝ δεν μπορεί να γίνει στα προεκλογικά μπαλκόνια, αλλά μέσα από μια βασανιστική και ουσιαστική πορεία, χωρίς προεκλογικές διολισθήσεις αλλά και χωρίς εκλογική ολιγωρία.

Η εκλογική περίοδος προσφέρεται για μια διακίνηση των επεξεργασιών του (του Οικολογικού προγράμματος των προτάσεών του για τις προστατευόμενες περιοχές, για τη διαχείριση και προστασία των δασών, για τον τουρισμό και το περιβάλλον, για τη διαχείριση των φυσικών νερών και τη λειψυδρία, κλπ), αλλά και για μια αντιπαράθεση με αντιλήψεις και πρακτικές των άλλων κομμάτων.

Επίμαχα σημεία είναι:

-          Τα βασικά εργαλεία για την άσκηση της περιβαλλοντικής πολιτικής, όπως είναι το Εθνικό Κτηματολόγιο, τα Ρυθμιστικά Σχέδια των μεγάλων πόλεων, οι πράξεις εφαρμογής του νόμου 1650 για το περιβάλλον, η εφαρμογή των διεθνών συμβάσεων για ειδικότερα περιβαλλοντικά θέματα, κλπ., που πήραν κάποια ώθηση στο σύντομο διάστημα της κυβέρνησης Ζολώτα, θα επανέλθουν στα βαλτωμένα νερά της τελευταίας 15ετίας:

-          Θα προχωρήσουν τα μέτρα για το νέφος της Αθήνας, που ομόφωνα αποφάσισε το Υπουργικό Συμβούλιο πριν ένα μήνα, από την οποία κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές αυτές; Δεσμεύονται ΝΔ και ΠΑΣΟΚ;

-          Το «λιγότερο κράτος» που προπαγανδίζει η ΝΔ, θα σημάνει περισσότερες αρμοδιότητες στην ΤΑ για θέματα περιβάλλοντος ή στους τομείς αυτούς το «κράτος αγιάζει τα μέσα»;

-          «Αυτοδύναμες» λύσεις σε παγκοινωνικά προβλήματα, με οικουμενικές προεκτάσεις ή ενεργοποίηση όλης της κοινωνίας μέσα σ’ ένα κλίμα συνεργασίας και προοπτικής;

-          Ειδικό Ταμείο για το περιβάλλον, με ρυθμίσεις και δεσμεύσεις που να κατοχυρώνουν τη διοχέτευση των πόρων του σε έργα για το περιβάλλον ή νέοι μηχανισμοί είσπραξης φόρων και κάλυψης ελλειμμάτων;

-          Σχεδιασμός και χωροθέτηση δραστηριοτήτων σε όλη τη χώρα ή άναρχη ανορθολογική, κέρδο και καιρο-σκοπική διασπορά και ανάμιξη αντιφατικών και αλληλοαποκλειόμενων δραστηριοτήτων;

-          Περιβαλλοντική πολιτική με συνεχεία και συνέπεια ή προεκλογική αποδοχή όλων των αυθαιρεσιών και των αυθαιρέτων της αμέσως προηγούμενης περιόδου;

-          Η ταύτιση της Ομοσπονδίας Οικολογικών Εναλλακτικών Κινήσεων με το κόμμα των Οικολογικών Εναλλακτικών, ευνοεί την οικολογική δράση των πολιτών ή την στενεύει επικίνδυνα μέχρι σημείου πολυδιάσπασης;

-          Τα θέματα της προστασίας του περιβάλλοντος, θα τα ρυθμίζει μια κοινωνία όπου θα ρυθμίζει μια κοινωνία όπου θα κυριαρχεί η λογική της αγοράς- μια λογική που στηρίζεται στον ανταγωνισμό και στην αντιπαράθεση, δηλ. σε μια αντι- οικολογική λογική, ή θα στηρίζεται ακριβώς στην αλληλεξάρτηση και την αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της κοινωνίας, αρχές που πηγάζουν από την οικολογική προβληματική, δηλ. μια κοινωνία με σαφείς στόχους και προτεραιότητες σε σχέση με τον άνθρωπο και τη φύση.

 «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ»

29.3.1990