Ενότητα :Tεύχος 64, Οκτώβριος 2006 |
Τίτλος : ΣΑΚΗΣ ΚΟΥΡΟΥΖΙΔΗΣ, Συν τρία (3) νέα χιλιόμετρα χώρων στάθμευσης κάθε μέρα!
|
Αρχή κειμένου Συν τρία (3) νέα χιλιόμετρα χώρων στάθμευσης κάθε μέρα! (ή Ευρωπαϊκή Ημέρα με παρκαρισμένα αυτοκίνητα) Σάκης Κουρουζίδης Κάθε χρόνο προστίθενται στην Αθήνα 150-200.000 αυτοκίνητα, περίπου 500 την ημέρα. Αν υπολογίσουμε ότι για κάθε αυτοκίνητο χρειάζονται περίπου 6 μέτρα διαδρόμου για να παρκάρει, τότε πρέπει να εξασφαλίζουμε 3 χιλιόμετρα δρόμων για παρκάρισμα, κάθε μέρα και συνολικά περισσότερα από 1.000 χιλιόμετρα το χρόνο, δηλαδή, μια μονή σειρά αυτοκινήτων σε μια διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Αθήνα! Όταν από τον τεχνικό κόσμο της χώρας υπάρχουν ακόμη αιτήματα να μην είναι υποχρεωτική η κατασκευή θέσεων παρκαρίσματος σε νεοανεγειρόμενες πολυκατοικίες, τότε ευλόγως θα πρέπει να αναρωτηθούμε πού θα σταθμεύουν όλα αυτά, μαζί με τα προϋπάρχοντα. Μια τετραμελής οικογένεια κατέχει τουλάχιστον 2 ΙΧ και χρειάζεται ένα διαμέρισμα περίπου 100 τ.μ. Αυτό σημαίνει ότι, μόνο για τα αυτοκίνητα των ενοίκων μιας νέας πολυκατοικίας, θα πρέπει να προβλέπεται μία θέση στάθμευσης για κάθε 50 τ.μ. διαμερίσματος. Δηλαδή, μια πολυκατοικία 1.000 τ.μ. (20 διαμερίσματα των 100 τ.μ.) θα πρέπει να προβλέψει 40 θέσεις παρκαρίσματος. Επειδή η ανοδική τάση κατοχής ΙΧ στην Ελλάδα συνεχίζεται ακόμη, οδεύουσα ολοταχώς προς τα ευρωπαϊκά επίπεδα, ο σημερινός σχεδιασμός θα πρέπει να λάβει υπόψιν του και την αναλογία που θα διαμορφωθεί σε 10-15 χρόνια και οι 40 θέσεις στάθμευσης που υπολογίσαμε πριν, θα πρέπει να γίνουν τουλάχιστον 50, αφού η πολυκατοικία θα υπάρχει για 30-50 χρόνια ακόμη, χωρίς να μπορεί εντωμεταξύ να προσθέσει νέες θέσεις για τους ενοίκους της. Επειδή, όμως, μια οικογένεια έχει και επισκέπτες, φιλοξενούμενους, συναλλασσόμενους οι οποίοι θα πρέπει να παρκάρουν στο δρόμο κάπου κοντά στο σπίτι που επισκέπτονται, θα πρέπει να μετακινηθούν κάποια ΙΧ από ενοίκους παλιότερων πολυκατοικιών που δεν διαθέτουν χώρους στάθμευσης, προς γκαράζ και πιλοτές γειτονικών πολυκατοικιών που διαθέτουν περίσσεια θέσεων, τότε οι νεοανεγειρόμενες πολυκατοικίες θα πρέπει να αναλάβουν και αυτό το φορτίο, δηλαδή να προβλέψουν επιπλέον θέσεις από αυτές που ο προηγούμενος υπολογισμός τους χρέωσε. Αν δεν συμβεί αυτό, δηλαδή μια πολυκατοικία 1.000 τ.μ. που χτίζεται σε μια περιοχή, δεν προβλέψει 40+50%=60 τουλάχιστον θέσεις στάθμευσης, τότε θα πρέπει, για κάθε 3 νέες πολυκατοικίες που χτίζονται σε μια γειτονιά θα πρέπει να κατασκευάζεται ένα δημόσιο γκαράζ 180-200 θέσεων! Δεν γνωρίζω αν η επιστήμη της πολεοδομίας έχει και άλλα πολεοδομικά εργαλεία για να λύσει τον γρίφο αυτό, αλλά, μέχρι να τα βρει και επειδή μου φαίνεται εντελώς εξωπραγματικό να αναμένουμε ένα δημόσιο γκαράζ σε κάθε γειτονιά, τότε εντελώς ψυχρά να καταλήξουμε στο πιο ρεαλιστικό και αποτελεσματικό -αλλά και κατεπείγον, συνάμα- πολεοδομικό εργαλείο που διαθέτουμε και που είναι αυτό των υποχρεωτικών θέσεων στάθμευσης στις νέες οικοδομές με βάση και τις τρεις παραμέτρους που προαναφέρθηκαν -και με ακριβέστερους, ασφαλώς, υπολογισμούς. Δαίμων της Οικολογίας, τ. 64 10/06 |
                     |