Ενότητα :Tεύχος 64, Οκτώβριος 2006

Τίτλος : Ecocrete: Επιμένει ο Κεφαλογιάννης για διαμετακομιστικό λιμάνι στη Μεσσαρά

Διαβάστηκε: 658 φορές!

Πλήρες Κείμενο :   


Αρχή κειμένου

Ecocrete: Επιμένει ο Κεφαλογιάννης για διαμετακομιστικό λιμάνι στη Μεσσαρά

 

 Παρά τις έντονες αντιδράσεις των κατοίκων της Μεσσαράς, Δημοτικών Συμβουλίων της Νότιας Κρήτης, περιβαλλοντικών οργανώσεων και πολλών άλλων φορέων που βλέπουν να ανατρέπονται με αυτό το τρόπο όλες οι προοπτικές ήπιας και βιώσιμης τοπικής ανάπτυξης στον τομέα της γεωργίας και του τουρισμού ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Μ. Κεφαλογιάννης επιμένει στην πρότασή του για την κατασκευή ενός τεράστιου διαμετακομιστικού λιμανιού στη Νότια Κρήτη και συγκεκριμένα στο κόλπο της Μεσσαράς.

 

Την 1η Σεπτεμβρίου 2006 ο Υπουργός υπέγραψε μνημόνιο για την διερεύνηση της πιθανότητας συνεργασίας για την κατασκευή και λειτουργία διαμετακομιστικού λιμανιού στη Μεσσαρά με τον Υπουργό Ναυτιλιακών Υποθέσεων και Αλιείας της Κορέας Sung Jin. Την πρόταση φέρεται ότι εισηγήθηκε κορεάτικη αντιπροσωπεία, η οποία επισκέφθηκε το ΥΕΝ την περασμένη εβδομάδα.

 

Στο μνημόνιο αναφέρεται ότι οι δύο χώρες θα συνεργαστούν για την ανταλλαγή πληροφοριών, γνώσεων και στοιχείων σχετικά με την ανάπτυξη, διαχείριση και λειτουργία του Λιμένα Τυμπακίου και την ανταλλαγή αποτελεσμάτων μελέτης σκοπιμότητας, ρυθμιστικού σχεδίου και άλλων προγραμμάτων. Στο κείμενο αναφέρεται ότι "το Μνημόνιο Συνεργασίας, δε θίγει τις συζητήσεις ή τις διαπραγματεύσεις σε εξέλιξη με άλλα Μέλη, τα οποία επέδειξαν ή πρόκειται να επιδείξουν ενδιαφέρον στην ανάπτυξη του Λιμένος Τυμπακίου".

 

Το λιμάνι αυτό, στην περίπτωση που θα κατασκευαστεί, θα αποτελεί το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, θα είναι κλειστού τύπου και με μοναδικό αντικείμενο την μεταφόρτωση αδασμολόγητων προϊόντων σε κοντέινερς με τεράστια πλοία ξένων συμφερόντων. Από την εμπειρία παρόμοιων λιμανιών του εξωτερικού θεωρείται βέβαιο ότι πρόκειται να υποβαθμίσει περιβαλλοντικά τις ακτές της Νότιας Κρήτης, με τις ανάλογες συνέπειες στην περιφερειακή τουριστική και αγροτική ανάπτυξη. Ο Υπουργός μέχρις στιγμής μοιάζει να κινείται μόνος του σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, χωρίς επαφή με την τοπική κοινωνία αλλά και χωρίς σοβαρή υποστήριξη της υπόλοιπης Κυβέρνησης που τηρεί στάση αναμονής. Οι κάτοικοι έχουν συστήσει επιτροπές αντίδρασης στο διαμετακομιστικό λιμάνι και ήδη συγκεντρώνουν υπογραφές ενώ έχουν στο πλευρό τους περιβαλλοντικές οργανώσεις της Κρήτης και του εξωτερικού.

 

Στο δελτίο τύπου του Υπουργείου αναφέρεται η ανάπτυξη νέων λιμενικών υποδομών έχει στόχο την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, που θα δώσουν ώθηση στις εμπορευματικές μεταφορές, θα ενισχύσουν αποφασιστικά την ανάπτυξη της Εθνικής Οικονομίας και περιφέρειας και θα προσφέρουν νέες θέσεις εργασίας. Ωστόσο, αυτά ακριβώς τα επιχειρήματα έχουν αμφισβητηθεί έντονα από τις επιτροπές των κατοίκων και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις. Συγκεκριμένα, σε ανακοίνωσή της η Οικολογική Παρέμβαση Ηρακλείου μόλις 5 μέρες πριν το Μνημόνιο, αναφέρει ότι ένα λιμάνι διαμετακόμισης είναι ένας κλειστός χώρος που δε συνδέεται με την ντόπια οικονομία. Προϊόντα ελεύθερα δασμών φτάνουν εκεί από κάπου για να φύγουν με άλλα καράβια για κάπου αλλού. Για να λειτουργήσει, δεν χρειάζονται ιδιαίτερα έργα υποδομής στην ενδοχώρα, άρα και δεν προκαλούν τέτοια. Θα μπορούσαν να λειτουργούν σε ένα μικρό νησί αν μπορούσε να εξασφαλιστεί νερό και ενέργεια και αν οι εργαζόμενοι άντεχαν την κοινωνική απομόνωση.

 

Στην ανακοίνωσή της, η περιβαλλοντική οργάνωση αναφέρει επίσης ότι αυτό το έργο, που λίγο απέχει από το καθεστώς μιας στρατιωτικής βάσης, επιμένουν κάποιοι να εξασφαλίσουν στη Μεσσαρά. Ένα έργο που χρειάζεται γη, νερό και ενέργεια και που, ακόμα κι αν δώσει κάποιες θέσεις εργασίας, δεν είναι θέσεις που μπορούν να ενταχθούν στα όνειρα των κατοίκων της περιοχής και στην προοπτική που ονειρεύονται για τα παιδιά τους. Και το αντάλλαγμα θα είναι αναμφίβολα ιδιαίτερα βαρύ... Απασχόληση εισαγόμενου φτηνού εργατικού δυναμικού και, με στατιστική βεβαιότητα αναμενόμενη, διαρκής ρύπανση των ακτών της νότιας Κρήτης με απόβλητα από την κίνηση ενός τόσου μεγάλου αριθμού εμπορικών πλοίων.

 

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 64, 10/06


 

Επιστροφή