Ενότητα :Τεύχος 63, Σεπτέμβριος 2006 |
Τίτλος : Βάσω Κανελλοπούλου, ΑΠΟΨΕΙΣ. Οι φλούδες και οι χωματερές
|
Αρχή κειμένου Βάσω Κανελλοπούλου Κοίταγα με επιμονή τις φλούδες του πεπονιού και του ροδάκινου, τα κοτσάνια του σταφυλιού, τα υπόλοιπα από το αγγούρι και τις πατάτες. Είμαι πανέτοιμη να διαπράξω το μικρό καθημερινό μου έγκλημα, συλλογίστηκα. Πάλι θα τα στείλω σε μια χωματερή για να ανακατευτούν με διάφορα πλαστικά, εντομοκτόνα, μπογιές και άλλες τοξικές ουσίες…. Πάλι θα εξουδετερώσω τη δυνατότητα να επανέλθουν άμεσα στο έδαφος….για να το εμπλουτίσουν… Καθώς τα λεγόμενα οργανικά σκουπίδια αποτελούν το 50% των σκουπιδιών που πετά ένα νοικοκυριό, με την οικιακή λιπασματοποίηση σε κάθε γειτονιά, θα πετυχαίναμε μία άμεση και απίστευτη μείωση απορριμμάτων διευκολύνοντας ταυτόχρονα την ανακύκλωση ή την υγειονομική ταφή των υπόλοιπων υλικών. Ένας μικρός ειδικός κάδος χρειάζεται, σε κάθε μπαλκόνι σε κάθε κηπάκι αλλά και σε κάθε παρκάκι των αστικών περιοχών. Υπάρχουν στην αγορά διάφορα μεγέθη, κατάλληλα για μπαλκόνι ή για κήπο. Μέσα στον ειδικό κάδο θα μπορούσαμε να βάλουμε και μερικούς γαιοσκώληκες για να χωνεύουν το υλικό. Φοβάστε τη μυρωδιά; Λάθος, γιατί θυμίζει το χώμα του δάσους το φθινόπωρο. Το ξεχάσατε το δάσος; Αυτό το χώμα θα μπορούσε να αναζωογονήσει τις γλάστρες και όλα τα φυτά του κήπου και του αστικού πάρκου. Απλά, με συνδυασμό ιδιωτικών και συλλογικών λύσεων, δεν θα είχαμε τα γνωστά τεράστια προβλήματα με τις χωματερές που ξεχειλίζουν και πιάνουν τόσο εύκολα φωτιά χαρίζοντάς μας διοξίνες… Όσο ανακατεύουμε τα οργανικά απορρίμματα με τα υπόλοιπα τοξικά, στερούμε από το έδαφος τον πλούτο του, τα σκουληκάκια δεν έχουν τι να φάνε και τι να χωνέψουν για να εμπλουτίσουν το χώμα. Τότε το έδαφος που είναι σαν ένας ζωντανός οργανισμός, γίνεται καχεκτικό και δεν δημιουργεί ανθεκτικά φυτά. Εκείνα με τη σειρά τους αρρωσταίνουν πιο εύκολα, και δώστου περισσότερα χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα, που βέβαια επιστρέφουν σε μας μέσω των υπόγειων νερών και της τροφικής αλυσίδας.. Αλήθεια, εν όψει δημοτικών εκλογών τι κάνουν οι δημοτικοί άρχοντες για το θέμα της οικιακής λιπασματοποίησης; Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τους υποψήφιους δημάρχους. Οικιακή λιπασματοποίηση (κάδους για κομποστoποίηση) σε όλα τα πάρκα και σε όλες τις γειτονιές. Χρειάζεται βέβαια λίγη φαντασία. Ας την βρουν τουλάχιστον σε κάποιο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα…Εδώ που φθάσαμε, η ενεργοποίηση της φαντασίας μας και η απομάκρυνση από τη βλακεία, η ενεργοποίηση του κοινού νου, προϋποθέτει εκπαίδευση. Εκπαίδευση των νοικοκυριών, των κηπουρών, των γεωπόνων, όλων μας με πρώτους τους Δημάρχους. Κάποιος πρέπει να παθιαστεί για να μας εμπνεύσει και μας τους υπόλοιπους. Μέσω των απίστευτων περιβαλλοντικών προβλημάτων που δημιούργησε η βλακεία μας, όπως αυτό με τις χωματερές που ξεχειλίζουν και κοντεύουν να μας πνίξουν, ας βγούμε από την αποκλειστική και ασφυκτική σφαίρα του ιδιωτικού που μας περιβάλλει. Οι λύσεις είναι και συλλογικές και ιδιωτικές, αλλά οι συγκεκριμένες ιδιωτικές λύσεις αναφέρονται σε μια συλλογική θέαση του κόσμου…. Προς το παρόν λοιπόν, θα πάω στην αγορά να ψάξω για κάδο κομποστοποίησης. Δεν μπορώ να βλέπω τις ταπεινές φλούδες με τα πολύτιμα συστατικά να μην επιστρέφουν άμεσα στη γη, μάλιστα με δική μου υπαιτιότητα... Να την πάλι η παγίδα της ενοχής… Λάθος, για ευχαρίστηση θα το κάνω όχι από ενοχή. Για την ευχαρίστηση συμμετοχής σε κάτι συλλογικό. Ψευδαίσθηση; Ίσως… Δαίμων της Οικολογίας, τ. 63 9/06 |
                     |