Ενότητα :Τεύχος 60, Μάιος 2006 |
Τίτλος : Σάκης Κουρουζίδης, ΑΠΟΨΕΙΣ, Το Ιράν κι εμείς
|
Αρχή κειμένου Σάκης Κουρουζίδης Με την πολιτική Μπους διαφωνούμε. Αυτό δεν μας κάνει φίλους με όσους διαφωνούν επίσης μαζί του, κατά το «ο εχθρός του εχθρού μου, φίλος μου»! Με την επέμβαση στο Ιράν διαφωνούμε, αλλά αυτό δεν μας κάνει φίλους με το καθεστώς της Τεχεράνης. Είμαστε αντίθετοι και για τους προφανείς, δημοκρατικού χαρακτήρα, λόγους, αλλά και ειδικότερα στο επίμαχο θέμα που μας απασχολεί τον τελευταίο καιρό. Δεν συμφωνούμε με την ανάπτυξη πυρηνικών εγκαταστάσεων είτε για πολεμικούς σκοπούς είτε για «ειρηνική χρήση». Αντιτασσόμαστε στην κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων στην Τουρκία και στη Βουλγαρία, υποθέτω όχι μόνον επειδή βρίσκονται στα σύνορά μας. Είμαστε αντίθετοι στην «πυρηνική απάντηση» στο πρόβλημα του φαινομένου του θερμοκηπίου, όπως και στο γιγαντιαίο πυρηνικό –ενεργειακό- πρόγραμμα της Κίνας. Το μέλλον του πλανήτη δεν μπορεί να βασιστεί στην πυρηνική τεχνολογία, αυτό είναι το ελάχιστο δίδαγμα, είκοσι χρόνια μετά το Τσερνομπίλ. Επειδή η απεξάρτηση από τα πυρηνικά, ακόμα κι αν ξεκινήσει κάποτε από ολόκληρη την διεθνή κοινότητα, θα κρατήσει χρόνια, στο μεσοδιάστημα χρειάζονται κανόνες και μάλιστα πολύ αυστηροί για την διαχείριση αυτής της τεχνολογίας η οποία ενέχει τόσους κινδύνους. Το Ιράν ενώ έχει τεράστια αποθέματα πετρελαίου, για να εξυπηρετήσει τους πολύ γρήγορους ρυθμούς ανάπτυξης με τους οποίους κινείται τα τελευταία χρόνια, κρατά για εμπορική χρήση το πετρέλαιο και για τις εγχώριες ανάγκες θέλει να στηριχθεί στην πυρηνική ενέργεια. Βεβαίως, ο πειρασμός να επεκταθεί και στην παραγωγή πυρηνικών όπλών, είναι μεγάλος και ο εσωτερικός έλεγχος μικρός. Άρα, ο διεθνής έλεγχος, ο θεσμοθετημένος έλεγχος, είναι επιβεβλημένος και επ’ αυτού δεν πρέπει να υπάρχει καμιά παρανόηση. Το ότι το γειτονικό Ισραήλ ή το Πακιστάν έχουν μια διαφορετική ή πιο διακριτική μεταχείριση καθόλου δεν σημαίνει ότι αυτή η ανοχή αποτελεί «κεκτημένο» για όλους τους υποψήφιους να αποκτήσουν πυρηνικά. Αντίθετα, το αίτημα θα πρέπει να είναι η αυστηροποίηση προς κάθε κατεύθυνση, με έναν σαφή προσανατολισμό, αυτόν της τελικής απεξάρτησης της ανθρωπότητας από τα πυρηνικά κάθε είδους, για πολεμικούς ή «ειρηνικούς σκοπούς». Η αντίθεση στον Μπους δεν πρέπει να σημαίνει, ούτε να υπονοεί, ούτε να υποβαθμίζει την πλήρη αντίθεση στην εξάπλωση της πυρηνικής τεχνολογίας γενικά και στο Ιράν ειδικά –τώρα. Δαίμων της Οικολογίας, τ. 60, 5/06 |
                     |