Σκηνοθεσία Joop van Wijk (Γιοπ Βαν Βέικ), Ολλανδία,2004-5, 52’

Η Ηχώ του Πολέμου είναι ένα ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους για τα παιδιά που επέζησαν από τους πολέμους και τις βίαιες συγκρούσεις στο Αφγανιστάν, τη Νέα Υόρκη, την Κολομβία και τη Σιέρα Λεόνε. Αν και τα χωρίζουν ήπειροι και δε γνωρίζονται μεταξύ τους, τα παιδιά αυτά μοιράζονται τη θλίψη, του κουράγιο και την ελπίδα. Ένα αγόρι από την Κολομβία μάς πηγαίνει στο δρόμο όπου χάθηκε το χέρι του.

Στη Νέα Υόρκη, δύο κορίτσια μάς μιλούν για τον πατέρα τους, που εργαζόταν σε έναν από τους υψηλότερους ορόφους στους Δίδυμους Πύργους. Συναντούμε ένα κορίτσι στο Αφγανιστάν που πασχίζει να κρατήσει στη μνήμη της τον πατέρα της, του οποίου μέχρι και οι φωτογραφίες κάηκαν. Στη Σιέρα Λεόνε μια οικογένεια που πήγαινε για νερό δέχεται επίθεση, κι ένα κορίτσι ξεμένει χωρίς να ξέρει για ποιο λόγο πολεμούν οι αντάρτες. Ένα αγόρι στη ζούγκλα της Κολομβίας ονειρεύεται να γίνει γιατρός. Ένα κορίτσι σε μια πολιορκούμενη πόλη είναι αποφασισμένη να γίνει πρόεδρος της πατρίδας της και να απαγορεύσει κάθε όπλο.

Τα παιδιά αποκαλύπτουν τις ιστορίες και τα όνειρά τους αντιδρώντας στην ιστορία κινουμένων σχεδίων ενός μικρού ελέφαντα που προσπαθεί να βρει το κουράγιο να αντιμετωπίσει το θάνατο του πατέρα του. Ενώ ταυτίζονται με την κακοτυχία του μικρού ελέφαντα, ανακαλύπτουμε πως αυτά είναι οι πραγματικοί ήρωες, ξεπερνώντας κάθε πολιτική και ρητορεία των κυβερνώντων, τους τρομοκράτες ή τους στρατιώτες.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 60, 5/06