ΠΕΡΙ ΤΕΤΡΑΠΟΔΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ. Το εγγύς και το απώτερο μέλλον

ΠΟΠΗ  ΜΠΑΚΑ

Τελικά ωραία περνάμε στο σχολείο των σκύλων! Μπορεί να κάναμε λίγα μαθήματα, αφού μόλις ξεκίνησε η χρονιά άρχισε και η απεργία των δασκάλων, αλλά μαθαίνουμε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα. Η δασκάλα μας είπε ότι στον κόσμο υπάρχουν πάρα πολλά τετράποδα σαν κι εμάς και θα έχουμε πολλά να συζητήσουμε.

            Στο πρώτο μάθημα μας είπε κάποια γενικά θέματα γύρω από τα δικαιώματά μας. Πολύ με εντυπωσίασε η τελευταία της όμως φράση, που μίλησε για «μακρύ δρόμο» μέχρι να φτάσουν οι άνθρωποι να μας σέβονται και να φροντίζουν ώστε να μην καταπατούνται αυτά τα δικαιώματά μας. Τη ρωτήσαμε «τι μπορεί να γίνει για να γίνουν τα πράγματα καλύτερα» και μας υποσχέθηκε, στο επόμενο μάθημα να μας δώσει ένα παράδειγμα, για να καταλάβουμε.

            Τη δεύτερη μέρα την περιμέναμε με αγωνία. Μας μίλησε, λοιπόν, για την παγκόσμια εκστρατεία που ξεκίνησε φέτος το καλοκαίρι και που έχει στόχο να υιοθετηθεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών μια διακήρυξη για την καλή μεταχείριση των ζώων, παρόμοια με άλλες πρωτοβουλίες που αφορούσαν τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον. Στη διακήρυξη αυτή θα αναγνωρίζεται ότι τα ζώα έχουν συνείδηση και μπορούν να αισθάνονται τον πόνο και να υποφέρουν κι ακόμη ότι είναι ευθύνη των ανθρώπων να μπει ένα τέλος στη βαρβαρότητα, σε ολόκληρο τον πλανήτη. Αν μαζευτούν γύρω στα δέκα εκατομμύρια υπογραφές, είναι πιθανό να πεισθούν οι κυβερνήσεις των χωρών και να υπάρξει αυτή η διακήρυξη[1].

            Η δασκάλα μας είπε και ορισμένα στοιχεία, που δείχνουν την κατάσταση, έτσι όπως είναι σήμερα διαμορφωμένη σε ολόκληρο τον κόσμο. Τα σημείωσα, για να σας τα πω:

·          Περίπου 60 δισεκατομμύρια παραγωγικά ζώα χρησιμοποιούνται κάθε χρόνο παγκοσμίως για την παραγωγή κρέατος, γάλακτος και αυγών. Η πλειοψηφία τους εκτρέφεται σε οργανωμένες βιομηχανίες, στις οποίες δεν τηρούνται οι σωστές συνθήκες,

·          Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν 600 εκατομμύρια σκύλοι και γάτες. Περίπου το 80% αυτών των ζώων είναι ζώα αδέσποτα ή ανεπιθύμητα.

·          Το παράνομο και συχνά απάνθρωπο εμπόριο άγριων ζώων είναι μια ταχύτατα ανερχόμενη μαύρη αγορά, με τζίρο δέκα δισεκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο, που ξεπερνάει το λαθρεμπόριο των όπλων και των ναρκωτικών. Εκατομμύρια άγρια ζώα σκοτώνονται, συλλαμβάνονται ή γίνονται αντικείμενο εμπορίου σ’ αυτή τη σκοτεινή «επιχείρηση».

·          Στις φυσικές καταστροφές, υπάρχουν τεράστιες επιπτώσεις στα ζώα, για τις οποίες σπανίως γίνεται εκτίμηση.

Αυτά και άλλα μας είπε η δασκάλα κι εμείς καταλάβαμε ότι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πολλά, για να βελτιώσουν τις συνθήκες που ζούμε εμείς τα τετράποδα. Και πολύ χαρήκαμε, γιατί αυτή η εκστρατεία μπορεί και να έχει αποτελέσματα στο «εγγύς μέλλον».

            Όταν σχόλασα και γύρισα σπίτι, έτρεξα στο γραφείο του Μανώλη, που φέτος διδάσκει στην πρώτη Γυμνασίου, να δω τι μαθαίνουν τα παιδιά των διπόδων στο δικό τους σχολείο. Ανάμεσα στα πολλά βιβλία, βρήκα ένα που έγραφε απ’ έξω «Κείμενα νεοελληνικής λογοτεχνίας» - Βιβλίο εκπαιδευτικού. Έγραφε από κάτω «2006» και κατάλαβα ότι είναι καινούργιο. Βάλθηκα να το φυλλομετρώ και πάνω που είχα αρχίσει να απογοητεύομαι ότι πάλι μας αφήσατε απ’ έξω, φτάνω στην τελευταία ενότητα και τι βλέπω; Έναν τίτλο που έγραφε «οι φίλοι μας τα ζώα» και από κάτω είχε κείμενα του Καρκαβίτσα, του Ξενόπουλου, του Βενέζη, της Ζωγράφου, του Σκαμπαρδώνη και του Λόντον! Μπράβο, τα ζώα στα σχολικά βιβλία των ανθρώπων! Καιρός ήταν!

            Διάβασα την εισαγωγή της ενότητας που έγραφε: «Τα ζώα, άγρια και ήμερα, κατοικίδια ή ελεύθερα στη φύση, προσφέρουν στον άνθρωπο βοήθεια, προστασία, συντροφιά, τροφή. Εκείνος από την πλευρά του, ανταποδίδει με την αγάπη, το σεβασμό και τη φροντίδα του. Η σωστή συμπεριφορά των ανθρώπων προς τα ζώα αποτελεί στις μέρες μας ένδειξη πολιτισμού. Γι’ αυτό πολλές οργανώσεις προστατεύουν τα δικαιώματα των ζώων. Τα κείμενα που περιλαμβάνονται στην ενότητα έχουν κεντρικό θέμα τους αυτήν ακριβώς την παρουσία των ζώων στη ζωή των ανθρώπων και εξετάζουν τις σχέσεις που αναπτύσσονται στο πλαίσιο της συνύπαρξης και της συμβίωσής τους με αυτούς».

            Την επόμενη ημέρα έτρεξα στη δασκάλα μας και της ανάγγειλα το εύρημά μου. Εκείνη χαμογέλασε και μου χάιδεψε το κεφάλι: «Αυτό είναι το πιο σπουδαίο, το να μαθαίνουν οι άνθρωποι από μικροί να σέβονται τα ζώα. Θα φέρει αποτελέσματα στο απώτερο μέλλον»…

Ένας τετράποδος μαθητής

(για την αντιγραφή: Πόπη Μπάκα)

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 64, 10/06