ΠΕΡΙ ΤΕΤΡΑΠΟΔΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ. Νόμος 3463, άρθρο 75, παράγραφος γ, εδάφιο 10

ΠΟΠΗ ΜΠΑΚΑ

Σας μπέρδεψα ήδη. Για να λέμε την αλήθεια, αυτοί οι νόμοι με τις πολλές παραγράφους, τα εδάφια, τις υποπαραγράφους και τις υποπεριπτώσεις πολλές φορές μπερδεύουν κι εμένα, το τετράποδο. Τώρα, θα μου πείτε, τι θέλω και ζαλίζομαι μ’ αυτά… Ε, δεν είναι και τόσο παράξενο. Δημοτικές εκλογές έρχονται, ως δημοσιογάτος, οφείλω να ξεφυλλίσω τον νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων που η Βουλή των διπόδων επικύρωσε προσφάτως. Όχι, δεν εννοώ ότι τα τετράποδα έχουν «κώλυμα εκλογιμότητας» μόνο και μόνο γιατί έχουν τέσσερα πόδια, άλλο έψαχνα να βρω.

            Τελικά το βρήκα στο άρθρο 75, παράγραφος γ, εδάφιο 10. Βρήκα την αναφορά στους φίλους μου τα αδέσποτα. Σας μεταφέρω ατόφιο το εδάφιο, για τις ανάγκες του σχολιασμού που θα κάνω παρακάτω. Εκεί, λοιπόν, που γράφει για τις αρμοδιότητες Δήμων και Κοινοτήτων και συγκεκριμένα στον τομέα της ποιότητας ζωής και της εύρυθμης λειτουργίας των πόλεων και οικισμών (τι ωραίο που ακούγεται…), αναφέρει:

«Η μέριμνα και η λήψη μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας, όπως ο υγειονομικός έλεγχος των δημοτικών και κοινοτικών δεξαμενών νερού, ο υγειονομικός έλεγχος των καταστημάτων και επιχειρήσεων που λειτουργούν στην περιφέρειά τους, ο έλεγχος της ηχορύπανσης, της κοινής ησυχίας και της εκπομπής ρύπων, θορύβων και άλλων επιβαρύνσεων του περιβάλλοντος από τροχοφόρα, η περισυλλογή και εν γένει η μέριμνα για τα αδέσποτα ζώα και η δημιουργία καταφυγίων, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία».

Ιδού! Πάλι τα αδέσποτα πέρασαν από τη Βουλή, πάλι εισέπραξαν τη μεγάλη του Κράτους σφραγίδα, πάλι ρυθμίστηκε νομοθετικά η μέριμνα γι’ αυτά από τους Δήμους. Ας το εκλάβω ως απλή υπενθύμιση, κυρίως προς όλους όσους αποφασίσουν να εκτεθούν στις εκλογές του Οκτωβρίου και να ζητήσουν την ψήφο των πολιτών, προκειμένου να διοικήσουν τους Δήμους και τις Κοινότητές τους. Υπενθύμιση του ότι τα αδέσποτα είναι οι τετράποδοι απανταχού άστεγοι δημότες, προς τους οποίους οφείλεται πρωτίστως σεβασμός και δευτερευόντως κατοχύρωση του νομοθετικού πλαισίου για την προστασία τους.

Μιλώντας για το νομοθετικό πλαίσιο, θυμήθηκα ότι προσφάτως ο αρμόδιος Υφυπουργός δεσμεύτηκε δημοσίως ότι θα τροποποιήσει το βασικό νόμο που προστατεύει τα ζώα συντροφιάς. Το έκανε ένα χρόνο αργότερα από τότε που εμείς τα συνασπισμένα τετράποδα το ζητήσαμε και –τότε- είχε πετάξει τις προτάσεις μας στον κάλαθο των αχρήστων. Να δούμε πότε θα γίνει στην πράξη, για να μην μένουν όλα δηλώσεις και καλές προθέσεις. Το λέω γιατί, όπως θα καταλάβατε από το εδάφιο 10 που σας παρέθεσα παραπάνω, ο καλοί Δήμαρχοι που πρέπει να φροντίζουν για την καθαρή δεξαμενή νερού και τη σωστή λειτουργία των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, εξίσου πρέπει να  φροντίζουν και τα αδέσποτά τους. Αρκεί να έχουν τη σωστή «κείμενη νομοθεσία» και την πολιτική βούληση. Τα χρήματα τα έχουν, αλλά δυστυχώς η μεγάλη πλειοψηφία των Δημάρχων τα αφήνει αναξιοποίητα. Επειδή τα αδέσποτα δεν ψηφίζουν. Και επειδή βολεύει τα μέγιστα τους δημοτικούς άρχοντες να παραπέμπουν τους ενδιαφερόμενους πολίτες στα μέλη των φιλοζωικών σωματείων, τα οποία εν προκειμένω χρησιμοποιούνται ως άμισθοι δημοτικοί υπάλληλοι, που τους υποκαθιστούν στις υποχρεώσεις τους. Με τον κίνδυνο πάντα, τα φιλοζωικά σωματεία να ξεφύγουν από τον αγνό τους ρόλο και να γίνουν επιχειρηματίες - διαχειριστές των αδέσποτων, αντί για ελεγκτές των Δήμων.

Ως δημοσιογάτος, το επόμενο διάστημα, σκοπεύω να ασχοληθώ με τα προγράμματα των δημοτικών συνδυασμών. Γαλάζιων, πράσινων, βυσινί, πορτοκαλί, κόκκινων, ροζ και γενικώς ολόκληρου του ουράνιου τόξου. Έτσι, για να δω πόσοι υποψήφιοι θα συμπεριλάβουν στα μεγαλόστομα προγράμματά τους συγκεκριμένα μέτρα και δράσεις, όχι τόσο για τη βασική τους υποχρέωση για την περίθαλψη των αδέσποτων, αλλά για τα μέτρα πρόληψης στους Δήμους τους, ώστε να μην έχουμε αδέσποτα. Για να δω πόσοι υποψήφιοι θα εξαγγείλουν την ίδρυση δημοτικών κτηνιατρείων για τους φίλους μου, πόσοι θα κάνουν κάτι για να εκπαιδεύσουν τους δημότες τους στη συνύπαρξη με τη φύση στην πόλη. Για να δω πόσοι υποψήφιοι θα αντιταχθούν στη γενική τσιμεντοποίηση, που εκτός των άλλων, αποκλείει εμάς τους γάτους από τη χρήση χώρων υγιεινής, στους οποίους απαραίτητο είναι το χώμα…Όπως μας είναι απαραίτητα και τα δέντρα για να σκαρφαλώνουμε ή απλώς για να ξύνουμε τα νύχια μας.

Ένας δημοσιογάτος του προεκλογικού ρεπορτάζ

(για την αντιγραφή: Πόπη Μπάκα)

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 62, 7-8/06