Πριν από 151 χρόνια: Μια μικρή ιστορία προφύλαξη

ΒΑΣΩ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ

Το 1854 ξέσπασε επιδημία χολέρας σε μια γειτονιά του Λονδίνου. Τότε οι βρύσες ήταν δημόσιες. Ο John Snow υποπτεύθηκε τη σχέση των κρουσμάτων με το πόσιμο νερό που προερχόταν από μια δημόσια αντλία, αλλά δεν υπήρχε δυνατότητα απόδειξης. Κατάφερε όμως να πείσει το δημοτικό συμβούλιο ότι άξιζε τον κόπο να επωμισθούν το κόστος της απενεργοποίησης της συγκεκριμένης αντλίας, ακόμα και αν αργότερα η υπόθεση του αποδεικνυόταν  λανθασμένη. Η αντλία έκλεισε. Δεν έχουμε υπόψη μας ποιών τα συμφέροντα εθίγησαν αλλά η επιδημία σταμάτησε. Η υπόθεσή του John Snow για το νερό ως αιτία της χολέρας αποδείχθηκε σωστή. Τριάντα χρόνια αργότερα η επιστήμη ανακάλυψε το bacterium vibro cholerae[i].

Ήταν η πρώτη εφαρμογή της Αρχής της Προφύλαξης, η οποία δικαιολογεί τη λήψη μέτρων σε συνθήκες επιστημονικής αβεβαιότητας. Βέβαια μερικοί χαριεντίζονται και την κοροϊδεύουν καθώς η προφύλαξη δεν είναι μαγκιά. Ίσως αισθάνονται ότι παραπέμπει σε φοβισμένα ανθρωπάκια που δεν ρισκάρουν ποτέ. Αν είναι έτσι, τότε μας χρειάζεται ένας καλός διαφημιστής για να αλλάξει τη λέξη, κρατώντας την έννοια αλώβητη. Γιατί στην ουσία, αυτά τα φοβισμένα ανθρωπάκια είναι εκείνα που εμποδίζουν την εφαρμογή της. Σίγουρα θα χάσουν τη βολή τους αν σηκώσουν ελαφρά το κεφαλάκι σε συμφέροντα που βέβαια δεν είναι δικά τους. Ποιος χαριτωμένος μάγκας θα τους το σφυρίξει στη δική τους γλώσσα; Κάποιος πρέπει να τους μιλήσει για το κλίμα βρε παιδιά.