ΠΕΡΙ ΤΕΤΡΑΠΟΔΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ.  Για φαντάσου…

ΠΟΠΗ ΜΠΑΚΑ

Πριν από μερικές μέρες παρακολούθησα, ως δημοσιογάτος, μια δίκη πολύ σημαντική για όσους νοιάζονται τα τετράποδα. Θα σας πω σύντομα το ιστορικό, για να καταλήξω σε μια έκκληση: Βοηθήστε να καταλάβω πώς γίνονται ορισμένα πράγματα, που η δική μου τετράποδη λογική δεν μπορεί να εξηγήσει.

            Στις 11 Μαρτίου του 2004, μια καλή κυρία από το Βέλγιο έφευγε από το αεροδρόμιο με κάμποσα δικά μας κοπριτάκια, προκειμένου αυτά να βρουν καλά σπίτια στην πατρίδα της. Η κυρία αυτή στον τόπο της αυτοπροβάλλεται ως η «μαμά-γάτα», γιατί έχει ιδιαίτερη αδυναμία στις γάτες, τις οποίες πασχίζει να σώσει από ποικίλους κινδύνους. Έχει μάλιστα, όπως λέει, κι ένα πλωτό καταφύγιο στη Γάνδη, ένα ποταμόπλοιο στο οποίο φιλοξενεί τα ελληνάκια αδέσποτα που «κινδυνεύουν», μέχρι να τους βρει σπίτια. Καλά μέχρι εδώ; Καλά. Και το έργο θεάρεστο.

            Εκείνη λοιπόν την ημέρα η αποστολή των σκύλων σταμάτησε, με παρέμβαση της Συνομοσπονδίας Ζωοφιλικών Σωματείων, επειδή τα συνοδευτικά έγγραφα των ζώων δεν ήταν σύμφωνα με όσα απαιτεί ο νόμος. Ακολούθησε μια καταιγίδα μηνύσεων εκ μέρους της καλής Βελγίδας κυρίας –αλλά και άλλων εύθικτων που προσεβλήθησαν- και τη συνέχεια του έργου την παρακολουθούμε πια live στην Ευελπίδων.

            Για το πρώτο επεισόδιο του σήριαλ σας είχα ενημερώσει τον περασμένο Φεβρουάριο[1] και δεν θα επαναλάβω το πώς η κατηγορία των εξαγωγέων για συκοφαντική δυσφήμιση αποδείχτηκε αβάσιμη. Το δεύτερο επεισόδιο παίχτηκε στις 2 Σεπτεμβρίου[2], σε μια πεντάωρη ακροαματική διαδικασία, που οδήγησε στην πανηγυρική αθώωση όλων των κατηγορουμένων για συκοφαντική δυσφήμιση (και πάλι).

Στο εδώλιο η Πρόεδρος της Συνομοσπονδίας, ο υπεύθυνος του περιοδικού Τετραποδολογείν και ο διευθυντής της τηλεόρασης του Άλφα (που τότε είχε κάνει ρεπορτάζ με τίτλο «μπλόκο στην κτηνωδία»). Η μηνύτρια Βελγίς ζωόφιλη, που επί ενάμιση χρόνο χρησίμευσε ως εφαλτήριο για ένα διαδικτυακό παραλήρημα κατασκευασμένων κατηγοριών και ποικίλων επιθέσεων προς όσους απλά –εντελώς απλά- υποστηρίζουν την εφαρμογή των νόμων, περίμενε τη δικαίωσή της. Αλλά αυτή –φευ!- δεν ήρθε, γιατί η ελληνική δικαιοσύνη κρατάει ακόμη γερά και δεν πείθεται εύκολα για τις αγαθές προθέσεις…

Σ’ αυτή τη δίκη ακούστηκαν πολλά. Κρατάω στο μυαλό μου τον τίτλο «μητέρες Τερέζες» που απέδωσε στις εξαγωγείς σκύλων ο εκπρόσωπος της υπεράσπισης της Βελγίδας και την αγόρευση της εισαγγελέως που πρότεινε την αθώωση όλων. «Είναι κτηνωδία το να προσπαθήσεις να βγάλεις ζώα χωρίς τα σωστά έγγραφα» είπε, για να υπογραμμίσει ότι «είναι κτηνωδία και κάθε φορά που αυτό συμβαίνει»… Σημειώστε και την εξαιρετική ατάκα του νομικού που υποστήριξε τον Άλφα: «Δηλαδή, αν από το αεροδρόμιο φεύγει ο Γιακούμπ με μια βαλίτσα καρδιές χωρίς έγγραφα, να μην τον ρωτήσουμε πού πάτε κύριε καθηγητά τις καρδιές;»…

Όσος καιρός κι αν πέρασε από το περιστατικό του αεροδρομίου, όσος καιρός κι αν περάσει από τη δίκη (κι από τις άλλες που ακολουθούν), οι απορίες μου θα είναι πάντα ίδιες. Για φαντάσου λοιπόν:

·          Η χώρα σου να έχει φτάσει στο ευρωπαϊκό δικαστήριο επειδή στα πειράματα χρησιμοποιεί 50% σκύλους ειδικής εκτροφής και 50% αδήλωτα ή αδέσποτα ζώα,

·          Η χώρα σου να είναι το σταυροδρόμι του ευρωπαϊκού λαθρεμπορίου κατοικίδιων,

·          Η χώρα σου και η πόλη σου να έχουν καταγγελθεί από κάμποσους ευρωβουλευτές για εμπόριο αλλά και εκτροφή κατοικίδιων για τη γούνα τους,

·          Κάποιοι συμπατριώτες σου να συλλαμβάνονται επειδή διοχέτευσαν στην αγορά είκοσι τόνους λουκάνικα από κρέας σκύλου,

·          Εκτός από σένα, να στέλνουν κι άλλοι αδέσποτα από την Ελλάδα στο Βέλγιο για υιοθεσία,

·          Κάποιοι άλλοι που στέλνουν για υιοθεσία αδέσποτα στη Γερμανία να κραυγάζουν «μην στέλνετε στο Βέλγιο, γιατί τα καταφύγια είναι γεμάτα και τα ζώα δεν υιοθετούνται»,

·          Η χώρα σου να δίνει επίσημα στατιστικά στοιχεία με «απροσδιόριστο αριθμό αδέσποτων ζώων»,

·          Στη χώρα σου να θανατώνονται, κατά χιλιάδες, τα αδέσποτα ζώα στα καταφύγια,

·          Να έχουν φτάσει τις 70.000 τα ανεπιθύμητα κατοικίδια που αφήνονται στα καταφύγια (μόνο το 2004, 25% αύξηση από το 2003),

·          Να μην σε δικαιώνει το δικαστήριο της «βάρβαρης» χώρας κι εσύ να κατηγορείς και τους δικαστές,

Για φαντάσου! Να φοράς παρωπίδες όταν βρίσκεσαι στη χώρα σου, να μην βλέπεις τι γίνεται δίπλα σου και να θυσιάζεις τη ζωή σου για τα αδέσποτα μιας άλλης χώρας, την οποία βεβαίως έχεις φροντίσει να διαπομπεύσεις, μέσω δημοσιευμάτων, για τη βάρβαρη στάση της απέναντι στα ζώα. Δεν λέω, στην Ελλάδα πρόβλημα υφίσταται, παρά το γεγονός ότι τα πράγματα βελτιώνονται. Ωστόσο, μήπως η «πασίγνωστη στην Ευρώπη» -αλλά άγνωστη στην Ελλάδα- «ακτιβίστρια» και πολλοί άλλοι, θα έπρεπε να παραμερίσουν για λίγο τις παρωπίδες τους και να σώσουν τα άπειρα δικά τους ανεπιθύμητα κατοικίδια;

            Η τελευταία απορία: Το ποταμόπλοιο – κυνογατοκομείο της ζωόφιλης Βελγίδας τον Ιούλιο «έμπασε» νερά και εκκενώθηκε. Ενενήντα γάτες και πέντε σκύλοι δόθηκαν σε γείτονες για φιλοξενία, αφού το ταμείο του πλωτού καταφυγίου έχει μόνον 49 ευρώ και ζητούνται χορηγοί για τις επισκευές. Αλήθεια, τόσο απλό είναι να βρεις μέσα σε λίγη ώρα τόσους καλούς γείτονες;

Και η τελευταία λαμπρή ιδέα: να οργανώσουμε στην Ελλάδα ένα δίκτυο που να εισάγει ανεπιθύμητα κατοικίδια από το Βέλγιο. Εδώ, έστω και στο δρόμο, θα έχουν κάποιο μέλλον.  

                                Ένας δημοσιογάτος του δικαστικού ρεπορτάζ

                                      (για την αντιγραφή: Πόπη Μπάκα)

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 54, 11/05