Ενότητα :Τεύχος 69, Μάρτιος 2007

Τίτλος : Ι. Τσιπουρίδης. ΑΠΟΨΕΙΣ. Για τα δεύτερα γενέθλια του Πρωτοκόλλου του Κιότο. Ο πλανήτης ψήνεται και οι κυβερνήσεις... χτενίζονται

Διαβάστηκε: 597 φορές!

Πλήρες Κείμενο :   


Αρχή κειμένου

Για τα δεύτερα γενέθλια του Πρωτοκόλολου του Κιότο: Ο πλανήτης ψήνεται και οι κυβερνήσεις… χτενίζονται!

Δρ. Ι. Τσιπουρίδης, Πρόεδρος ΔΣ

Ελληνικής Επιστημονικής Ενωσης

Αιολικής Ενέργειας ΕΛ.ΕΤ.Α.ΕΝ

Στις 16 Φεβρουαρίου 2007 κλείσαμε ήδη 2 χρόνια από την ενεργοποίηση του Πρωτοκόλλου του Κιότο, και όπως και πέρσι δεν έχουμε τίποτε ευχάριστο να γιορτάσουμε.

Οι επιστημονικές αποκαλύψεις και εκθέσεις που αναφέρονται στις κλιματικές αλλαγές διαδέχονται η μία την άλλη και συναγωνίζονται σε βαθμό απαισιοδοξίας για το μέλλον του πλανήτη και φυσικά το δικό μας.

Για πρώτη φορά τα ΜΜΕ ξένα και ελληνικά αφιέρωσαν τόσο χρόνο σε ειδήσεις που σχετίζονται με τα ακραία καιρικά φαινόμενα και τις δυσοίωνες προβλέψεις για όλους μας. Για την Ελλάδα η αδυσώπητη πραγματικότητα που ετοιμάζουμε για τα παιδιά μας έχει απ’ όλα τα καλά:

Καύσωνες, Ερημοποίηση, Λειψυδρία και φυσικά Άνοδος της στάθμης των θαλασσών.

Κι όμως τον χρόνο που πέρασε η κατανάλωση ορυκτών καυσίμων που παράγουν τα αέρια του θερμοκηπίου, που οδηγούν στις κλιματικές αλλαγές αυξήθηκε για άλλη μία χρονιά και η εγγυημένη πρόβλεψη είναι ότι θα συνεχίσει να αυξάνεται, εξ αιτίας όλων μας αλλά και χάρη σε νέους ρυπαντές όπως το «οικονομικό θαύμα» που λέγεται Κίνα και το οποίο μεγαλώνει με κάρβουνο.

Προφανώς, και παρά το Κιότο αυξήθηκαν κι οι εκπομπές των αερίων του φαινομένου του θερμοκηπίου και θα συνεχίσουν να αυξάνονται.

Πως αντιδρούν οι συνετοί άνθρωποι;

Ο πολυεκατομμυριούχος Sir Richard Branson ιδιοκτήτης της εταιρείας VIRGIN ανακοίνωσε (μαζί με τον πρώην αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Αλ Γκορ) ότι θα καταβάλει αμοιβή 25 εκατομμυρίων δολαρίων σε όποιον βρει την καλύτερη λύση απομάκρυνσης σημαντικών ποσοτήτων διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα.

Η Νορβηγία παρουσίασε τα σχέδια κατασκευής της μοντέρνας Κιβωτού στην οποία θα προφυλαχτούν σπόροι από όλες τις καλλιέργειες στην περίπτωση πυρηνικής καταστροφής, σύγκρουσης με αστεροειδή και κλιματικών αλλαγών.

Και η ΕΕ ανακοίνωσε ότι θα ποινικοποιηθούν όλες οι περιβαλλοντικές παραβάσεις.

Κι εμείς τι κάνουμε;

Το ΥΠΕΧΩΔΕ επέλεξε να κάνει ένα δώρο στα γενέθλια του Κιότο ανακοινώνοντας το «Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας», που περιμέναμε τόσο καιρό μια και η απουσία του έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης για την αναστολή έργων.

Μόνο που πρόκειται για «Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Περιορισμού της Ανάπτυξης των ΑΠΕ». Κόβοντας κάτι εδώ, απαγορεύοντας κάτι εκεί, θέτοντας παράλογα και ασαφή όρια παραπέρα, καταλήγει να είναι πιο εύκολο και σίγουρα πιο γρήγορο, να ξεκινήσεις ένα λιγνιτικό ή πυρηνικό σταθμό (και πιθανά πιο επιθυμητό) παρά να κατασκευάσεις ένα αιολικό πάρκο. Ταυτόχρονα δημιουργεί και μια τελείως λανθασμένη εντύπωση ότι δήθεν η φέρουσα ικανότητα μια ομάδας περιοχών της Ελλάδας είναι κάποιες χιλιάδες MW, χωρίς να εξηγεί ότι το πραγματικό ποσοστό υλοποίησης αυτών των έργων με βάση την εμπειρία της τελευταίας 10ετίας είναι μόλις 10%, για ένα σωρό τεχνικούς, αδειοδοτικούς ή κοινωνικούς λόγους.

Και μετά μας φταιει ο Μπους που δεν υπόγραψε το Πρωτόκολλο του Κιότο.

Εμείς που το υπογράψαμε τι κάνουμε δηλαδή;

Η προσπάθεια «προστασίας του περιβάλλοντος» από τις ΑΠΕ, ισοδυναμεί με τη γνωστή «φραπελιά». Όσο μπορεί να θεραπευτεί ο καρκίνος με τη φραπελιά, τόσο μπορεί να επιτευχθεί η αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών χωρίς τις ΑΠΕ.

Δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να κάνουμε λάθη, γιατί ο χρόνος τρέχει εις βάρος μας και εμείς, όπως πάντα, άλλωστε, είμαστε απίστευτα καθυστερημένοι.

Η αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών πρέπει να γίνει η υπ’ αριθμόν 1 προτεραιότητα του πλανήτη.

Εξοικονόμηση ενέργειας και Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, είναι οι μόνες εγγυήσεις για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών και για ένα βιώσιμο μέλλον.

Είναι η μόνη ρεαλιστική λύση και όσο αργούμε να το καταλάβουμε, τόσο υπονομεύουμε την αποτελεσματικότητα της.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 69, 3/07

Επιστροφή