Περί τετραπόδων και άλλων δαιμονίων. Ο Πινόκιο, μια εκδρομή κι ένα γράμμα

            ΠΟΠΗ ΜΠΑΚΑ

Πώς περάσατε το καλοκαίρι; Φαντάζομαι ότι ξεκουραστήκατε, ταξιδέψατε, χαλαρώσατε και –κυρίως- διαβάσατε, όπως άλλωστε έκανα κι εγώ, παρότι τετράποδο… Η καλύτερη εποχή για διάβασμα νέων ή παλιών κι αγαπημένων αναγνωσμάτων!

            Η δική μου επιλογή ήταν να ξαναδιαβάσω τις περιπέτειες του Πινόκιο. Όχι στην κλασική μορφή που φαντάζεστε, αλλά σε μια νέα έκδοση, που την αποτελούν πρόσφατα δημοσιεύματα που αναφέρονται στις μετακινήσεις των αδέσποτων φίλων μου προς τον βορρά της Ευρώπης, αφού εκεί βρίσκεται ο επίγειος παράδεισος γι’ αυτούς (δεν εννοώ μόνον τους έλληνες φίλους μου, η επιδημία έχει χτυπήσει εδώ και χρόνια όλες τις μεσογειακές και πρώην ανατολικές χώρες που στοιβάζουν ζώα και τα ξαποστέλνουν στο άγνωστο). Κάθε δημοσίευμα και κάθε δελτίο τύπου ζωοφιλικού σωματείου – εξαγωγέα μεγαλώνουν τη μύτη της ξύλινης μαριονέτας… που πρακτικά δυσκολεύει το να σκύψουν στους ελληνικούς και ευρωπαϊκούς νόμους και να τους διαβάσουν προσεκτικά, ώστε να ενημερωθούν.

            Τι (ξανα)διάβασα το χαϊβάν(ι)! (όπου χαϊβάν = ζώο και η λέξη μου ήρθε λόγω της αύξησης των εξαγωγών αδέσποτων από Τουρκία προς Γερμανία). Τι περί «ιδιοκτησίας» αδέσποτων μετά από επταήμερη «κατοχή» τους, τι περί κατάργησης των πειραμάτων με ζώα στην Ευρώπη, τι για δικαίωση των εξαγωγέων που –τελικά- φυγάδευσαν 58 σκύλους που είχαν κατασχεθεί, τι για δίκες που χάθηκαν, τι για σκυλιά που ζουν τρισευτυχισμένα στην Ελλάδα ενώ έχουν προ καιρού «μεταναστεύσει», τι για τη μη χρησιμότητα των μπάσταρδων σε ερευνητικά εργαστήρια και πόσα ακόμη… Ποιος θα κάτσει τώρα να ψάξει αν όλα αυτά είναι αλήθεια; Με τους σκύλους θ’ ασχολούμαστε τώρα;

            Ε, λοιπόν ναι, κάποιος πρέπει να ασχοληθεί και μ’ αυτούς και ίσως να κάνει τον κόπο να ελέγξει πώς απελαύνονται ως «εμπόρευμα» από διάφορους ζωόφιλους ανά την ελληνική επικράτεια. Όπως τα εφτά αδέσποτα από τη Χίο, που κατασχέθηκαν από τη λιμενική αστυνομία του Πειραιά και διακόπηκε το ταξίδι τους προς Δανία. Κι αυτά «ιδιόκτητα» βαφτίστηκαν, κι αυτών η κατάσχεση άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου των εξαγωγέων και …όποιον πάρει ο Χάρος. Επιστρατεύτηκαν παιδικά δάκρια και διαμαρτυρίες των ζωόφιλων, που όμως άφησαν τα τρυφερά τους αισθήματα στην άκρη, όταν τα στοίβαζαν (τέσσερα μαζί σε ένα κλουβί, δύο μαζί και ένα –προνομιούχο- χώρια, γιατί μόνο έτσι χώρεσαν επτά σε τρία κλουβιά). Κι επειδή –ως δημοσιογάτος- χαλάλισα μια μέρα από τη ζωή μου (κάτι σαν εκδρομή) για να παρακολουθήσω από κοντά όλο το σκηνικό της κατάσχεσης στο Λιμεναρχείο, μπορώ να σας βεβαιώσω ότι τα δημοσιεύματα (κατευθυνόμενα από τους εξαγωγείς) ορισμένων –σοβαρών κατά τα άλλα εφημερίδων- έκαναν τη μύτη του Πινόκιο να μεγαλώσει ακόμη περισσότερο. Δεν τολμώ να σκεφτώ ότι οι «καλές οικογένειες» που υιοθετούν τα ελληνάκια αδέσποτα είναι αληθινές όσο κι αυτά τα δημοσιεύματα…

            Κι ενώ όλο αυτό το παραμύθι εκτυλίσσεται, ήρθε και η απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην ερώτηση που είχε καταθέσει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Δημήτρης Παπαδημούλης για τις παράνομες μεταφορές των ζώων συντροφιάς. Απάντηση αναμενόμενη και αρκετά γενικόλογη και διπλωματική… Συστάσεις για εφαρμογή της ευρωπαϊκής νομοθεσίας για τις «μη εμπορικού χαρακτήρα μετακινήσεις» και κάποια σχετική άγνοια για το θέμα… Ωστόσο, η λέξη «υιοθεσία» μπαίνει σε εισαγωγικά, αφήνοντας εύλογα ερωτηματικά. Την απάντηση υπογράφει –εκ μέρους της Επιτροπής- ο κ.Κυπριανού, ο οποίος πριν δυο μήνες δήλωσε (ως Επίτροπος καταναλωτών) ότι σκοπεύει να προτείνει πανευρωπαϊκή απαγόρευση για το εμπόριο γούνας από σκύλους και γάτες, που πολύ φοριέται από τους ευρωπαίους, αλλά με άλλα παραπλανητικά ονόματα. 

            Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πότε ακριβώς θα ωριμάσει στη χώρα μας η εναρμόνιση της νομοθεσίας με την αντίστοιχη ευρωπαϊκή που λέει ότι μπορείς να ταξιδεύεις με το κατοικίδιό σου υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, για να μην λέγεσαι έμπορος ζώων, αυτό όμως που μπορώ να σας πω είναι ότι όλα αυτά τα μετακινούμενα κοπάδια σκύλων απασχολούν κι άλλους ευρωπαίους, πλην των εγχώριων «τρελών», «αλητών», «ροκανιζόντων τα ευρωπαϊκά κονδύλια», «χοντροκαραγκιόζηδων» και «επιθεωρητών Κλουζώ», όπως ονομάζουν οι εξαγωγείς όσους ανησυχούν για την τύχη των ζώων. Μια ομάδα Ιταλών ανησυχούντων είναι και η οργάνωση «Bairo», που έστειλε και επιστολή στις ελληνικές αρχές, με την οποία τις καλεί να πράξουν τα δέοντα για να χτυπηθούν οι παράνομες μετακινήσεις. Τις καλεί επίσης να προβληματιστούν γύρω από τον πραγματικό προορισμό των «διασωθέντων» ζώων από τους ευεργέτες που ζουν ασκώντας αυτό το «επάγγελμα». Με την ευκαιρία, επισκεφτείτε και τη δικτυακή τους σελίδα στη διεύθυνση www.bairo.info/traffici.html, για να θαυμάσετε και μόνοι σας τα τεκταινόμενα στη γηραιά ήπειρο με τη συνεχώς αυξανόμενη παράνομη διακίνηση κοπαδιών σκύλων και γάτων.

            Ο φίλος και εξίσου ανησυχών Γιώργος Φραντζεσκάκης, ομόλογός μου στο Κάπα της Καθημερινής -αφού κι αυτός δηλώνει σκύλος- έγραφε πριν λίγο καιρό ότι η λάσπη (που εκτοξεύεται από τους ζωόφιλους εξαγωγείς) εξοστρακίζεται από πάνω του σαν κακός σοβάς πάνω σε ξεραμένο τοίχο. Λέω να το εκλάβω ως συμβουλή και να ασχοληθώ με τον εξοστρακισμό της λάσπης, περιμένοντας τις εξελίξεις.

Ένας «αλήτης» δημοσιογάτος

 (για την αντιγραφή: Πόπη Μπάκα)

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 52, 9/05