Ενότητα :Τεύχος 52, Σεπτέμβριος 2005 |
Τίτλος : Γιάννης Σακιώτης, ΑΠΟΨΕΙΣ: ΥΠΕΧΩΔΕ: Πίσω σα βασικά (φίφτυς, σίξτις κοκ)
|
Αρχή κειμένου ΥΠΕΧΩΔΕ: πίσω στα βασικά (φίφτυς, σίξτυς κοκ)… ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΚΙΩΤΗΣ Στις μέρες μας τα πάθη εγείρονται μόνο για χάρη της μηντιοκρατίας, η γενίκευση της βλακείας δεν οδηγεί στην εξέγερση κανέναν και οι δερβέναγες της ΝΔ ξεσαλώνουν σε δύο πολύ-αγαπημένα πεδία: στις προμήθειες παντός είδους και κάθε ύψους προϋπολογισμού και στην επιβολή της δικής τους ημετεροκρατίας. Δεν γνωρίζω ποιοι ακριβώς διαπρέπουν στο πεδίο Α, άλλωστε αυτή είναι δουλειά του εισαγγελέα και των δημοσιογράφων που ασχολούνται με το ποινικό ρεπορτάζ. Στο πεδίο Β πάντως, ο ΥΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς, τον περασμένο Ιούλιο, με την απομάκρυνση της Ρίτας Καραβασίλη από τη θέση της γενικής διευθύντριας των Επιθεωρητών Περιβάλλοντος έκανε φλος ρουαγιάλ απαξίωσης κάθε έννοιας αξιοκρατίας. Κίνηση που λογικά πρέπει να τη ζήλεψαν ουκ ολίγοι κυβερνητικοί συνάδελφοί του. Οι λεπτομέρειες της υπόθεσης παρουσιάστηκαν εκτενώς στον ημερήσιο τύπο και ο υπουργός στηλιτεύτηκε σκληρά από τις μεγάλες ελληνικές περιβαλλοντικές οργανώσεις (βλ. παρακείμενη ανακοίνωση). Η συγκεκριμένη πράξη ίσως ήταν ένα από τα μεγαλύτερα φάουλ στην πολιτική καριέρα (sic) ενός υπουργού που έχει καλλιεργήσει το προφίλ του «επικοινωνιστή», το οποίο και έχει περί πολλού, μιας και προφανώς δεν διαθέτει άλλα ουσιαστικά πολιτικά προσόντα. Πώς αλλιώς θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα όταν ένας τόσο πολυδιαφημισμένος για τις διοικητικές του ικανότητες και τις επιτελικές του κινήσεις παλαίμαχος πολιτικός καταφέρνει να διώξει από τη θέση του ένα από τα πλέον καταρτισμένα και έμπειρα στελέχη της δημόσιας διοίκησης στην Ελλάδα, επειδή υπέπεσε στο ατόπημα να κάνει κάτι παραπάνω από καλά τη δουλειά της… Χάνοντας μάλιστα την ψυχραιμία του στο διάλογο που άνοιξε με το τμήμα οικολογίας του ΣΥΝ και τον ευρωβουλευτή Δ. Παπαδημούλη μέσω δελτίων τύπου, ο Γ. Σουφλιάς συμπεριφέρθηκε σαν γυμνασιάρχης της δεκαετίας του ’60, καταλογίζοντας στη Ρ.Καραβασίλη τη γελοία κατηγορία ότι είναι στέλεχος του ΣΥΝ -λες και ζούμε σε καμιά τριτοκοσμική μπανανία και οι πολίτες της χώρας που εργάζονται στο δημόσιο οφείλουν να είναι λακέδες του καθεστώτος- και επιπλέον προσάπτοντας την ψευδή και επίσης γελοία κατηγορία ότι συνδιοργάνωσε ημερίδα πάνω σε θέματα περιβάλλοντος (στη ΓΣΕΕ, με τη συμμετοχή γνωστών προσώπων του οικολογικού χώρου και του Ευρωπαίου Επιτρόπου για το περιβάλλον Στ. Δήμα), δήθεν εν τη αγνοία των προϊσταμένων της, παρά τα όσα αναγράφει το σχετικό πρόγραμμα –το έχω στα χέρια μου-, όπου ως κεντρικός ομιλητής εμφανίζεται ο υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ Στ. Καλογιάννης. Ενάμιση χρόνο μετά την αλλαγή κυβέρνησης, η ουσιαστική ανυπαρξία έργου του Γ. Σουφλιά για το περιβάλλον και τα «κατορθώματά» του, όπως, - η πρόχειρη, ατελέσφορη, κοινωνικά και περιβαλλοντικά άδικη εναπόθεση της λυματολάσπης της Ψυττάλειας στα Άνω Λιόσια, - η χωρίς συζήτηση επιμονή του στην κατασκευή του φράγματος του Αποσελέμη στο Ηράκλειο της Κρήτης, ενός έργου που το μόνο που θα επιτύχει θα είναι η ενίσχυση της ανάπτυξης του χυδαίου φτωχο-τουριστικού μοντέλου της παραλιακής Κρήτης με τα λεφούσια των μεθυσμένων και τα σμήνη των all-inclusive μαζοποιημένων τουριστών και - η εφαρμογή της πρωτο-λιθικής αντίληψης της ημετεροκρατίας στον τομέα της διαχείρισης των ανθρώπινων πόρων ενός τόσο νευραλγικού τομέα της δημόσιας διοίκησης, όπως η υπηρεσία επιθεωρητών περιβάλλοντος, αποτελούν επαρκή στοιχεία για την απομάκρυνσή του στον επικείμενο ανασχηματισμό. Ναι αλλά και το Πασοκ τα ίδια έκανε, θα μπορούσε να αντιτείνει κανείς. Μάλλον, όμως το ζήτημα είναι ότι ο υπουργός περιβάλλοντος τελικά, ακριβώς όπως και οι προκάτοχοί του (Β. Παπανδρέου, Κ. Λαλιώτης) μισεί θανάσιμα το περιβάλλον… Δαίμων της Οικολογίας, τ. 52, 9/05 |
                     |