ΕΛΑΙΩΝΑΣ: κυκλοφοριακό ευρύτερης περιοχής

ΣΠΥΡΟΣ ΠΙΤΣΙΛΗΣ

Πολιτικός Μηχανικός

Μέλος της Επιτροπής Ελαιώνα και του Συλλόγου «Μέγας Αλέξανδρος»

Δεν έχει, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, συζητηθεί και μια άλλη πτυχή του επικρεμάμενου κινδύνου, που θα προκύψει αν κάποια στιγμή εφαρμοσθεί η εγκατάσταση του εμποροαθλητικού συγκροτήματος και των λοιπών εμπορικών εγκαταστάσεων στο όνομα της ανάπτυξης του πολύπαθου ΕΛΑΙΩΝΑ. Για την προσπέλαση στην περιοχή δεν έχουμε ακούσει τίποτα εκτός βέβαια από τον προβλεπόμενο να λειτουργήσει, στο μέλλον, σταθμό του ΜΕΤΡΟ του Αγίου Σάββα.

Μα το εμποροαθλητικό αυτό συγκρότημα δεν μπορεί κανείς να φαντασθεί, ότι στις μεγάλες στιγμές του, μπορεί να εξυπηρετηθεί από το άριστο αυτό, κατά τα άλλα, συγκοινωνιακό μέσο, αλλά όχι κατάλληλο για τέτοιες επελάσεις. Το φαινόμενο στον τόπο μας θα επιτείνεται από την κακοδιαπαιδαγώγηση των νεοελλήνων, που μπορεί να μην ευθύνονται για την προσήλωση προς το ιδιωτικό τους αυτοκίνητο, το αμάξι, όπως συνηθίζουν να λένε.

Ας προσπαθήσουμε να σκεφθούμε, πώς θα προσεγγίζουν στον τόπο της ανάπλασης και πώς θα αποχωρούν, μέσα σε ελάχιστα χρονικά περιθώρια, 20, 30 χιλιάδες αυτοκίνητα στις αιχμές των εκδηλώσεων του κέντρου, από το σύνολο του λεκανοπεδίου.

Ο μόνος αξιοπρεπής και σύγχρονος αστικός αυτοκινητόδρομος, που υπάρχει στην πόλη μας, δεν προσεγγίζει καθόλου την ταλαίπωρη γειτονιά μας. Η προσέγγιση μέσω της Λεωφόρου Σταυρού Ελευσίνας, είναι μέσω του κόμβου του αυτοκινητόδρομου Αθηνών Λαμίας και από εκεί και πέρα προφανώς μέσω της Λεωφόρου Κηφισού. Η κατάσταση της συγκεκριμένης διαδρομής δεν χρειάζεται συγκοινωνιακή προσέγγιση, φτάνει η δημοσιογραφική ,δηλαδή είναι αδύνατη.

Έτσι ο μόνος κλειστός αστικός αυτοκινητόδρομος, που υπάρχει σε αυτή την πόλη και θα μπορούσε, κάτω από άλλες συνθήκες, να βοηθήσει στην προσπέλαση στον εμποροαθλητικό κέντρο, ακυρώνεται απολύτως, όχι από την ανεπάρκεια αυτού, αλλά από την ανυπαρξία των έργων που θα συνέδεαν αυτήν με το κέντρο, που θα μπορούσε κανείς να διακινδυνεύσει την πρόβλεψη πως δεν υπάρχει καμία δυνατότητα η κατάσταση να βελτιωθεί στο μέλλον, λόγω της γενικότερης δομής και χαρακτηριστικών της Αθήνας.

Μετά από τις παραπάνω παρατηρήσεις, που θα ήταν αρκετές σε μια προηγμένη κοινωνία να ακυρώσουν κάθε σκέψη για μια τέτοια μεγαλεπίβολη εμποροαθλητική εγκατάσταση, εμείς στην ταπεινή μας προσέγγιση σχετικά με την προσπελασιμότητα του κέντρου θα πρέπει να παραδεχθούμε, ότι πια η μόνη διέξοδος στο κυκλοφοριακό αδιέξοδο που πρόκειται να διαμορφωθεί στην πολύπαθη Αθήνα, είναι η δια του   κ έ ν τ ρ ο υ  τ η ς  π ό λ η ς   προσπέλαση, αν αυτό δεν θεωρηθεί εξ αρχής επιστημονική φαντασία.

Οι άξονες προσπέλασης που απομένουν πια είναι η Πειραιώς- Ιερά Οδός, και δευτερευόντως η Πέτρου Ράλλη και Αχιλλέως.

Πρέπει να σημειώσουμε στη θέση αυτή, την πλήρη αδιαφορία των αρμοδίων για το πρόβλημα της προσπέλασης. Έχουμε τη γνώμη, πως σε κάθε οργανωμένη χώρα, η δυνατότητα προσπέλασης σε έναν χώρο συγκέντρωσης, θα έπρεπε να είχε συζητηθεί σε επίπεδο τουλάχιστον προμελέτης πριν ανακοινωθεί η πρόθεση του αρμόδιου φορέα για ένα τέτοιο έργο. Έχουμε συνηθίσει όμως στην πατρίδα μας σε αυτά και βέβαια στην ταλαίπωρη αυτή πόλη ακόμα περισσότερο. Οι αρπακτικές επιχειρήσεις, οικοδομικές και άλλες, αδιαφορούν πλήρως για την κατάσταση που επικρατεί στο περιβάλλον του λαμπρού τους έργου, ενδιαφερόμενες μόνο για το πλήθος που θα συγκεντρώσουν και τα άμεσα έσοδα που θα εισπράξουν. Λαμπρό παράδειγμα όλοι οι πολυκινηματογράφοι της ευρύτερης Αθήνας. Κανένας δεν ενδιαφέρεται αν μετά την πολυτελή αίθουσα δεν θα μπορείς να διασχίσεις το δρόμο γιατί θα είναι λίμνη, για τα βρεις το αυτοκίνητο σου στο απέναντι πρανές, γιατί βέβαια πεζοδρόμιο δεν υπάρχει!!! Επίσης κανείς δεν ενδιαφέρεται αν μπορείς πεζός να προσεγγίσεις τον χώρο συγκέντρωσης και μάλιστα με ασφάλεια. Τέλος ακόμα περισσότερο κανείς δεν ενδιαφέρεται για τις επιπτώσεις που θα έχουν οι ανθρωποθάλασσες των επισκεπτών του σχεδιαζόμενου εμποροαθλητικού κέντρου στους κατοίκους της γύρω περιοχής και στις δραστηριότητες τους, οι οποίοι ήδη στενάζουν υποτιμόνται και κινδυνεύουν από τον κόσμο της νύχτας.

Μετά τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα που διαδραματίσθηκαν στην Παιανία, στο όνομα του αθλητισμού, δεν μπορεί, κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος, να μην κάνει τους συσχετισμούς του, όταν μάλιστα, πριν να πιστέψουν και οι εμπνευστές του εμποροαθλητικού κέντρου, ότι θα μπορέσουν να πραγματοποιήσουν τα σχεδιαζόμενα έργα, εγκαταστάθηκαν και μάλιστα έδειξαν ήδη το πραγματικό τους πρόσωπο ,σε βάρος της πολύπαθης περιοχής της Αθήνας, οι φερόμενοι ως σύλλογοι φιλάθλων.

Θα μπορούσε κανένας να ισχυρισθεί, πως είμαστε λίγο έξω από το θέμα μας, που είναι το κυκλοφοριακό της ευρύτερης περιοχής. Δεν θα συμφωνήσουμε, ότι ξεφύγαμε από το θέμα, γιατί εμείς δεν φιλοδοξούμε να προτείνουμε λύσεις, μιας και διατηρούμε την πεποίθηση, ότι τα σχεδιαζόμενα από τους εμπνευστές της διπλής ανάπλασης έργα, όπως αρχίζει να διαφαίνεται, δεν θα πραγματοποιηθούν, γιατί θα ισχύσει η ρήση   φ ω ν ή   λ α ο ύ   ο ρ γ ή   θ ε ο ύ .  Απλώς θέλουμε να αναδείξουμε την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται θέματα, που θα μπορούσαν να ανατρέψουν την ασταθή ισορροπία ολόκληρης της πόλης.

Τελειώνοντας, θα θέλαμε να καλέσουμε τους εμπνευστές της διπλής ανάπλασης και τους τεχνικούς τους συμβούλους να σκεφθούν επιστημονικά και να διερωτηθούν, γιατί σε καμία Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, μεταπολεμικά, δεν κατασκευάσθηκε γήπεδο ,μέσα στον αστικό ιστό αυτής και μάλιστα στο κέντρο της.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 71, 5/07