Το βουνό της Οίτης έχει χαρακτηριστεί ως το βουνό των πεζοπόρων και των λουλουδιών. Καταλαμβάνει μεγάλη έκταση. Βρίσκεται ανάμεσα στους νομούς Φθιώτιδας και Φωκίδας, με πιο κοντινή πόλη τη Λαμία. Στα Ανατολικά είναι το Καλλίδρομο, νότια η Γκιώνα, Δυτικά τα Βαρδούσια, ενώ βόρεια οι πλαγιές της κατεβαίνουν απότομα στη κοιλάδα του Σπερχειού. Ψηλότερη κορυφή είναι ο Πύργος (2152 μ.). Παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία τύπων και μορφών βλάστησης. Μεγάλης σε έκταση είναι αμιγή δάση από έλατα και δρυς, καθώς και μικτά από καστανιές, σφεντάμια, φράξους και έλατα. Έχουν καταγραφεί περισσότερα από 1200 είδη φυτών, αριθμός που την κατατάσσει στη κορυφή των πλουσιότερων χλωριδικά περιοχών της χώρας μας. Συγκεντρώνει 80 Ελληνικά ενδημικά είδη. Τα   16 είναι αποκλειστικά ΣτερεοΕλλαδίτικα. Τα σπανιότερα είδη συγκεντρώνονται στις κορυφές Πύργος και Γρεβενό και στις πλαγιές των φαρραγγιών, ιδιαίτερα του Γοργοποτάμου. Οι δυσπρόσιτες χαράδρες αποτελούν καταφύγιο για αγριόγιδα. Μόνιμη είναι η παρουσία του Χρυσαετού και άλλων αρπακτικών όπως ο Πετρίτης. Στα δάση της Οίτης ζουν αγριογούρουνα, ζαρκάδια, λύκοι πιο σποραδικά, ενώ φιλοξενούν πολλά είδη πουλιών ανάμεσά τους και 6 είδη δρυοκολαπτών που τα 2 συναντώνται αποκλειστικά στην Οίτη. Από τα πλούσια και καθάρια νερά της υδρεύεται η Λαμία, όλα τα γύρω χωριά, η Αμφίκλεια, ενώ συμβάλει και στην Αθήνα αφού πολλές ρεματιές της καταλήγουν στη λίμνη του Μόρνου. Ο Σπερχειός, ο Ίναχος, ο Ασωπός, ο Γοργοπόταμος, ο Μαυροπόταμος, είναι οι πιο γνωστοί ποταμοί.

ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΡΥΜΟΣ: Το 1966 λόγω των εκτεταμένων δασών της πλούσιας χλωρίδας και πανίδας και των σπάνιων ειδών, ιδρύθηκε ο Εθνικός Δρυμός, με πυρήνα έκταση 33.700 στρεμμάτων και στη περιφερειακή ζώνη 36.300 στρέμματα. Το 1996 η περιφερειακή ζώνη επεκτάθηκε σε 163.480 στρέμματα, για να περιλάβει μεγαλύτερη ποικιλία βιοτόπων και να καλύπτει ΟΛΟ τον ορεινό όγκο.

 

Ανθρωπογενές περιβάλλον:

Οι οικισμοί είναι πυκνοκατοικημένοι στην πεδινή ζώνη, ακτινωτά γύρω από τη Λαμία, στους πρόποδες του βουνού και στο ομαλό μέρος της κοιλάδας του Σπερχειού. Υπάρχουν οι οικισμοί των κοιλάδων και των διασκορπισμένων ορεινών χωριών. Όλη η περιοχή έχει πλούσια ιστορία από την εποχή του Χαλκού (όπως έχει αποδειχτεί από τελευταίες ανασκαφές), τον 10^ο και 6^ο π.Χ αιώνα, επί Τουρκοκρατίας και την Επανάσταση του 1821, μέχρι την πρόσφατη ιστορία με την Εθνική Αντίσταση και τον Εμφύλιο πόλεμο. Στην ευρύτερη περιοχή  κάθε χωριού, υπάρχουν αρχαία. Υπάτη, Κομποτάδες, Μονή Αγάθωνα, Λυχνό, Καστανιά, Γοργοπόταμος, Νεοχώρι, Σπερχειάδα με τα γύρω χωριά, Κουμαρίτσι, Δυό Βουνά, Δέλφινο, Περιβόλι, Ανατολή, Δάφνη, Παύλιανη με Κούβελο – Πυρά Ηρακλέους – Καταβόθρα, κ.λ.π..

 

Οικονομία - Ανάπτυξη:

Τις τελευταίες δεκαετίες εκτός της ενασχόλησης με τη γεωργία και τη κτηνοτροφία που βρίσκονται σε υποχώρηση, στις οικιστικές περιοχές Παύλιανης – Γοργοποτάμου – Υπάτης, έχει προταχθεί η ήπια μορφής τουριστική ανάπτυξη, συμβατή με το φυσικό περιβάλλον και την ιστορία της περιοχής, συγκεντρώνοντας πολλούς επισκέπτες καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Υπάρχει ένταξη σε προγράμματα αγροτουρισμού LEADER, κ.λ.π. και ήδη λειτουργούν αρκετές τουριστικές μονάδες, που συνεχώς αυξάνονται. Ταυτόχρονα υπάρχει έντονη οικοδομική δραστηριότητα από ανακαινίσεις και συντηρήσεις παλαιών κατοικιών, αλλά και δημιουργίας εξοχικών κατοικιών. Πλήθος οικογενειών και ατόμων συντηρούνται οικονομικά από τις τουριστικές και οικοδομικές δραστηριότητες, - πάνω από 600 χωρίς να υπολογίσουμε τα 80 και πλέον επαγγέλματα, αλλά και τα εργοστάσια και εμπορικά, που σχετίζονται και ζουν από την οικοδομή, που βρίσκονται στη Λαμία αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Η περιοχή αποτελεί εύκολη, προσιτή διέξοδο, για το κάτοικο όχι μόνο της Λαμίας και των γύρω πόλεων, αλλά και της Αττικής, αφού απέχει μόνο 200 χιλιόμετρα από την Αθήνα, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην αναζωογόνηση των ανθρώπων, τη διατήρηση της ισορροπίας, της ψυχικής και σωματικής υγείας, της ανάπτυξης της σκέψης, της ευαισθητοποίησης για το περιβάλλον και την ίδια τη ζωή. Όλη η περιοχή αποτελεί ένα ενιαίο σύνολο, τεράστιας σημασίας για τη χώρα μας και όλους τους κατοίκους της, φυσικό πλούτο που πρέπει να διαφυλαχτεί ως κόρη οφθαλμού.

 

 

 

 

 

Επισημάνσεις σχετικές με τις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων

που κατέθεσε η μεταλλευτική εταιρεία.

Έρευνες και εξόρυξη

Γίνεται προσπάθεια, το θέμα των ερευνών, να παρουσιαστεί ως διαφορετικό από την εξόρυξη μεταλλεύματος ώστε να υποβαθμιστεί το θέμα των παρεμβάσεων και των καταστροφών. Όμως ο καθένας καταλαβαίνει ότι εφόσον δοθεί άδεια ερευνών θα ακολουθήσει και η άδεια εξόρυξης, αφού η εταιρεία είναι μεταλλευτική και όχι επιστημονική ή φιλανθρωπική.

 

Προσπάθεια υπεκφυγής

Η εταιρεία, επικαλούμενη μια απόφαση του Νομάρχη το 1983, προσπαθεί μετά από 24 χρόνια, να μη ληφθούν υπόψη, οι νόμοι που έχουν ψηφιστεί, η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι διεθνείς συμβάσεις που απορρέουν από την προστασία των ορεινών όγκων, δασών και δασικών εκτάσεων, του Εθνικού Δρυμού της Οίτης και της ευρύτερης περιοχής, της NATURA 2000, των συμφωνιών για ένταξη περιοχών στα προγράμματα χρηματοδότησης Αγροτουρισμού, LEADER, κ.λ.π. Να αποφύγει τις σημερινές εκτιμήσεις των επιστημόνων περί αλλαγής των κλιματικών αλλαγών, τις επιδράσεις στο περιβάλλον, την υγεία και την ίδια τη ζωή των ανθρώπων, στην πανίδα και χλωρίδα καθώς και την ανάγκη προστασίας τους.

Αλήθεια τι νόημα θα έχουν οι διακηρύξεις της κυβέρνησης για προστασία του περιβάλλοντος μέσα από τη χρήση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, για να μειωθούν οι ρύποι, αν αφήσει να καταστραφεί ένα από τα μεγαλύτερα δάση που βρίσκεται στη καρδιά της χώρας μας, που όπως και η ίδια η εταιρεία αναφέρει στη μελέτη της η φυτοκάλυψη φτάνει ακόμα και στο 90%; (σελ. 13).

«Λάθη» ή σκοπιμότητες;

1  Στη σελ.4 αναφέρεται: «τα ερευνώμενα εδώ βωξιτικά κοιτάσματα αναπτύσσονται μερικώς εντός του Εθνικού Δρυμού της Οίτης». Στη σελ. 5 στ. το μετανιώνουν: «κανένας από τους χώρους έρευνας δεν βρίσκεται εντός των ορίων των ζωνών» του  Εθνικού Δρυμού. Σε όλα μέσα και ο υπεύθυνος της έγκρισης ας διαλέξει.

2. Θεωρεί ότι «η  προς έρευνα περιοχή δεν γειτνιάζει με περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους» (σελ.4, 33), ενώ ένας από τους βασικούς λόγους ίδρυσης του Εθνικού Δρυμού το 1966 και επέκτασης της περιφερειακής του ζώνης το 1996 είναι αυτός και εντάχθηκε στην ειδική ζώνη Προστασίας και στο  δίκτυο NATURA 2000. Στο ίδιο δίκτυο έχει ενταχθεί και η περιοχή του Σπερχειού.

3. Αναφερόμενη σε ζητήματα φυτοκάλυψης, χλωρίδας και πανίδας, αναγνωρίζει ότι: α) Οι αραιές συστάδες ελάτης πάνω από τα 1700 μ. οφείλονται κυρίως σε ανθρωπογενείς δραστηριότητες (σελ16). Επίσης η ύπαρξη ζώων και πτηνών και ορισμένων σπάνιων που υπάρχουν τώρα στην Οίτη, έχουν εξαφανιστεί από τον Παρνασσό (σελ.17), προφανώς μετά από τις αλόγιστες κάθε είδους παρεμβάσεις.

Άραγε οι έρευνες και τα μεταλλεία με τις μπουλντόζες, τα γεωτρύπανα, τα φορτηγά, κ.α. θα βοηθήσουν για την παραμονή και τον πολλαπλασιασμό τους στην Οίτη;

 

4. Οι έρευνες σε 296 σημεία

α)Σύμφωνα με τη μελέτη θα γίνουν σε 296 σημεία (σ.22, 50)σε 3 χρόνια. Στις 5/3/07 ο εκπρόσωπος της εταιρείας στη συνεδρίαση του Δ. Γοργοποτάμου μίλαγε για πρόβλεψη 200 γεωτρήσεις το μέγιστο  με πιο πιθανό τις 60 σε διάστημα 7 – 8 χρόνια. Ποια είναι η αλήθεια;

β) Αναφέρεται η ανάγκη στην παρούσα δραστηριότητα για «διαμόρφωση του υφιστάμενου δασικού και μεταλλευτικού οδικού δικτύου δρόμων εξωτερικών προσβάσεων των χώρων εκτέλεσης των ερευνητικών εργασιών και των εσωτερικών προσβάσεων των θέσεων μέσα στο χώρο όπου θα γίνουν οι ερευνητικές εργασίες». Στη συνέχεια θα ακολουθήσει η ισοπέδωση για να εγκατασταθεί γεωτρύπανο (σ. 18).

Διαμορφώσεις μέσα στο δάσος και τις δασικές εκτάσεις, μέσα στον Εθνικό Δρυμό, για να αποκτήσουν πρόσβαση σε 296 σημεία.

5. Ρύπανση ηχητική και αέρα: «Οι εργασίες αυτές διαμόρφωσης του κυρίου και δευτερεύοντος οδικού δικτύου, καθώς και της διαμόρφωσης – ισοπέδωσης των θέσεων ανόρυξης», θα γίνουν με ερπυστριοφόρα (φορτωτής, εσκαφέας) (σ.22). Τα μηχανήματα θα έχουν συνολική ισχύ 890 ΗΡ ντηζελοκίνητα με κατανάλωση καυσίμων και λιπαντικών 8.000 λίτρων το χρόνο, αν λειτουργούν τη θερινή περίοδο 3 ώρες τη μέρα σύμφωνα βέβαια με την εταιρεία (σ. 24). Προφανώς η ρύπανση και ο θόρυβος – που «δεν είναι δυνατόν στη παρούσα φάση να μετρηθεί»  κατά τη μελέτη (σ. 25) – δρουν θετικά στη ποιότητα των νερών και του αέρα, στη διατήρηση των ειδών της πανίδας και χλωρίδας. Εξασφαλίζουν στον επισκέπτη ιδανικές συνθήκες απόλαυσης. Εξ’ άλλου όπως μας βεβαιώνει η μελέτη (σ. 24), «δεν θα παράγονται και συνεπώς δεν θα εκλύονται στην ατμόσφαιρα  αέρια, ατμοί, σωματίδια, καπνός και διάφορα άλλα αερολύματα». Μόνο λίγη «σκόνη στους χώρους διαμόρφωσης των θέσεων ανόρυξης». Και αυτό για 3 καλοκαίρια που θα διαρκέσουν οι έρευνες, γιατί μετά αν αρχίσει η εξόρυξη ποιος τους πιάνει.

Αλήθεια σε ποιους νομίζουν ότι απευθύνονται;

6. Κτίρια _ Εγκαταστάσεις: Στη σελ. 22 αναφέρει ότι «στην παρούσα φάση δεν απαιτούνται και δεν προβλέπεται να κατασκευασθούν βοηθητικές ή άλλες εγκαταστάσεις».

Δηλαδή αμέσως μετά το τι έχει να γίνει, δεν περιγράφεται.

 

7. ΝΕΡΑ:

(σ. 9) «θα πρέπει να αποκλειστεί η συνάντηση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα» «καμία επιβάρυνση ή αλλοίωση δεν πρόκειται να γίνει» στους υδάτινους όγκους, «δεν επηρεάζεται η ισορροπία της περιοχής».

Βέβαια όλα αυτά είναι ευχές αφού δεν λέει κουβέντα για το τι υδροφόρος ορίζοντας υπάρχει, τι υπόγειες λίμνες, τι υπόγεια ποτάμια, από πού διέρχονται και τι βάθος. Αλλά και να έλεγε ποια μπορεί να είναι η αξιοπιστία της.

Εξάλλου όταν ανοίξουν οι στοές για να βγει το μετάλλευμα τότε με βάση το Κώδικα Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών (άρθρα 76 και 79), νομιμοποιείται η εταιρεία να απομακρύνει τα όποια νερά συναντήσει με χαντάκια ή αποστράγγιση». Τι θα γίνει τότε; Δεν θα διαταραχθεί η ισορροπία; Πως είναι δυνατόν σε έτη λειψυδρίας και αλλαγών κλιματολογικών, να ρισκάρεται η ύδρευση χιλιάδων ανθρώπων της Φθιώτιδας ακόμα και αυτής της πόλης της Λαμίας, αλλά και της Αθήνας, του ποτίσματος των χωραφιών και της ολοκληρωτικής αλλοίωσης του φυσικού περιβάλλοντος με επιπτώσεις στα δάση, τα φυτά και τα ζώα;

 

8. Αποστάσεις από σπίτια:

Στη σελ. 40 διαβεβαιώνει: «Σε απόσταση 500 μ. από τους χώρους της μεταλλευτικής επέμβασης δεν υφίστανται οικισμοί ή άλλοι χώροι ανθρώπινης δραστηριότητας». Προφανώς τα 500 μ. από τα σπίτια – όχι από τα οικόπεδα προς ανέγερση σπιτιών – είναι ικανοποιητικά για την ασφάλεια των σπιτιών, την όχληση, την ανάπτυξη του τουρισμού και της οικονομικής δραστηριότητας. Ωστόσο στη σελ. 38 αναφέρει: θέση «ΚΑΡΑΒΑΚΙ» - 450 μ. από Κουμαρίτσι. Θέση «ΤΣΟΥΜΑΡΙΑ», - 300 μ. από Κουμαρίτσι. Πότε λένε την αλήθεια;

Φυσικά πολλές θέσεις, όπως οι ίδιοι αναφέρουν, είναι κοντά στα σπίτια. 700 μ. 800 μ, 1600 μ. από Δυο Βουνά, 300 μ, 450 μ., 1400 μ., 1600 μ., 1700 μ., 1900 μ. από Κουμαρίτσι, 1500 μ., 1600 μ., 2300 μ . από Μονή Αγ. Ταξιαρχών 1500 μ., από Κομποτάδες, 2 – 5 χιλιόμετρα Δέλφινο, Παύλιανη, Α. Βαρδάτες, Ν. Κρίκελο, Αλεπόσπιτα, Γοργοπόταμος, Κομποτάδες, Κωσταλέξης, Μεξιάτες, λίγο πάνω από 5 χιλιόμ. Κωσταλέξης, Φραντζής, Υδρόμυλος, Ζακαίϊκα, Μοσχοχώρι, Ηράκλεια, Οίτη, Δ. Υπάτης, Δ. Λαμίας. (σ. 48, 49).

Δεν νομίζουμε ότι χρειάζονται σχόλια για το τι περιμένει τους κατοίκους αν νομαρχία και  κυβέρνηση δώσουν άδεια στην εταιρεία.

 

9. Τουρισμός – Εγκαταστάσεις:

Στις σελ. 8, 9 αναφέρεται στα φαράγγια και το σημαντικότερο του Γοργοποτάμου και ενώ έχει αναφερθεί πριν στη πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Επίσης αναφέρεται στο σπήλαιο της Ανεμότρυπας που βρίσκεται στο ρέμα Καμαριώτη πάνω από την Υπάτη και όπως αναφέρεται στη μελέτη είναι «Επισκέψιμο και περισσότερο γνωστό». Με το να αναγνωρίζει βεβαίως ποια είναι τα αξιοθέατα που συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον ενός επισκέπτη, ακυρώνει τις παρατηρήσεις που ταυτόχρονα αναφέρει ότι «δεν υπάρχουν τουριστικές εγκαταστάσεις», «δεν παρατηρούνται τουριστικές εγκαταστάσεις που θα επηρεαστούν» (σ.6,48,49) λες και ο επισκέπτης έρχεται στη περιοχή για να κλειστεί μέσα στο κατάλυμα και δεν έρχεται για το φυσικό περιβάλλον. Ταυτόχρονα αναφέρει ψευδώς ότι «δεν υπάρχουν και δεν έχουν προγραμματιστεί έργα τουριστικής ανάπτυξης»

 

10. Θέσεις εργασίας:

Σύμφωνα με τη μελέτη κατά τις έρευνες θα εργαστούν 5-6 άτομα (σ. 22). Με την έναρξη της μεταλλευτικής δραστηριότητας θα απασχοληθούν άμεσα 60 και έμμεσα 100 (σ. 26). Βέβαια για 10 – 12 χρόνια μέχρι να τελειώσει το μετάλλευμα. Μετά αλήθεια τι θα έχει απομείνει;

Και τι θα απογίνουν οι άνω των 600 εργαζομένων και επαγγελματιών που θα καταστραφούν και δεκάδες άλλες θέσεις εργασίας που θα χαθούν καθώς και με τη μείωση των εισοδημάτων εκατοντάδων ανθρώπων από το σταμάτημα της οικονομικής δραστηριότητας στη περιοχή (τουρισμός, οικοδόμηση, αγοραπωλησίες, εμπόριο, γεωργία, κτηνοτροφία;

 Ή μήπως θεωρεί η εταιρεία ότι θα «βγάλουν τα σπασμένα», πηγαίνοντας να δουλέψουν στα μεταλλεία;

Πως θα αντιμετωπιστεί ο νέος ξεριζωμός που θα προκύψει αφού στη μεταλλευτική περιοχή «δεν θάχουμε ζωή»; Τι θα αφήσουν στις νέες γενιές; Ποιο μέλλον μας ετοιμάζουν;