Σ.Κ.

Άνεμος ανανεωτικός στα ενεργειακά μας πράγματα, φυσάει και στην Ελλάδα. Η αιολική ενέργεια επωμίζεται ένα πολύ δύσκολο αλλά και ιδιαίτερα φιλόδοξο έργο, να αλλάξει την ενεργειακή βάση της χώρας. Να φτάσουμε –και να ξεπεράσουμε- το 20% έως το 2010 και το 30% έως το 2020, το ποσοστό των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο σύνολο της παραγόμενης ενέργειας στην Ελλάδα. Στο στόχο, αλλά και την ευθύνη αυτή, η αιολική ενέργεια θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, ίσως και πάνω από το 80%.

Επειδή το εγχείρημα γίνεται καθυστερημένα και η πίεση για γρήγορα αποτελέσματα είναι μεγάλη, δεν λείπουν τα προβλήματα.

Όμως, χωρίς να παρακάμπτουμε αστοχίες, υπερβολές, παραλείψεις και κακοτεχνίες, δεν πρέπει να συσκοτίσουμε την ουσία, το σημερινό και μελλοντικό «επίδικο» θέμα: το υπάρχον ενεργειακό μοντέλο είναι καταστροφικό για τον πλανήτη συνολικά, αλλά και για τις περιοχές που παράγεται η συμβατική ενέργεια και εκεί όπου καταναλώνεται.

Η εναλλακτική λύση είναι οι ΑΠΕ και η εξοικονόμηση ενέργειας, άλλη λύση δεν υπάρχει.

Η πυρηνική ενέργεια αποτελεί μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης,

Το πετρέλαιο και τα στερεά καύσιμα έβαλαν τη σφραγίδα τους σε ένα συγκεκριμένο «αναπτυξιακό» μοντέλο. Δεν μπορούν να υπογράψουν και το μελλοντικό.

Εικόνες όπως αυτή της Πτολεμαΐδας και της Μεγαλόπολης πρέπει να εξαφανιστούν  από την μελλοντική τοπιογραφία της χώρας.

Το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι σε πλήρη εξέλιξη. Η αμφισβήτησή του αποτελεί, πλέον, μια επικίνδυνη επιπολαιότητα, ασυγχώρητη για τα συντριπτικά δεδομένα που το συνθέτουν και το τεκμηριώνουν. 

Αιολική ενέργεια, φωτοβολταϊκά, βιομάζα και βιοκαύσιμα, μικρά υδροηλεκτρικά, γεωθερμία, φυσικό αέριο... και, κυρίως, ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ενέργειας.

Το αφιέρωμα που ακολουθεί στηρίχθηκε κατά κύριο λόγο στο υλικό που εξέδωσε η Ελληνική Επιστημονική Ένωση Αιολικής Ενέργειας – ΕΛΕΤΑΕΝ, με την ευθύνη του προέδρου της δρ. Ιωάννη Τσιπουρίδη, τους οποίους και ευχαριστούμε ιδιαίτερα για την παραχώρηση του υλικού.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 73, 7-8/07