Μύθος 3: Οι τουρίστες απωθούνται από την ύπαρξη αιολικών πάρκων.

Αλήθεια: Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να στοιχειοθετεί κάτι τέτοιο, ενώ αντίθετα υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα ότι τα αιολικά πάρκα είναι πραγματικά τουριστικά αξιοθέατα.

Παραδείγματος χάριν, στο Swaffham, του Norfolk, πάνω από 50.000 τουρίστες αναρριχήθηκαν στον πύργο της ανεμογεννήτριας για να δουν τη θέα από την ειδική πλατφόρμα που βρίσκεται σε ύψος 70 μέτρων. Στη Δανία, πολλά πρακτορεία ταξιδιών οργανώνουν τουριστικές επισκέψεις με πλοιάρια για να δουν οι τουρίστες το παράκτιο αιολικό πάρκο στο Middelgrunden, κοντά στην Κοπεγχάγη. Επίσης στο Delabole της Κορνουάλης, από το 1992 έως το 1999, 350.000 τουρίστες επισκέφθηκαν το έργο. Τέλος, σε πολλά αιολικά πάρκα οργανώνονται καθημερινές εκπαιδευτικές επισκέψεις από τα σχολεία της ευρύτερης περιοχής.

Αντίθετα, η αιολική ενέργεια σε χώρες που έχουν ήδη μεγάλο αριθμό ανεμογεννητριών,είναι ιδιαίτερα δημοφιλής...

Δημοσκοπήσεις σε αρκετές Ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Δανία, η Γερμανία, η Ολλανδία και η Μεγάλη Βρετανία, δείχνουν ότι ποσοστό άνω του 70% του συνολικού πληθυσμού, τάσσεται υπέρ της ακόμη μεγαλύτερης συμμετοχής της αιολικής ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρισμού της χώρας του.

Οι άνθρωποι που κατοικούν κοντά σε ανεμογεννήτριες είναι, κατά μέσο όρο, ακόμη περισσότερο θετικοί από το γενικό πληθυσμό υπέρ της αιολικής ενέργειας, σε συνολικό ποσοστό που ξεπερνάει το 80%.

Στη Δανία, περισσότερες από 100.000 οικογένειες κατέχουν μερίδια σε μία ή περισσότερες από τις 6.000 μοντέρνες ανεμογεννήτριες που βρίσκονται διασκορπισμένες σε όλη τη χώρα.

Ποσοστό άνω του 80% της συνολικής εγκατεστημένης αιολικής ισχύος της Δανίας, που είναι σήμερα περίπου 2.500 MW, βρίσκεται στην κατοχή ανεξάρτητων ιδιωτών ή αιολικών συνεταιρισμών.

Πρόσφατα το Βρετανικό Κοινοβούλιο εξέτασε το θέμα. Η μελέτη με τίτλο «Η επίδραση των αιολικών πάρκων στην τουριστική βιομηχανία του Ηνωμένου βασιλείου» που κατατέθηκε τον Μάιο του 2006 στην Ειδική Επιτροπή της Βουλής συμπέρανε ότι:

Στην περιοχή της Κάμπρια οι τουρίστες μεταξύ 2000 και 2004 αυξήθηκαν από 14,27 εκ. σε 15,77 εκ.

Στην Β. Ιρλανδία μεταξύ 2001 και 2004, οπότε και κατασκευάστηκαν 10 αιολικά πάρκα οι τουρίστες αυξήθηκαν από 1,68 εκ σε άνω των 2 εκ.

Μεταξύ 2002 και 2003 στην Κορνουάλη οι τουρίστες αυξήθηκαν από 4,2 εκ σε 4,9εκ, ενώ στην περιοχή του Ντέβον, όπου δεν κατασκευάστηκαν αιολικά πάρκα ο αριθμός των τουριστών έπεσε από τα 6,6 εκ στα 6,4 εκ.

Μεταξύ 1992, οπότε υπήρχε ένα αιολικό πάρκο και 2003 όποτε υπήρχαν 7 οι τουρίστες στην Κορνουάλη αυξήθηκαν από 3,4 εκ σε 5,1 εκ.

Και η μελέτη καταλήγει: «Έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές έρευνες και μελέτες από αξιόπιστες εταιρείες, που εξέτασαν τη σχέση αιολικής ενέργειας και τουρισμού. Τα αποτελέσματα από όλες αυτές τις έρευνες καταδεικνύουν ότι η επίδραση των αιολικών πάρκων στον τουρισμό είναι στη χειρότερη περίπτωση, αμελητέα, ενώ η πλειοψηφία των ερωτώμενων είχε θετική άποψη για τα αιολικά πάρκα».

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 73, 7-8/07