Μύθος 5: Η αιολική ενέργεια δεν είναι αξιόπιστη πηγή ηλεκτρικής ισχύος

Αλήθεια: Η αιολική ενέργεια είναι μια αξιόπιστη τεχνολογία μεταβλητής παραγωγής ενέργειας.

Υπάρχει πραγματικά μεγάλη σύγχυση για την αξιοπιστία των διαφορετικών πηγών ηλεκτρικής ενέργειας. Κανένας σταθμός παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος δεν είναι σε θέση να λειτουργήσει αδιάλειπτα, δηλαδή 100% του χρόνου. Πολλές αποκαλούμενες αξιόπιστες πηγές όπως οι πυρηνικές εγκαταστάσεις πάσχουν από τις απροσδόκητες "διακοπές λειτουργίας" όταν πρέπει οι αντιδραστήρες να διακοπούν, συχνά σε σύντομο χρονικό διάστημα, για ουσιαστική συντήρηση ασφάλειας. Τα μέσα ετήσια ποσοστά λειτουργίας των θερμικών σταθμών κυμαίνονται μεταξύ 60 και 70%.

Ο αέρας φυσάει σε διαφορετικές στιγμές σε διαφορετικές περιοχές, αλλά ποτέ δεν επικρατεί νηνεμία σε μια μεγάλη έκταση. Άρα πάντοτε κάπου παράγεται ηλεκτρισμός από αιολική ενέργεια. Έτσι, η διακύμανση στην παραγωγή των αιολικών πάρκων που βρίσκονται κατανεμημένα σε μια μεγάλη περιοχή δεν προκαλεί προβλήματα στην σταθερότητα του δικτύου και στην παρεχόμενη ισχύ.

Άλλωστε στο μέλλον, το υδρογόνο μπορεί να προσφέρει έναν αποδοτικό τρόπο αποθήκευσης ηλεκτρικής ενέργειας όταν υπάρχει περίσσεια αιολικής ενέργειας, ώστε να χρησιμοποιείται όταν απαιτείται για την διατήρηση της απαιτούμενης ισχύος.

Η αιολική ενέργεια ανακριβώς περιγράφεται ως διαλείπουσα πηγή ενέργειας. Η αιολική ενέργεια είναι απλά τεχνολογία μεταβλητής παραγωγής.

Η μεταβλητότητα στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας δεν είναι τίποτα νέο, αλλά είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα του συστήματος από την έναρξή του. 

Και η προσφορά και η ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας είναι μεταβλητές. Το ζήτημα, επομένως, δεν είναι η μεταβλητή ή η διακοπτόμενη παραγωγή, αλλά πώς κανείς θα προβλέψει, θα διαχειριστεί και θα βελτιώσει τη μεταβλητότητα και ποια εργαλεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να βελτιώσουν την αποδοτικότητα.

Η αιολική ενέργεια είναι μεταβλητή αλλά προβλέψιμη

Ο ρόλος μιας μεταβλητής πηγής ενέργειας όπως η αιολική ενέργεια πρέπει να εξετασθεί ως μια πτυχή ενός μεταβλητού συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας προσφοράς και ζήτησης.

Είναι η καθαρή παραγωγή όλων των ανεμογεννητριών που είναι ενταγμένες στο σύστημα που έχει σημασία και όχι η κάθε μία χωριστά.

Ο αέρας μπορεί να μην φυσά συνεχώς, όμως ο αντίκτυπος εάν ο αέρας σταματήσει κάπου είναι αμελητέος, γιατί απλά πάντοτε φυσάει κάπου αλλού.

Κατά συνέπεια, ο αέρας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να παρέχει αξιόπιστη ηλεκτρική ενέργεια ακόμα κι αν δεν είναι διαθέσιμος 100% του χρόνου σε ένα μέρος.  

Κανένας σταθμός παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος δεν είναι απόλυτα αξιόπιστος. Όταν, όμως, σταθμοί ορυκτών καυσίμων ή πυρηνικής ενέργειας τίθενται ξαφνικά εκτός λειτουργίας, αυτό σημαίνει ότι μονάδες μέχρι και χιλίων MW κλείνουν απότομα και αυτό είναι αληθινή διακοπή.

Οι μεταβολές της αιολικής ενέργειας είναι ομαλότερες, γιατί υπάρχουν εκατοντάδες ή χιλιάδες μονάδες παρά μερικοί τεράστιοι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, γεγονός που διευκολύνει τον χειριστή του συστήματος να προβλέψει και να διαχειριστεί τις αλλαγές στην παροχή. 

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 73, 7-8/09