|
Αρχή κειμένου
"Πράσινες ταράτσες": Θα γλιτώναμε 500 εκατ. ευρώ το χρόνο.
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 14/07/2007
«Εάν το κίνημα "πράσινες στέγες" επικρατούσε στην Αθήνα, θα εξοικονομούσαμε περί τα 900 MW ηλεκτρικής ενέργειας. Από μετρήσεις και υπολογισμούς που έγιναν σε 28 περιοχές της Αθήνας, σε ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα (3%) δηλαδή, συμπεράναμε ότι, αν οι ταράτσες τους ήταν φυτεμένες, θα είχαμε μείωση των ψυκτικών και θερμικών φορτίων κατά 15-20%. Δεν θα χρειαζόμασταν... ενάμισι εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας σαν κι αυτό του Λαυρίου. Θα μειωνόταν η καταναλισκόμενη ηλεκτρική και θερμική ενέργεια περίπου κατά 20%, δηλαδή περί τις 5.000.000 μεγαβατώρες ετησίως ή 500.000.000 ευρώ , ετησίως. Με διάφορα άλλα συμπληρωματικά φτηνά μέτρα, ο κίνδυνος μπλακ άουτ θα απομακρυνόταν μια για πάντα. Αλλά φαίνεται πως αυτές οι παρεμβάσεις δεν έχουν κέρδη...».
Αυτά τονίζει ο Μιχάλης Βραχόπουλος, αναπληρωτής καθηγητής Μηχανολογίας στο ΤΕΙ Χαλκίδας, ο οποίος σημειώνει ότι στις ταράτσες από μπετόν αναπτύσσονται οι υψηλότερες θερμοκρασίες, με αποτέλεσμα την «υπερθέρμανση» όλου του κτιρίου, το οποίο καταναλώνει μεγαλύτερες ποσότητες ενέργειας για ψύξη. Η φύτευση της στέγης μεταφράζεται σε εξοικονόμηση ενέργειας κατά 15% για το συγκεκριμένο κτίριο, ενώ στον τελευταίο όροφο αγγίζει το 30%.
Αν οι ταράτσες ήταν φυτεμένες θα είχαμε μείωση των ψυκτικών και θερμικών φορτίων κατά 15-20%
Η ιδέα των «φυτεμένων στεγών» κάθε άλλο παρά καινοτομία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Πριν από περίπου 3.000 χρόνια ο βασιλιάς της Βαβυλώνας Ναβουχοδονόσωρ έχτισε τους θρυλικούς «κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας» κατά μήκος του ποταμού Ευφράτη, προκειμένου να ευχαριστήσει τη σύζυγό του.
«Με τη φύτευση των ταρατσών μεταφέρεται η παραγωγή οξυγόνου στην πόλη και μάλιστα σε υψηλά σχετικά σημεία, με αποτέλεσμα το βαρύ οξυγόνο να κινείται φυσικά γύρω από το περιβάλλον του κτιρίου, από πάνω προς τα κάτω και να δημιουργεί μια ομπρέλα προστασίας από τη διείσδυση θερμικών και χημικών ρύπων στους χώρους των κτιρίων.
Παράλληλα, απορροφά πλήθος των ρύπων με χαρακτηριστικότερο την άμεση απορρόφηση του διοξειδίου προς παραγωγή οξυγόνου κατά την ώρα που η ανθρώπινη δραστηριότητα παράγει άφθονο διοξείδιο», υποστηρίζει ο κ. Βραχόπουλος.
«Στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, γενικά, υπάρχουν προγράμματα χρηματοδότησης των κτιρίων και της κατοικίας αυτοδύναμα, με σκοπό την περιβαλλοντική προστασία και τη μείωση των ρύπων και της ενέργειας. Λ.χ., στην Κύπρο υπάρχει επιδότηση 30% στην κατοικία που θα εφαρμόσει οποιοδήποτε μέτρο εξοικονόμησης ενέργειας, μεταξύ αυτών η βελτίωση των εγκαταστάσεων, η βελτίωση του κελύφους (θερμική) και η φύτευση οροφών!
Στην Ελλάδα ο μόνος τρόπος για κρατική επιχορήγηση ή ευρωπαϊκή χρηματοδότηση πληθυσμού είναι η επαγγελματική επένδυση και όχι η ενεργειακή συμπεριφορά. Αυτό δημιουργεί ένα μεγάλο πρόβλημα εφόσον μεγάλο πλήθος κατοίκων, πάνω από το 60%, είναι απομονωμένο από τα όποια κονδύλια εξοικονόμησης ενέργειας και προστασίας περιβάλλοντος».
Για μια τέτοια παρέμβαση στις ταράτσες είναι απαραίτητο να προηγηθεί ειδική μελέτη, προκειμένου να μην υπάρξει πρόβλημα στατικότητας του κτιρίου, αν και τα περισσότερα κτίρια είναι ικανά να παραλάβουν φορτία που σχετίζονται με την παρέμβαση αυτήν. Η τεχνολογία, ωστόσο, στον τομέα αυτόν έχει προχωρήσει εντυπωσιακά, ενώ ακόμα και στη χώρα μας πολλοί μηχανικοί και αρχιτέκτονες έχουν εξειδικευτεί στις «πράσινες στέγες». Κατά κανόνα, χρησιμοποιούνται ελαφρά υλικά ως βάση επί της οποίας θα αναπτυχθούν τα φυτά (όπως ανακυκλωμένος πυρήνας ελιάς), ενώ επιλέγονται φυτά που δεν απαιτούν μεγάλες ποσότητες νερού.
Ο καθηγητής Μιχάλης Βραχόπουλος
«Ενα πολύ ενδιαφέρον αντικείμενο και με σημαντική οικολογική αξία, όσον αφορά την εξοικονόμηση ενέργειας και την προστασία του περιβάλλοντος από εκπομπές ρύπων και όχι μόνο, αποτελεί η εφαρμογή του φυτεμένου δώματος των κτιρίων με τη μορφή Roof garden ή με την προσθήκη αυτόνομων θαμνωδών φυτών σε γλάστρες στην ταράτσα, ιδιαίτερα όταν αυτό συνδυαστεί με βιολογικές καλλιέργειες», προσθέτει ο κ. Βραχόπουλος.
«Τα θερμοκρασιακά δείγματα στην ανώτερη επιφάνεια του συνηθισμένου και του φυτεμένου δώματος κατ' εκτίμησιν φαίνονται σε σχέση με την αντίστοιχη εξωτερική θερμοκρασία. Η θερμική ροή για την επιφάνεια του μπετόν είναι κυρίως από το εξωτερικό προς το εσωτερικό, σε αντίθεση με την επιφάνεια του εδάφους, όπου το αρνητικό πρόσημο στη θερμική ροή υποδηλώνει ότι αυτή πραγματοποιείται πάντα από το εσωτερικό προς το εξωτερικό.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η διαφορά θερμοκρασίας της πόλης των Αθηνών και των περιφερειακών δήμων φτάνει τους 12°C, κάτι που μπορεί να μειωθεί ή ακόμα να εκμηδενιστεί με τη φύτευση των δωμάτων. Η εξοικονόμηση ενέργειας οφείλεται στη μείωση του ψυκτικού φορτίου του υποκείμενου ορόφου εξαιτίας των θερμικών κερδών από την πράσινη φύτευση. Το ημερήσιο ενεργειακό κέρδος από τη μείωση του ψυκτικού φορτίου στον μη κλιματιζόμενο υποκείμενο όροφο είναι τουλάχιστον 50%. Ο απαιτούμενος κλιματισμός όμως για τον χώρο αυτόν σίγουρα μειώνει τα προσδοκώμενα ενεργειακά κέρδη στο 22% (ελάχιστο) έως 35% (μέγιστο)».
Πέραν όμως της εξοικονόμησης ενέργειας, η εφαρμογή του συστήματος της «πράσινης ταράτσας» συμβάλλει δραστικά και σε άλλα μεγέθη της ζωής που χαρακτηρίζονται πρωταρχικά για την ποιότητα ζωής σε μεγαλουπόλεις.
«Μιλάμε για μείωση των ρύπων του περιβάλλοντος, με τη μείωση της λειτουργίας των εγκαταστάσεων θέρμανσης και κλιματισμού και μάλιστα στις ώρες αιχμής, μείωση της θερμοκρασίας στις πόλεις κατά την περίοδο του θέρους, εφόσον δεν απαιτείται πλέον τόσο ευρεία χρήση για την κάλυψη των αναγκών ανάγκης και μάλιστα κατά τις ώρες που οι υπόλοιποι ρύποι είναι σε έξαρση (ώρες αιχμής κυκλοφορίας κ.λπ.) και για δημιουργία χώρων αναψυχής στον ίδιο χώρο με την κατοικία ή την εργασία, κάτι που δημιουργεί συνθήκες μετατροπής του κλίματος απομόνωσης των κατοίκων των μεγαλουπόλεων, μείωση των κινδύνων και του φόβου της ψυχοσωματικής ανάπτυξης των παιδιών και των προβλημάτων της, κ.λπ». Σημαντικό μέγεθος αποτελεί και η μείωση του θορύβου, η οποία επίσης σχετίζεται και με την ψυχική ισορροπία των κατοίκων.
Copyright © 2007 Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε.
|
Επιστροφή