Φάνη Δημητρακούδη

Κοράκια και τυμβωρύχοι στα καμένα. Ήδη από τις πρώτες μέρες που γράφτηκε η τραγωδία. Ακόμα και σε εκείνη τη γη, την πυρακτωμένη, την ώρα του πανικού, υπήρχαν εκπρόσωποι της χειρότερης φάρας νεοέλληνα. Αραγμένοι στα καφενεία, παρακολουθούσαν παθητικά τους εθελοντές. Στην προτροπή «ελάτε να βοηθήσετε» η σουρρεαλιστική απάντηση του έξω καρδιά μάγκα, χαμένου στον κόσμο του: «θες να κεράσω μπύρα;»

Το δράμα ανέδειξε το καλύτερα αλλά και τα χειρότερα χαρακτηριστικά της φυλής. Στα τελευταία, η μικροψυχία με τα πολλά κρούσματα σφετερισμού της προσφερόμενης βοήθειας. Κιβώτια νερού που προσφέρθηκαν, βρέθηκαν να πουλιούνται στους συγχωριανούς. Οι τιμές στις ζωοτροφές διπλασιάστηκαν, στις περισσότερες περιπτώσεις εν μια νυκτί. Κάποτε και οι τοπικές αρχές «συνέδραμαν» επιλέγοντας να αποθηκεύσουν τις προμήθειες αντί να τις διανείμουν. Τα φαινόμενα της απροθυμίας ντόπιων να κάνουν τη βρώμικη δουλειά. Οι προμήθειες έφταναν με φορτηγά αλλά δεν υπήρχαν χέρια για ΄\το ξεφόρτωμα πέρα από των εθελοντών που είχαν προστρέξει από όλη τη χώρα. Τόσο αναξιόπιστη φαινόταν η κατάσταση, που οι εθελοντές αποφάσιζαν να διανείμουν οι ίδιοι τη βοήθεια, ώστε να βεβαιωθούν ότι θα φτάσει όντως στον προορισμό της. Οι μαρτυρίες τους οδυνηρές από την κυνική στάση κάποιων κατοίκων της περιοχής. Που παρακολουθούσαν περίπου αδιάφοροι, με την πεποίθηση ότι η βοήθεια θα έρθει μαζί με ζεστό χρήμα, ότι άλλοι θα αναλάβουν την ευθύνη τους, ότι για μια φορά θα τα βρουν έτοιμα, ότι θα επωφεληθούν από τη συμφορά, ίσως να τους βγει και σε καλό.  Χρόνια τώρα έχουν μάθει να βολεύονται, οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις ατρόφησαν τη μαχητικότητα τους, ίσως καλύτερα να πουλήσουν και τη γη τους για να χαραχτεί η Ιόνια Οδός, οι τιμές θα πάρουν σταδιακά την ανιούσα. Θα τους χτίσουν σπίτια, θα τους αποζημιώσουν, θα τα βολέψουν στο φινάλε. Έχει ο Θεός …Έ. Όχι και να σκάσουν, «θες να κεράσω μπύρα;»

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 74, 9/07