Βάσω Κανελλοπούλου

Αντί για την προαναγγελθείσα από την Άνοιξη πρόληψη (λόγω ξηρασίας), είχαμε μόνον καταστολή. Αυτό σημαίνει ένα υπεράνθρωπο έργο για τους πυροσβέστες που επιχειρούν στο πεδίο και αποτελούν συνήθως τα πρώτα θύματα μιας ασυντόνιστης επιτελικής πολιτικής. Αυτό σημαίνει μια ασύμμετρη απειλή ενάντια στους πολίτες τις περιουσίες τα ζώα τα πουλιά και το υπόλοιπο φυσικό περιβάλλον. Ακολουθεί η ψυχή μας που μαυρίζει.

Μαυρίζει επίσης και με άλλες ειδήσεις, ενδεικτικές μιας απίστευτης νοοτροπίας που ίσως και να έχει διαβρώσει τα πάντα. Διαβάσατε για την επίλεκτη αστυνομική ομάδα Ζ που σπεύδει στον τόπο του εγκλήματος με μηχανές μεγάλου κυβισμού; Έ, λοιπόν σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Γιώργο Καραϊβάζ (Ελεύθερος Τύπος 25/8/07, βλέπε www.ppol.gr) ο οποίος πήρε συνέντευξη από τον πρόεδρο αστυνομικών υπαλλήλων Αττικής...

από τους εκατό νέους ζητάδες που εντάχθηκαν πρόσφατα στο σώμα (παρά τις αντιρρήσεις έμπειρων αξιωματικών για τα κριτήρια), μέσα στον τελευταίο μήνα περισσότεροι από τριάντα είχαν ατύχημα με τη μηχανή  και διακομίσθηκαν στο νοσοκομείο έχοντας υποστεί κατάγματα κάθε είδους και μορφής από πτώσεις (ορισμένοι υπέστησαν σοβαρές εγχειρήσεις)...

Δεν ήξεραν οι άνθρωποι από μηχανή -προφανώς θα ήξεραν από παπάκι- και τους έστειλαν ανεκπαίδευτους. Είναι για γέλια ή για κλάματα; Δυστυχώς μετά τη φετινή τραγωδία, δεν μπορώ να γελάσω. Θα το έκανα όμως σε κάθε άλλη περίπτωση.

Η Κλιματική Αλλαγή απαιτεί προσαρμογή, πρόληψη και συλλογικό συντονισμό σε ΟΛΑ τα επίπεδα. Έγινε κατανοητό μετά από το οδυνηρό φετινό καλοκαίρι; Το έργο θα είναι εκτός  ανθρωπίνων δυνατοτήτων, αν αγνοήσουμε την πρόληψη και αφεθούμε μόνον στην καταστολή.  Ας αξιοποιήσουμε τουλάχιστον την κρίση για να επανέλθει  στο προσκήνιο η αξιοκρατία και η πρόταξη του συλλογικού απέναντι στο ιδιωτικό.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 74, 9/07