Ενότητα :Tεύχος 76, Νοέμβριος 2007

Τίτλος : Βασίλης Παπακριβόπουλος, Διεθνή Νέα

Διαβάστηκε: 927 φορές!

Πλήρες Κείμενο :   


Αρχή κειμένου

 

ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ

 

Βασίλης Παπακριβόπουλος

 

Η πλαστική σακούλα

Από τη Γαλλία έρχονται ευχάριστα νέα  από το μέτωπο της μάχης ενάντια στην πλαστική σακούλα: το 2006 μοιράστηκαν στους πελάτες των καταστημάτων «μονάχα» 3,1 δισεκατομμύρια σακούλες, έναντι 9,4 δισ. το 2003. Πρόκειται δηλαδή για μια μείωση κατά 67%, τη στιγμή που ο «ρεαλιστικός» στόχος που  είχε θέσει η Ομοσπονδία των Επιχειρήσεων του Λιανικού Εμπορίου (FCD) περιοριζόταν στο 20% (1).

Μάλιστα, στη Γαλλία, χάρη σε μια τροπολογία που ψηφίστηκε το 2005 στο νόμο για τις κατευθύνσεις της γεωργίας, από την 1η Ιανουαρίου 2010 θα απαγορευθούν οι συσκευασίες και συσκευασίες από πλαστικό το οποίο δεν είναι βιοδιασπώμενο. Βέβαια, σήμερα το κόστος των βιοδιασπώμενων πλαστικών (που παράγονται συνήθως από άμυλο) είναι δεκαπλάσιο από εκείνο των μη βιοδιασπώμενων πλαστικών που παράγονται από το πετρέλαιο (βέβαια η ανοδική κούρσα των τιμών του θα μειώσει σταδιακά αυτή τη διαφορά). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να διαμαρτύρεται έντονα η FCD γι’ αυτό το μέτρο. Δεν είναι δε καθόλου απίθανο να οφείλεται στις πιέσεις της το γεγονός ότι μέχρι σήμερα, δεν έχουν εκδοθεί τα αναγκαία διατάγματα για την πλήρη εφαρμογή του μέτρου. Σε κάθε περίπτωση, η καλύτερη λύση για την προστασία του περιβάλλοντος εξακολουθεί να είναι η πάνινη τσάντα και η διαρκής επαναχρησιμοποίηση της πλαστικής.

1)      Le Monde, 17-9-07, «Les sacs plastique vont-ils disparaître ?»

………………………………………………………………………

 

Βιολογική Διατροφή

Αν και ο απολογισμός του έργου των πρώτων ημερών της κυβέρνησης Σαρκοζί είναι απογοητευτικός (έμφαση στα επικοινωνιακά τρυκ, αφόρητος λαϊκισμός στη μεταρρύθμιση του ποινικού κώδικα, αντεργατικά μέτρα, τεράστιες φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους, ρατσιστική αντιμετώπιση των μεταναστών…), τα έργα και οι ημέρες του Ζαν Μπορλό, του επικεφαλής του καινούριου (υπερ)Υπουργείου Οικολογίας, Αειφόρου Ανάπτυξης και Αειφόρου Χωροταξίας, παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον.

Χωρίς αμφιβολία, αυτό το ξαφνικό ενδιαφέρον για το περιβάλλον οφείλεται εν μέρει και στην επιρροή του Νικολά Υλό στην κοινή γνώμη, ενός (μάλλον αμφιλεγόμενου) παρουσιαστή μιας οικολογικής εκπομπής, ο οποίος την τελευταία διετία προβλήθηκε τρομερά από τα ΜΜΕ και ο οποίος σκεφτόταν να κατέβει υποψήφιος στις τελευταίες προεδρικές εκλογές (οι δημοσκοπήσεις του έδιναν ένα αξιοπρεπές ποσοστό αλλά προτίμησε να εκμεταλλευτεί τη φήμη του για να «μπολιάσει» το πρόγραμμα των υποψηφίων με οικολογικό προβληματισμό). Και προφανώς, ο Σαρκοζί σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να προσθέσει ένα ευπρόσδεκτο «πράσινο μεταρρυθμιστικό άλλοθι» στο προφίλ του «μεγάλου μεταρρυθμιστή» που καλλιεργεί με επιμονή.

Ετσι, μόλις ο Ζαν Μπορλό ανέλαβε την περασμένη άνοιξη την ηγεσία του νέου Υπουργείου (το οποίο δεν έχει πλέον καμία σχέση με το πρώην Υπουργείο Περιβάλλοντος που ήταν το αποπαίδι των προηγούμενων κυβερνήσεων), συγκάλεσε μια μεγάλη διάσκεψη όλων των οικολογικών φορέων και οργανώσεων (1), οι πολύμηνες εργασίες της οποίας καλύφθηκαν σημαντικά από τα ΜΜΕ, όπως εξάλλου και οι προτάσεις στις οποίες κατέληξε (απομένει βέβαια να δούμε τι ποσοστό από αυτές θα υλοποιηθεί από την κυβέρνηση).

Επιπλέον, τον Σεπτέμβριο, αποφάσισε να προωθήσει την σημαντική παρουσία των βιολογικών προϊόντων στην «μαζική εστίαση», η οποία το 2012 θα πρέπει να φτάσει στο 20%, έναντι 0,7% σήμερα. Αυτός ο κλάδος έχει τεράστια βαρύτητα στη Γαλλία, καθώς προσφέρει εκατοντάδες εκατομμυρίων γευμάτων ετησίως στα σχολικά εστιατόρια (οι Γάλλοι μαθητές γευματίζουν το μεσημέρι στο σχολείο τους), στις πανεπιστημιουπόλεις, στα νοσοκομεία, σε πάσης φύσεως ιδρύματα και στα εστιατόρια όπου γευματίζει το προσωπικό των μεγάλων επιχειρήσεων, και σε πλήθος άλλων χώρων (2).

 Σύμφωνα με την επιχειρηματολογία των οικολογικών οργανώσεων που είχαν προτείνει αυτό το μέτρο  στη διάσκεψη των οικολογικών οργανώσεων, εκτός από το προφανές όφελος για τους καταναλωτές, αυτό το μέτρο (το οποίο θα σημάνει τον τερματισμό της μάλλον αδιάφορης -ή και εχθρικής- αντιμετώπισης της βιολογικής γεωργίας από το γαλλικό κράτος) θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας της οποίας το μερίδιο στη Γαλλία ανέρχεται μονάχα στο 1,8% (έναντι ,8,7% για την Αυστρία ή 3,9% για την Γερμανία), καθώς επίσης και στην μείωση των τιμών των βιολογικών προϊόντων που θα παράγονται και θα διακινούνται σε μεγαλύτερη κλίμακα. Τέλος, θα συμβάλλει στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, δεδομένου ότι η βιολογική γεωργία στηρίζεται στην ένταση εργασίας. Η διάσκεψη των οικολογικών οργανώσεων εκτιμάει ότι, με τη λήψη παρόμοιων μέτρων, το μερίδιο της βιολογικής γεωργίας θα μπορούσε να φτάσει το 6% το 2010 και το 20% το 2020!

Βέβαια, ο Μπορλό θα πρέπει να πείσει τους δεξιούς βουλευτές του κόμματός του (UMP), οι οποίοι αποδεικνύονται εξαιρετικά δύσπιστοι απέναντι στη βιολογική γεωργία και ιδίως εκείνους που προέρχονται από τις αγροτικές περιοχές όπου κυριαρχεί το αγροτικό συνδικάτο FNSEA που ασπάζεται το μοντέλο της υπερεντατικής γεωργίας με τα άφθονα χημικά.

Παράλληλα, το Υπουργείο του εξήγγειλε μια πρωτοβουλία για να γίνουν «περιβαλλοντικά υπεύθυνες» όλες οι μεγάλες καλλιτεχνικές και αθλητικές εκδηλώσεις. Κι αυτό, όχι μόνο γιατί αυτές οι εκδηλώσεις δημιουργούν σημαντική ρύπανση, αλλά κι επειδή, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του κοινού τους αποτελείται από νεολαία, μπορούν να χρησιμεύσουν και ως ένα εργαλείο περιβαλλοντικής συνειδητοποίησης (3).

 

 

1)      Αποκλήθηκε La Grenelle de l’environnement

2)      Le Monde, 21-9-07, «Une partie des élus UMP sont réticents face au projet de cantines bio»

3)      LE Monde, 15-9-07, « Que tous les grands événements deviennent éco-responsables».

 

Δαίμων της Οικολογίας

Τ. 76, 11/07

Επιστροφή