19o ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΑΝΔΟΙΚΟ

«Κλιματικές Αλλαγές. Τοπικές Προτάσεις και Λύσεις»

Κέρκυρα 5-7 Οκτωβρίου 2007

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΔΡΩΝ

ΠΑΝΔΟΙΚΟ

Οι εκπρόσωποι των οργανώσεων μελών του Πανελληνίου Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων, οι εκπρόσωποι της ΚΕΔΚΕ και οι άλλοι σύνεδροι του 19^ου Συνεδρίου του ΠΑΝΔΟΙΚΟ, έχοντας εμπλουτίσει σημαντικά τη γνώση μας για το κυριότερο, σήμερα, πρόβλημα,  του πλανήτη μας συνεκτιμούμε και αποφασίζουμε τα ακόλουθα:

 Η ανθρωπογενής ανατροπή της παγκόσμιας κλιματικής ισορροπίας είναι, πέραν πάσης αμφιβολίας. Η τελευταία  (φετινή) έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για τις Κλιματικές Αλλαγές (IPCC),  καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αν δε μειωθούν δραματικά οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, η μέση πλανητική θερμοκρασία μπορεί να αυξηθεί κατά 1,1°C – 6,4°C έως το 2095 σε σχέση με τα επίπεδα της περιόδου 1980-1999. Η αύξηση αυτή της θερμοκρασίας αναμένεται να προκαλέσει περισσότερους καύσωνες, ξηρασίες και πλημμύρες, όπως επίσης ισχυρότερους τυφώνες, λιώσιμο των πάγων και αύξηση της στάθμης της θάλασσας. Η προοπτική μιας καλπάζουσας ερημοποίησης της εύκρατης, ιδίως, ζώνης ως το τέλος του αιώνα που διανύουμε είναι μια ζοφερή αλλά ρεαλιστική προοπτική, αν δεν πραγματοποιηθεί τόσο τοπικά όσο και παγκόσμια μια στροφή 180 μοιρών στην παραγωγή και χρήση της ενέργειας, με δραστική μείωση της προερχόμενης από ορυκτά καύσιμα.

   Ο χρόνος είναι η σημαντικότερη παράμετρος κάθε αποτελεσματικής απάντησης στο πρόβλημα. Η ταχύτητα της μεταβολής της ενεργειακής συμπεριφοράς ατόμων, κρατών και διεθνούς κοινότητας οφείλει να είναι μεγαλύτερη από την ταχύτητα με την οποία ήδη εξελίσσεται το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

   Είναι παραπάνω από προφανές ότι η άφεση της λύσης του προβλήματος στις δυνάμεις της αγοράς είναι όχι μόνο ανεπαρκής αλλά και παραπλανητική. Πολιτικές σε διεθνές, κρατικό και τοπικό επίπεδο οφείλουν να έχουν σαφή δεσμευτικό χαρακτήρα σύμφωνα με τις διακηρύξεις του Ρίο (1992) και του Γιοχάνεσμπουργκ (2002), που αποτελούν ένα διεθνές εργαλείο της βιώσιμης προοπτικής του πλανήτη.

Η ενσωμάτωση της διάστασης της ενεργειακής βιωσιμότητας σε κάθε πολιτική, ιδιαίτερα την ηλεκτροπαραγωγή, τη γεωργία, τις μεταφορές, την πολεοδομία και την δόμηση,  είναι κοινός τόπος πλέον για την επιστημονική κοινότητα. Πρέπει να ενθαρρυνθεί η Ε.Ε. στην προσπάθειά της για αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών σε πλανητικό επίπεδο.

Η παρατηρούμενη προσπάθεια επιστροφής της πυρηνικής ενέργειας με πρόσχημα  την αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου δεν είναι λύση και παραμένει μια τεράστια απειλή  για το περιβάλλον, τη ζωή και την ειρήνη.

Η πολιτική της χώρας μας στα ζητήματα αυτά και ειδικότερα  όσον αφορά την αναδιάρθρωση εις βάρος των ορυκτών καυσίμων  και υπέρ των ΑΠΕ της παραγωγής ενέργειας, την ορθολογική χρήση και εξοικονόμηση ενέργειας, τα μέτρα περιορισμού των λοιπών αερίων του θερμοκηπίου, απέχει σημαντικά από τις απαιτήσεις που επιβάλει η κρισιμότητα των περιστάσεων. Η αντίφαση λόγων και έργων φτάνει στο σημείο να προγραμματίζονται νέες μονάδες λιγνίτη και λιθάνθρακα δυναμικότητας 2400 MW, τη στιγμή που ήδη έχουμε υπερβεί τις δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει δυνάμει του πρωτοκόλλου του Κιότο.

   Είναι επείγουσα ανάγκη ριζικής μεταβολής ενεργειακού προτύπου ΤΩΡΑ!

   Απαιτούνται :

-          Ταχεία ψήφιση ενός αποτελεσματικού χωροταξικού σχεδίου για τις ΑΠΕ

-          Εγκατάλειψη κάθε σχεδίου για νέες ανθρακικές μονάδες

-          Εθνικό σχέδιο εξοικονόμησης ενέργειας εξειδικευμένο ανά τομέα (δόμηση, βιομηχανία, κατοικίες, μεταφορές)

-          Βιώσιμη διαχείριση των στερεών αποβλήτων  στην κατεύθυνση εξοικονόμησης ενέργειας  μέσω επανάχρησης, ανακύκλωσης και κομποστοποίησης.

-          Αλλαγή του καταναλωτικού και διατροφικού μοντέλου με περιορισμό της υπερκατανάλωσης κρέατος, δεδομένου ότι η κτηνοτροφία συμβάλλει σημαντικά με την εκπομπή μεθανίου στο φαινόμενο του θερμοκηπίου

-          Πλατειά ενημέρωση του πληθυσμού για την εξοικονόμηση, τις ΑΠΕ, το παγκόσμιο πρόβλημα ώστε να στηριχθεί και σε ατομικό επίπεδο η αλλαγή ενεργειακής συμπεριφοράς.

Πολύ σημαντική είναι η διεθνής  (και ιδιαίτερα βαλκανική) συνεργασία  ενάντια στην πυρηνική ενέργεια και η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα.

    Οι οικολογικές οργανώσεις της χώρας μαζί με την Τοπική Αυτοδιοίκηση ως τμήμα του παγκόσμιου οικολογικού κινήματος,  επιδιώκοντας να λειτουργήσουμε ως μέρος της συνείδησης της ανθρωπότητας, διακηρύσσουμε ότι η αλλαγή ενεργειακής συμπεριφοράς και ενεργειακού προτύπου, τοπικά και παγκόσμια, είναι ο μόνος τεκμηριωμένος ρεαλισμός , η μόνη ελπιδοφόρα προοπτική για την ανθρωπότητα αλλά και για την κινδυνεύουσα από ερημοποίηση χώρα μας.

ΖΗΤΟΥΜΕ ΣΤΡΟΦΗ ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ

ΖΗΤΟΥΜΕ ΓΕΝΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

ΖΗΤΟΥΜΕ ΠΡΑΞΗ Τ Ω Ρ Α!

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 76, 11/07