Ενότητα :Τεύχος 75, Οκτώβριος 2007

Τίτλος : Δίκτυο ΕΠΙΒΑΤΗΣ: Κατάργηση εν μια νυκτί γραμμής που επαναλειτούργησε με επιτυχία μετά από 30 χρόνια

Διαβάστηκε: 676 φορές!

Πλήρες Κείμενο :   


Αρχή κειμένου

 

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ: ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΕΝ ΜΙΑ ΝΥΚΤΙ ΓΡΑΜΜΗΣ ΠΟΥ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 30 ΧΡΟΝΙΑ

 

Δίκτυο ΕΠΙΒΑΤΗΣ

 

Κράτος εν κράτει και μάστιγα με διαλυτικές επιπτώσεις για τον ελληνικό σιδηρόδρομο, έχει καταντήσει το ιδιότυπο συνδικαλιστικό κατεστημένο (η γνωστή «παράγκα» του ΟΣΕ) που ετσιθελικά προσπαθεί να συνδιοικήσει τις εταιρείες του ομίλου ΟΣΕ (ΕΔΙΣΥ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ) εκβιάζοντας την Διοίκηση του Ομίλου και δημιουργώντας τετελεσμένα σε βάρος των συμφερόντων του Οργανισμού και των συναλλασσομένων με αυτόν, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα στενά συντεχνιακά του συμφέροντα. Το κατεστημένο αυτό με επικεφαλής τους εκάστοτε εναλλάξ κυβερνητικούς συνδικαλιστές (για προφανείς λόγους), φρενάρει οποιαδήποτε ευεργετική για τον ελληνικό σιδηρόδρομο εξέλιξη και σαμποτάρει με τον τρόπο του διάφορες  θετικές παρεμβάσεις της Διοίκησης που αποσκοπούν στην καλύτερη εξυπηρέτηση του κοινού.

Χθεσινό, μόλις, σχετικό κρούσμα αποτελεί ο εκβιαστικός εξαναγκασμός σε κατάργηση των δρομολογίων της προαστιακής γραμμής Καλαμάτας-Μεσσήνης που επαναλειτούργησε πριν μια εβδομάδα περίπου με απόλυτη επιτυχία (2000-3000 επιβάτες την ημέρα), με πρόσχημα την πλασματική δήθεν έλλειψη σταθμαρχών, οι οποίοι στην πραγματικότητα υποαπασχολούνται ή ετεροαπασχολούνται σε θέσεις που δεν χρειάζονται ή που θα μπορούσαν να απασχοληθούν άλλα στελέχη του ΟΣΕ για να εξοικονομηθεί προσωπικό. Η γραμμή Καλαμάτας-Μεσσήνης που επαναλειτούργησε μετά από 30 χρόνια, εξυπηρέτησε αφάνταστα το επιβατικό κοινό και τους εργαζόμενους, γιατί το δρομολόγιο καλύπτεται σε 14 λεπτά, έναντι της μισής ώρας έως και τριών τετάρτων που απαιτούνταν οδικά στις ώρες αιχμής, λόγω της κυκλοφοριακής συμφόρησης που υπάρχει στην αντίστοιχη οδό.

Απαιτούμε, εν ονόματι του επιβατικού κοινού, την άμεση επαναφορά των διακοπέντων 16 ζευγών δρομολογίων της γραμμής.

Επισημαίνουμε ότι φιλεργατική πολιτική δεν αποτελεί το χάιδεμα και η προστασία των συντεχνιών των ΔΕΚΟ, αλλά η υποστήριξη των σκληρά δοκιμαζόμενων εργαζόμενων και αυτοαπασχολούμενων πολιτών-χρηστών στον καθημερινό Γολγοθά της μετακίνησής τους.

 

 

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 75, 10/07

 

 

 

 

Επιστροφή