Ενεργειακά...

Βασίλης Παπακριβόπουλος

Το περασμένο καλοκαίρι, διέρρευσε στην εφημερίδα Guardian μια απόρρητη έκθεση που είχε συνταχθεί από ανώτερους κυβερνητικούς αξιωματούχους και προειδοποιούσε ότι η Μεγάλη Βρετανία δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα να επιτύχει τον στόχο της παραγωγής του 20% της ενέργειας που καταναλώνει η χώρα από ανανεώσιμες  πηγές ενέργειας μέχρι το 2020. Αυτός ο στόχος έχει οριστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση και, φυσικά, ισχύει για όλες τις χώρες μέλη. Μάλιστα, το πιο αισιόδοξο σενάριο προβλέπει ποσοστό της τάξης μόλις του 9%!

Επιπλέον, οι συντάκτες της έκθεσης προτείνουν μεθόδους «δημιουργικής στατιστικής» έτσι ώστε αυτό το ποσοστό να εμφανιστεί μεγαλύτερο, ενώ συνιστάται και η προσέγγιση του Ιταλού, Γερμανού, Πολωνού και Γάλλου επιτρόπου, για να γίνουν περισσότερο ελαστικοί αυτοί οι στόχοι αλλά και για να ενταχθούν στις ανανεώσιμες πηγές της χώρας η πυρηνική ενέργεια αλλά και οι επενδύσεις βρετανικών εταιριών σε ηλιακά μπάρκα στην… Αφρική!

Μάλιστα, η Guardian παρατηρεί ότι οι συντάκτες της έκθεσης διακατέχονται από απέχθεια για τις ανανεώσιμες πηγές και υπερβάλλουν σημαντικά το κόστος που θα είχε η εισαγωγή τους στη χώρα.

Le Monde, 13-8-07

 Σε ολόκληρο τον κόσμο, η εικόνα της Σουηδίας είναι συνυφασμένη με την κοινωνική υπευθυνότητα, την ποιότητα των προϊόντων και την προστασία του περιβάλλοντος. Κι όμως, τους τελευταίους μήνες, η χώρα μαθαίνει άναυδη για το χάος που επικρατεί στους πυρηνικούς αντιδραστήρες της.

Στις 25 Ιουλίου του 2006, στον πυρηνικό σταθμό του Φόρσμαρκ, δημιουργήθηκε βραχυκύκλωμα στις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις. Όμως, το αυτόματο σύστημα διακοπής της λειτουργίας των αντιδραστήρων λειτούργησε μόνο στους δύο από τους τέσσερις αντιδραστήρες, με αποτέλεσμα η διακοπή της λειτουργίας τους να γίνει με επέμβαση του προσωπικού είκοσι λεπτά αργότερα, τη στιγμή που οι εργαζόμενοι έπρεπε να είχαν εκκενώσει αμέσως τις εγκαταστάσεις. Οι έρευνες που πραγματοποιήθηκαν απέδειξαν ότι το σφάλμα οφειλόταν στον κακό σχεδιασμό της εγκατάστασης, γεγονός που δημιουργεί ανησυχίες δεδομένου ότι οι μισοί πυρηνικοί σταθμοί της χώρας είναι αυτού του τύπου.

Αργότερα, το κρατικό κανάλι SVT  έφερε στη δημοσιότητα μια εσωτερική έκθεση της επιχείρησης ηλεκτρισμού στην οποία αναφερόταν ότι αυτό το επεισόδιο αποτελούσε το αποκορύφωμα μιας μακροχρόνιας υποβάθμισης της «κουλτούρας ασφαλείας των εγκαταστάσεων»: τρεις από τους εργαζόμενους είχαν διωχτεί γιατί βρέθηκαν μεθυσμένοι κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους (ας όψεται η εξαιρετική σουηδική βότκα…), ενώ ένας από τους αντιδραστήρες εξέπεμπε επί τρία χρόνια υψηλότερα επίπεδα ραδιενέργειας από εκείνα που αναφέρονταν στις επίσημες μετρήσεις. Επιπλέον, καθώς επί επτά μήνες δεν είχε γίνει η παραμικρή συντήρηση κι έλεγχος, κατά τη διάρκεια μιας επιθεώρησης των εγκαταστάσεων, ανακαλύφθηκαν φθαρμένα υλικά που εγκυμονούσαν τον κίνδυνο ατυχήματος. Φυσικά, ο διευθυντής του Φόρσμαρκ παύθηκε διακριτικά από τα καθήκοντά του.

Όλα αυτά δικαιώνουν τους εμπνευστές του δημοψηφίσματος του 1980, όπου το 58% των Σουηδών είχε ταχθεί υπέρ του σταδιακού ξηλώματος των πυρηνικών σταθμών της χώρας, από τους οποίους παράγεται το 40% της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Βέβαια, η επιθυμία τους δεν εισακούστηκε καθώς -μέσα σε 27 χρόνια- έχουν αποσυναρμολογηθεί μονάχα δύο αντιδραστήρες

Libération, 14-4-07

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 75, 10/07