Ενότητα :Καραβασίλη Μαργαρίτα

Τίτλος : ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ: ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Διαβάστηκε: 587 φορές!

Πλήρες Κείμενο :   


Αρχή κειμένου
"ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ: ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ". Με αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ιδιαίτερα της Εαρινής Συνόδου του 2003, αποδόθηκε, στη βάση συγκεκριμένων μέτρων και μέσων που εξειδικεύουν τους βασικούς στόχους του 6ου Προγράμματος Δράσης για το Περιβάλλον, μεγάλη έμφαση στην ενδυνάμωση της περιβαλλοντικής διάστασης της Στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Αειφόρο Ανάπτυξη, που υιοθετήθηκε στο Γκέτεμποργκ το 2001, αλλά και την ολοκλήρωση της Στρατηγικής της Λισσαβώνας, για οικονομικά βιώσιμη ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή και προστασία του περιβάλλοντος, μέσω της επιτάχυνσης της διαδικασίας του Κάρντιφ, για την ενσωμάτωση περιβαλλοντικών απαιτήσεων στις τομεακές πολιτικές. Η συζήτηση, εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, «καλά κρατεί», το έργο όμως διστακτικό και περιορισμένο! Αν εξαιρέσουμε το έργο, που παράγεται καθημερινά στον τομέα του περιβάλλοντος (τρίτος πυλώνας της αειφόρου ανάπτυξης), όπου συμπεριλαμβάνονται σαφέστεροι στόχοι, ολοκληρωμένα μέτρα και υψηλότερες απαιτήσεις για την εξασφάλιση «υψηλού επιπέδου προστασία του περιβάλλοντος, ποιότητας ζωής και υγείας» , η «ενσωμάτωση» καθυστερεί. Και παρά τα δειλά βήματα που έγιναν στον τομέα της αλιείας και γεωργίας με την Κοινή Αλιευτική και Αγροτική Πολιτική – και αυτή «κουτσουρεμένη» ή στον ενεργειακό τομέα, το ζητούμενο εξακολουθεί να είναι η περίφημη «αποσύνδεση της οικονομικής ανάπτυξης από την χρήση των φυσικών πόρων» . Παρά τις πολλαπλές συμφωνίες και δεσμεύσεις, φαίνεται πλέον ότι υπάρχει υποχώρηση, ιδιαίτερα στους τομείς των μεταφορών και της οικονομίας, όσον αφορά στο θέμα – κλειδί της επίτευξης των στόχων της Στρατηγικής της ΕΕ για την Αειφόρο Ανάπτυξη, αυτό της ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗΣ. Αφενός εξακολουθεί να υφίσταται η παρατηρούμενη αδυναμία ορθής διαχείρισης των φυσικών πόρων, στους οποίους βασίζεται η οικονομική και κοινωνική πρόοδος, και έτσι εξακολουθεί να υπονομεύεται, όχι μόνο το περιβάλλον, η οικονομία και η ευρύτερη κοινωνία, αλλά να περιορίζεται ουσιαστικά και η ικανότητα της ΕΕ να επιτύχει τους στόχους της Στρατηγικής της Λισσαβώνας.

Επιστροφή