Το δικαίωμα στο αναψυκτήριο

Σάκης Κουρουζίδης

Ο κ. Μαγγίνας χρησιμοποίησε το «παράθυρο» του αναψυκτηρίου για να χτίσει το αυθαίρετό του, που βρίσκεται σε περιοχή υπό καθεστώς προστασίας. Δεν θα έλεγα ότι πρόκειται για μια νέα γενιά αυθαιρέτων υπό την ομπρέλα του «αναψυκτηρίου», αλλά σίγουρα αποτελεί συνέχεια μιας απίστευτης επινοητικότητας τερτιπίων που η αμέσως προηγούμενη «γενιά» τους ακούσει στο όνομα «αυθαίρετο με άδεια της Ναοδομίας».

Με δυο λόγια, το κόλπο της ναοδομίας στηρίχθηκε στην έκδοση άδειας για «ναΐδριο», άδεια η οποία εκδίδεται από υπηρεσία της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, της περιβόητης Ναοδομίας, η οποία δεν έχει πουθενά στην ελληνική επαρχία γραφεία -ένα γραφείο όλο κι όλο έχει στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών με κάποιους μηχανικούς- και ο κάθε «πιστός» μπορεί να πάρει άδεια σε χρόνο ρεκόρ, ακόμη και σε δύο ημέρες. Η «υπηρεσία» αυτή εκδίδει άδειες, ο θεοσεβούμενος κάτοχος της οποίας αναρτά στο γιαπί του μια ταμπελίτσα με τον αριθμό –κάποιας- άδειας και αρχίζει ...να χτίζει. Όμως, για τον έλεγχο τυχόν αυθαιρεσιών αρμόδια είναι η Πολεοδομία, η οποία βεβαίως, δεν ανακατεύεται στις δουλειές άλλης υπηρεσίας.

Μία συγκεκριμένη «άδεια» της Ναοδομίας που εκδόθηκε μέσα σε δύο ημέρες και αφορούσε ιδιωτικό ναΐδριο σε οικόπεδο πεντακοσίων μέτρων, προέβλεπε:  "Επιτρέπουμε άδεια άνευ αυτοψίας" [...] "Εθεωρήθη και ισχύει μέχρι πλήρους ανεγέρσεως του ναϊδρίου" [...] "θεώρησις δι' ηλεκτροδότησιν ή υδροδότησιν". Τρία σε ένα! Και τι προέκυψε στη θέση αυτού του ναϊδρίου; Μία πολυτελής κατοικία διακοσίων τετραγωνικών, διώροφη, αλλά στον επάνω όροφο υπάρχει ΚΑΙ ένα μικρό ναΐδριο, εξωτερικά τουλάχιστον

Σε μια άλλη περίπτωση ναϊδρίου στα όρια της πόλης των Τρικάλων, με άδεια της Ναοδομίας προέκυψε πολυτελές διώροφο με ημιυπόγειο "πανηγυρόσπιτο", γύρω στα 900 τ.μ., δίπλα σε έναν ιδιωτικό ναό και ορισμένα άλλα εξαμβλώματα, ψηλά στον ακριβό Λόφο της Αναλήψεως.

Στη Μύκονο υπάρχει τριώροφη κατασκευή και στην ταράτσα του εκκλησάκι!
Κάποιες χιλιάδες (2-3...) σπίτια χτίστηκαν με τον τρόπο αυτό, μόνο σε ένα νησί έχουμε πάνω από πενήντα.

Δίπλα στην Ιερά Μονή Πεντέλης, με άδεια για… ορνιθώνες η «ΜΚΟ Αλληλεγγύη», εγκαθιστά πέντε πολυτελείς μονοκατοικίες (συγνώμη, τα ‘Ιερά Κοτέτσια’ της) για να στεγάσει …πρόσφυγες.   

Και από μια περιγραφή ενός άγνωστου blogger (http://esp0ir.wordpress.com/): «Πρόσφατα (Ιούλιος 2007) επισκέφτηκα την Εύβοια. Είχα πολλά χρόνια να πάω και δε θυμόμουν πολλά πράγματα. Δε θα επιχειρήσω καμία σύγκριση με το παρελθόν, θα αποτυπώσω μόνο το παρόν. Η Εύβοια, που λέτε, πρέπει να έχει τους πιο θρησκόληπτους κατοίκους. Εκκλησίες και εκκλησάκια παντού. Κυρίως το δεύτερο. Τόσο μικρά που με μεγάλη δυσκολία χωράνε μέσα 2 πιστοί.

Τα περισσότερα δε, είναι χτισμένα πάνω στο κύμα, ώστε να δίνουν την ευκαιρία στον λουόμενο, μετά το μπάνιο του, να ανάβει και ένα κεράκι για καλή ψυχή. Πολύ ευρηματικό. Απορώ πώς δεν το σκέφτηκαν και οι άλλες περιοχές. Μπορεί πάλι να το σκέφτηκαν και απλά να μην το είδα εγώ. Βέβαια, όπως κατάλαβα, όλα αυτά τα εκκλησάκια είναι δύσκολο να τα φροντίσει η κεντρική Εκκλησία. Έτσι έχει διορίσει αντίστοιχους καντηλαναύτες, με σκοπό να τα διατηρούν σε καλή κατάσταση, να τα ασπρίζουν κάθε Πάσχα, να τα καθαρίζουν, να αλλάζουν το λαδάκι στα καντήλια… Μην κοιτάτε που έχουν εμβαδό μόλις 2 τετραγωνικά έκαστο! Είναι απαιτητική δουλειά!

Εσείς τώρα, θυμάστε τον καντηλανάφτη της ενορίας σας, που είναι ηλικιωμένος και φαίνεται δυστυχής. Όχι! Στην Εύβοια, φροντίζουν για την ευτυχία τους. Δίπλα ακριβώς σε κάθε εκκλησάκι, μερικά μέτρα από εκεί που σκάει το κύμα, έχουν χτίσει κάτι υπέροχες βίλες. Έτσι, μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια όλοι αυτοί οι επιφορτισμένοι με το θεάρεστο έργο τους, πιστοί».

Επειδή μας πήρανε χαμπάρι, από το ναΐδριο, πήγαμε στο αναψυκτήριο. Όχι βέβαια, αναψυκτήριο τύπου Γιώργου Οικονομίδη στο Πεδίον του Αρεως ή αδελφών Καλουτά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, αλλά μέσα στον καταπράσινο Υμηττό. Κάπου 2.000 αναψυκτήρια τρατάρουν το κατιτίς στους χιλιάδες των οδοιπόρων, των προσκυνητών και των ορειβατών. Υπήρχε μεγάλη ζήτηση και η αγορά ανταποκρίθηκε ταχύτατα.  

Ναοδομία, αναψυκτήρια, ιερά κοτέτσια, οικοδομικοί συνεταιρισμοί, τροχόσπιτα ...χωρίς τροχούς, ημιυπαίθριες προσθήκες και ότι άλλο βάλει ο νους του Έλληνα καταφερτζή και η πολιτικάντικη καπατσοσύνη του ΥΠΕΧΩΔΕ, συγκροτούν την πολυπληθέστερη κοινωνική ομάδα που διαπράττει κάποια «αυθαιρεσία». Ως ομάδα είναι σίγουρα μεγαλύτερη και από αυτήν που έχει κατά καιρούς έχει «κλέψει» την εφορία, την συναγωνίζεται μόνον αυτή που έχει παραβεί τον ΚΟΚ –αυτούς του μετράμε ανά μήνα!

Το -διαχρονικό- ΥΠΕΧΩΔΕ είναι ο μεγάλος ένοχος. Νομοθετεί, νομολογεί, θεσπίζει κανόνες και ρυθμίσεις, -παραλείπει να- ελέγχει, επιβραβεύει καταπατητές και αυθαιρετούχους κάθε είδους με νομιμοποιήσεις και εντάξεις. Εμφορείται από πολεοδομικές, χωροταξικές και περιβαλλοντικές αντιλήψεις παρωχημένες, φαύλες, ενίοτε νοσηρής φαντασίας και σύλληψης. Μας προκαλεί με την άγνοια και την απάθειά του. Μας εμπαίζει με τις δήθεν δραστικές και αποφασιστικές παρεμβάσεις του. Έχει πια ξεπεράσει κάθε όριο υπομονής και ανοχής.

Ο Λε Κορμπυζιέ, έλεγε ότι όποιος φιλοδοξεί να πολεοδομήσει δημόσιο χώρο, δεν πρέπει να κατέχει ούτε ένα στρέμμα ιδιόκτητης γης! Βεβαίως δεν ανέφερε κάτι ούτε για αναψυκτήριο ούτε για «παραθεριστική κατοικία εντός άρτιου οικοδομήσιμου οικοπέδου», έστω και εκτός σχεδίου!

Δαίμων της Οικολογίας

 τ. 78, 1/08