Ενότητα :Tεύχος 51, Ιούλιος-Αύγουστος 2005

Τίτλος : Φωτεινάκης Κώστας. Περιστέρι – Πειραιάς: τα κέντρα των δύο πόλεων απειλούνται με τσιμέντο

Διαβάστηκε: 683 φορές!

Πλήρες Κείμενο :   


Αρχή κειμένου

 

Περιστέρι – Πειραιάς: τα κέντρα των δύο πόλεων απειλούνται με τσιμέντο

 

ΚΩΣΤΑΣ ΦΩΤΕΙΝΑΚΗΣ

Τμήμα Οικολογίας του ΣΥΝ

 

Η επίθεση στους ελεύθερους χώρους δημόσιου ενδιαφέροντος συνεχώς εξελίσσεται από την περιφέρεια (Γουδί – Ελληνικό – Στρατόπεδα) του λεκανοπεδίου στην καρδιά του Περιστερίου και του Πειραιά με αρχιστράτηγους της επιδρομής ή παρατηρητές τους ίδιους τους Δήμαρχους!!!.

 

Στο Περιστέρι, σύμφωνα με ανακοίνωση των Συντονιστικών Φορέων, η Δημοτική Αρχή του κ.Παχατουρίδη προτείνει τον αποχαρακτηρισμό από χώρο πράσινου τον μοναδικό «μεγάλο αδόμητο χώρο της πόλης, που μπορεί να εξυπηρετεί σαν πνεύμονας πρασίνου και κοινόχρηστου ελεύθερου χώρου, που προσφέρεται στην κερδοσκοπία, μέσω της συγκεκριμένης αλλαγής χρήσεως και της κατασπατάλησης της δημόσιας γης». Ο χώρος αυτός, έκτασης 40 στρεμμάτων, φιλοξενεί σήμερα το Εκθεσιακό Κέντρο με προκατασκευασμένες αίθουσες.

 

Σύμφωνα με πληροφορίες που κυκλοφορούν στην «πιάτσα» με την αλλαγή χρήσης προτείνεται να «αξιοποιηθεί» σαν χώρος μαζικής ψυχαγωγίας τύπου Village με Λούνα Παρκ. Κάποια γνωστά ονόματα από τον κατασκευαστικό χώρο ακούγονται ότι έχουν δώσει τον αρραβώνα και έχουν λάβει σχετικές υποσχέσεις για την εμπορική εκμετάλλευση του χώρου. Είδωμεν... Παράλληλα «η Δημοτική Αρχή προτείνει την αύξηση του συντελεστή δόμησης με την δημιουργία ζωνών υποδοχής συντελεστή δόμησης» στους κεντρικούς εμπορικούς δρόμους του Περιστερίου».

 

Το Συντονιστικό των Φορέων στο οποίοι συμμετέχουν η Α΄ ΕΛΜΕ, δημοτικές κινήσεις και παρατάξεις, ο Περιβαλλοντικός Σύλλογος Περιστερίου (ο οποίος είχε και την πρωτοβουλία σύστασης του Συντονιστικού), ο Σύλλογος των δασκάλων, τοπικοί σύλλογοι και επιτροπές κατοίκων) διεκδικούν να μην αποχαρακτηριστεί ο χώρος από πράσινο και ακόμα:

Να επεκταθεί το Άλσος Περιστερίου στους χώρους του Δημοτικού Γκαράζ, του Εκθεσιακού Κέντρου,

Να αυξηθεί το ποσοστό πράσινου στην πόλη (ο Δήμος Περιστερίου έχει 1 τ.μ πράσινο ανά κάτοικο, λιγότερο ακόμα και από την Αθήνα)

Να μην αυξηθεί άμεσα ή έμμεσα ο συντελεστής δόμησης,

Να απομακρυνθεί το νεκροταφείο,

Να μην κλείσει ι υπαίθριος δημοτικός κινηματογράφος ΠΕΡΑΝ.

 

Το Συντονιστικό των Φορέων οργάνωσε επιτυχημένη εκδήλωση στον Πεζόδρομο του Περιστερίου στις 16 Ιουνίου και μεγάλη συναυλία την Πέμπτη 27-6 με θέμα «Οι νέοι διεκδικούν μια ανοικτή, ελεύθερη πόλη». Στην συναυλία θα παίξουν τα ροκ συγκροτήματα: Kilimanjaro, ΟΥΣΤ, LIFECODE, Repentant Angel, ΑΤΟΜΑ4, Hangover.

 

Στον Πειραιά με αλλαγή του ρυμοτομικού σχεδίου τα οικόπεδα ΧΡΩΠΕΙ, έκτασης 47 στρεμμάτων, απειλούνται να γίνουν ένα τσιμεντένιο πάρκο. Ο όμιλος Χαραγκιώνη, ο οποίος αγόρασε τον χώρο από την Εθνική Τράπεζα το 1999 έναντι 8 δις δραχμών, προσπαθεί να αποχαρακτηρίσει το χώρο από πράσινο και να κατασκευάσει σε συνεργασία με την πορτογαλική Sonae Shierra ένα μεγάλο εμπορικό και ψυχαγωγικό πάρκο, το AEGEAN PARK. Η Νομαρχία Πειραιά έχει εκφράσει την πλήρη αντίθεσή της στην τσιμεντοποίηση του χώρου, αντίθετα η Δημοτική Αρχή του κ.Αγριπίδη κρατάει αποστάσεις.

 

Ο Θοδωρής Δρίτσας και το «Λιμάνι της Αγωνίας» διαφωνεί στην προοπτική της τσιμεντοποίησης του χώρου και ζητάει ο «χώρος της ΧΡΩΠΕΙ να γίνει πράσινος» το ίδιο και ο συνδυασμός του κ.Μπαμπινιώτη. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Θοδωρής Δρίτσας και ο Δημοτικός Σύμβουλος κ.Καρδαράς την ώρα που παρουσίαζε ο όμιλος Χαραγκιώνη την πρόταση στο ΕΒΕΠ διαμαρτυρήθηκαν με πανό που είχε το σύνθημα « Η ΖΩΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΑ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ».

 

Ο χώρος αυτός έχει χαρακτηριστεί το 1988 ως «κοινόχρηστος χώρος πράσινου και αναψυχής» από το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας (Ν.1512) και από το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Πειραιά (ΦΕΚ 79Δ) ωστόσο τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα προσπαθούν μ΄ όλα τα μέσα να τον αποχαρακτηρίσουν από πράσινο και να τον τσιμεντάρουν. Χρέος των κατοίκων του λεκανοπεδίου της Αθήνας είναι να συντονίσουν τους αγώνες τους και να υπερασπίσουν τους ελάχιστους ελεύθερους χώρους, που στην πραγματικότητα είναι παλιά χρεοκοπημένα εργοστάσια και Στρατόπεδα.

 

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 51, 7-8/05

 

Επιστροφή