«Ιδιόκτητα» αδέσποτα

ΠΟΠΗ ΜΠΑΚΑ

Τα ζώα που εγκαταλείπονται δεν έχουν «αφεντικό», ωστόσο διεκδικούνται …για να μεταναστεύσουν

            Σε ολόκληρη την Ελλάδα λειτουργούν καταφύγια αδέσποτων ζώων, με ή χωρίς την προβλεπόμενη από τον νόμο άδεια λειτουργίας. Κάποια δημιουργήθηκαν από τη διάθεση ζωόφιλων να προστατεύσουν αδέσποτα ζώα, χωρίς όμως να διαθέτουν την υποδομή που προέβλεπε η ισχύουσα νομοθεσία. Η παντελής έλλειψη ελέγχων από την πλευρά της Πολιτείας, οδήγησε σε συγκέντρωση αδέσποτων σε κτήματα ιδιωτών (σε κάποιες περιπτώσεις ιδιοκτήτες είναι ζωοφιλικές οργανώσεις οι οποίες στηρίζονται σε συνδρομές και δωρεές). Ανεξέλεγκτη όμως παραμένει η διαχείριση αυτών των ζώων, η οποία εναπόκειται στην κρίση του ιδιώτη ή των σωματείων. Έτσι, ανατρέπονται οι προθέσεις του νομοθέτη (που ορίζει τους Δήμους ως αρμόδιους για τη διαχείριση των αδέσποτων και αναθέτει στους ζωόφιλους ελεγκτικό ρόλο) και τα ζώα καταλήγουν -μετά από παράνομη επί της ουσίας περισυλλογή- σε ασυλοποίηση, ευθανασίες και υιοθεσίες, χωρίς τα εχέγγυα που απαιτεί ο νόμος.

            Αυτή η «κατά το δοκούν» διαχείριση των ζώων έχει οδηγήσει στην αντίληψη «τα δικά μας ζώα» (αν πρόκειται για σωματεία) ή «τα δικά μου ζώα» (αν πρόκειται για ιδιώτες-συλλέκτες αδέσποτων). Όσο για την υιοθεσία ενός αδέσποτου, οι όροι που προβλέπονται είναι συγκεκριμένοι. Με απλά λόγια, το αδέσποτο ζώο που υιοθετείται, πρέπει να έχει καταγραφεί στα μητρώα του Δήμου που ζει και ο νέος ιδιοκτήτης να έχει υπογράψει υπεύθυνη δήλωση για την παραλαβή του και την τήρηση των υποχρεώσεών του.  

Διάσωση μέσω ανεξέλεγκτων υιοθεσιών

            Επί χρόνια η Ελλάδα αδιαφορούσε για τα αδέσποτά της, παραχωρώντας το πεδίο της προστασίας τους σε ξένα και ελληνικά σωματεία, που είχαν επιλέξει τη λύση της «διάσωσης μέσω υιοθεσιών» από πολίτες βορειοευρωπαϊκών –κυρίως- χωρών. Τα σωματεία αυτά (αλλά και μεμονωμένοι πολίτες) επί χρόνια έχουν «εξάγει» και συνεχίζουν να «εξάγουν» χιλιάδες αδέσποτα, αρνούμενοι να δηλώσουν τα στοιχεία των νέων ιδιοκτητών. Εδώ και τέσσερα όμως χρόνια το γεγονός καταγγέλλεται στο Υπουργείο και στον Τύπο, ενώ οι καταγγελίες συνδέουν τις «εξαγωγές» με τον κίνδυνο τα ζώα αυτά να μην καταλήγουν σε ζωόφιλες οικογένειες.

            Η πρακτική που εφαρμόζεται από τους υπέρμαχους των ανεξέλεγκτων υιοθεσιών στο εξωτερικό είναι συγκεκριμένη: επιθέσεις μέσω του διεθνούς Τύπου και των εγχώριων ΜΜΕ για κακή μεταχείριση των ζώων στην Ελλάδα και εκστρατείες με στόχο να πληγεί ο τουρισμός (αμερικανικό λόμπυ οργάνωσε εκστρατεία για μποϋκοτάζ των Ολυμπιακών, ενώ παράλληλα ηγήθηκε της «αερογέφυρας» που στήθηκε προς ΗΠΑ και Ευρώπη, για να σωθούν τα δικά μας αδέσποτα). Οι ποικίλες επιθέσεις (μηνύσεις, άθλια υβριστικά παραληρήματα μέσω διαδικτύου) που δέχονται ζωόφιλοι που ανησυχούν για την τύχη των ζώων, ΜΜΕ και δημοσιογράφοι που αγγίζουν το θέμα έχουν στόχο την τρομοκράτηση, προκειμένου να μην υπάρχει ενημέρωση πάνω στο μεγάλο αυτό ζήτημα.

Επιθέσεις από όσους καταστρατηγούν το νόμο

            Οι επιθέσεις εκ μέρους των αλλοδαπών και ελλήνων σωτήρων των ζώων ξεκίνησαν πριν από ένα χρόνο, όταν τον Μάρτιο του 2004 η Πρόεδρος της Συνομοσπονδίας Ζωοφιλικών Σωματείων σταμάτησε την αποστολή αδέσποτων στη Γερμανία και το Βέλγιο. Το περιστατικό συνέβη στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, ενώ σειρά μηνύσεων κατατέθηκε εναντίον της Προέδρου της Συνομοσπονδίας, καθώς και δημοσιογράφων. Η πρώτη δίκη, είχε οριστεί για τις 13 Ιανουαρίου 2005, αλλά η κατηγορία αποδείχθηκε αβάσιμη και η Πρόεδρος της Συνομοσπονδίας απηλλάγη.

Ένα νέο περιστατικό κατάσχεσης 58 αδέσποτων από την Κρήτη, που τελικά «φυγαδεύτηκαν» προς Γερμανία και Ολλανδία, προκάλεσε ακόμη μια εκστρατεία υποστήριξης του αμφιλεγόμενου έργου της διάσωσης μέσω υιοθεσιών στο εξωτερικό. Η εκστρατεία του γερμανικού σωματείου «Κιβωτός του Νώε – Κρήτη» στηρίχθηκε σε ανύπαρκτες διατάξεις και παρερμηνείες του νόμου, με στόχο την παραπληροφόρηση των υποστηρικτών της. Απάντηση στις «διαμαρτυρίες» που –κατά προτροπή του σωματείου- στάλθηκαν στην Ελληνική Πρεσβεία στην Ολλανδία, δόθηκε από τον Σύμβουλο Τύπου στη Χάγη κ.Χρήστο Φαϊλάδη, ο οποίος σε απαντητική επιστολή του αναφέρθηκε στις καταστρατηγήσεις του νόμου από το συγκεκριμένο σωματείο. Αναλυτική αναφορά στα σημεία που ο νόμος παραβιάζεται από το σωματείο γίνεται στην απάντηση που ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης κ.Κοντός έδωσε στη Βουλή, σε σχετική ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ.Δ.Κωνσταντάρας: διαχείριση και διακίνηση αδέσποτων προς Γερμανία και Ολλανδία κατά παράβαση της εθνικής νομοθεσίας, επίκληση ανύπαρκτων διατάξεων, αυθαίρετες αποφάσεις για την τύχη των ζώων, παραβάσεις της νομοθεσίας για τη σήμανση των ζώων κ.ά.

Μέρος της δικογραφίας που σχηματίστηκε μετά από μήνυση εναντίον του Σωματείου εκκρεμεί στην Εισαγγελία Χανίων, ενώ δεν ασκήθηκε δίωξη εναντίον των τριών συνοδών των ζώων, λόγω του ότι ο νόμος 3170/2003 για τα ζώα συντροφιάς δεν έχει προβλέψει κυρώσεις για καταστρατήγηση του άρθρου που αφορά τα αδέσποτα ζώα. Για την Εισαγγελία Πειραιά όμως –που έβαλε στο αρχείο τη μισή υπόθεση- φαίνεται ότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία (Κανονισμός 998/2003, που αναφέρει ότι ζώα που ταξιδεύουν χωρίς τον ιδιοκτήτη τους ή εκπρόσωπό του στο ίδιο μεταφορικό με αυτόν μέσο, θεωρείται ότι μετακινούνται για εμπορικούς σκοπούς) είναι ανύπαρκτη. 

Όλοι στο στόχαστρο, με στόχο τη συκοφαντία

            Το σωματείο «Κιβωτός του Νώε – Κρήτη», λειτουργεί ως παράρτημα του ομώνυμου γερμανικού σωματείου και εξάγει μεγάλους αριθμούς αδέσποτων στη Γερμανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Το σωματείο αυτό, που ηγείται της εκστρατείας επιθέσεων εναντίον των πάντων (κρατικών λειτουργών, ζωόφιλων, δημοσιογράφων και κτηνιάτρων) «ενημερώνει» τους επισκέπτες της ιστοσελίδας του, σκιαγραφώντας τα πορτραίτα όσων ανησυχούν για την τελική κατάληξη των ζώων που μαζικά ταξιδεύουν προς το …άγνωστο. Μετά τις περιγραφές και τα “who is who” κρατικών λειτουργών (στελεχών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης), των δημοσιογράφων και των ζωόφιλων που «έχουν βάλει στόχο τα κρατικά κονδύλια για τα αδέσποτα», σειρά έχουν οι έλληνες κτηνίατροι, των οποίων αμφισβητείται η επιστημονική κατάρτιση και η πρόθεση να «βοηθήσουν» το έργο των αυτόκλητων σωτήρων. Σε μακροσκελή επιστολή του Προέδρου του γερμανικού σωματείου Τ.Μπους προς τον Υφυπουργό κ.Κοντό, (δημοσιεύθηκε στις 15 Ιουνίου στην ιστοσελίδα της οργάνωσης) επιχειρείται ευθεία επίθεση και κατά των κτηνιάτρων που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο πρόγραμμα για τα αδέσποτα που εφαρμόζει ο Δήμος Αθηναίων, που συγκαταλέγεται μεταξύ των Δήμων που ανταποκρίνεται στη συγκεκριμένη αρμοδιότητα που η πολιτεία έχει αναθέσει στην τοπική αυτοδιοίκηση. Πρόκειται για την παλιά γνωστή γερμανική συνταγή της γκρίζας προπαγάνδας «λέγε, λέγε στο τέλος κάτι μένει»…

            Την άποψή του για τις μαζικές υιοθεσίες αδέσποτων εξέφρασε το Παράρτημα Ηπείρου του Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου, με ειδική ανακοίνωση που εξέδωσε και με την οποία καλεί την πολιτική ηγεσία του τόπου να εφαρμόσει τάχιστα τις ισχύουσες διατάξεις και να αυστηροποιήσει την υπουργική απόφαση που προβλέπει συγκεκριμένες προϋποθέσεις για την υιοθεσία αδέσποτων στο εξωτερικό.  

Αίτημα για κατάργηση του νόμου

Ο νόμος 3170 αφήνει κενά και τα αδέσποτα δεν απολαμβάνουν μιας πραγματικής προστασίας. Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους εδώ και ένα χρόνο δεν απαντά στο ερώτημα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για τον αριθμό των ζώων που μπορούν να θεωρούνται ιδιόκτητα από ένα πρόσωπο, (μετά τη θεσμοθέτηση των προϋποθέσεων για τις υιοθεσίες στο εξωτερικό τα αδέσποτα βαφτίζονται «ιδιόκτητα»). Οι αρχές αδυνατούν να ελέγξουν τις μαζικές αποστολές ζώων στο εξωτερικό, τα οποία ταξιδεύουν ως «ιδιόκτητα», ουδείς όμως ελέγχει την εφαρμογή του ευρωπαϊκού Κανονισμού, που εκτός από την διάταξη που ήδη αναφέρθηκε, κατατάσσει στις «εμπορικές» τις μετακινήσεις ζώων που προορίζονται για μεταβίβαση σε νέο ιδιοκτήτη. Κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις επιβεβαιώνουν την αδυναμία ελέγχων από τις αρχές και συντηρούν τη γνωστή παραπομπή …από τον Άνα στον Καϊάφα (π.χ. το Υπουργείο Εσωτερικών δηλώνει αναρμοδιότητα για τα αδέσποτα!). Παρά την εν γνώσει του Υπουργείου παρανομία, καμία διαδικασία ελέγχου δεν έχει κινηθεί μέχρι τώρα για τις ευθύνες των Νομαρχιακών Διευθύνσεων Κτηνιατρικής, που εκδίδουν τις σχετικές βεβαιώσεις χωρίς τα απαραίτητα έγγραφα που προβλέπει ο νόμος.

            Έλληνες και ξένοι εκπρόσωποι σωματείων που υποστηρίζουν τις ανεξέλεγκτες υιοθεσίες ανακοινώνουν τη «δικαίωσή» τους (αποκρύπτοντας τις πραγματικές διαστάσεις του νομικού ζητήματος που έχει προκύψει με τη φυγάδευση των 58 αδέσποτων) και ζητούν την κατάργηση του νόμου, τον οποίο στην πράξη καταστρατηγούν ήδη. Το αίτημα για «άμεση ανάγκη κατάργησης του Ν.3170» κοινοποιήθηκε σε συνέντευξη τύπου των σωματείων «Κιβωτός του Νώε – Κρήτη & Γερμανία», «SOS-Strays – Βέλγιο», «Animal Help without Borders – Ολλανδία», «Greek Animal Rescue – Ηνωμένο Βασίλειο» και «Caring for the Animals» στις 7/3/2005.

«Διαδήλωση» στην Κρήτη

Το σωματείο «Κιβωτός του Νώε – Κρήτη», διατείνεται ότι δικαιώθηκε από τα ελληνικά δικαστήρια για τα 58 αδέσποτα ζώα που είχαν κατασχεθεί από το Λιμενική Αστυνομία του Πειραιά. Το δελτίο τύπου που εκδόθηκε στις 2/5/2005 αναφέρει: «Στις 24/3/05 η Εισαγγελία Πειραιώς, κατόπιν επιμελούς και εις βάθος εξέτασης των καταγγελιών, δικαίωσε πανηγυρικά τους εθελοντές μας, απορρίπτοντας ως εντελώς αβάσιμες τις άνω καταγγελίες.  Η εισαγγελική διάταξη, με την οποία ο φάκελος της υπόθεσης οδηγήθηκε στο αρχείο, αφού κρίθηκε ότι δεν συντρέχει λόγος ασκήσεως ποινικής δίωξης…». Η αλήθεια όμως αποκρύπτεται: η Εισαγγελέας Πειραιά που χειρίστηκε την υπόθεση αναφέρει ότι «οι καταγγελίες δεν μπορούν να αξιολογηθούν ποινικά, αφού στην Υπουργική Απόφαση 280239/2003 δεν προβλέπονται ποινικές κυρώσεις» και ότι «για τις πράξεις που φέρονται ότι τελέστηκαν στην Κρήτη, η δικογραφία χωρίστηκε και διαβιβάστηκε στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χανίων λόγω αρμοδιότητας».

Το σωματείο οργάνωσε «διαμαρτυρία» στα Χανιά την 1^η Ιουνίου, ζητώντας την απομάκρυνση του Διευθυντή της Κτηνιατρικής Υπηρεσίας Χανίων κ.Τζιγκουνάκη, με την αιτιολογία της κακής ερμηνείας και εφαρμογής των νόμων. Συγκεντρώθηκαν 10 υπογραφές πολιτών, με αίτημα τη χορήγηση άδειας λειτουργίας κυνοκομείου στο σωματείο «Κιβωτός του Νώε» (το οποίο λειτουργεί χωρίς άδεια και χωρίς να πληροί τις προϋποθέσεις για την έκδοσή της). Την υποστήριξή τους στον κ.Τζιγκουνάκη εξέφρασαν τα τοπικά παραρτήματα του Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου Κρήτης και Ηπείρου, καθώς και η Συνομοσπονδία Ζωοφιλικών Σωματείων, ενώ ο ίδιος προτίθεται, κατά δήλωσή του, να προσφύγει άμεσα στη Δικαιοσύνη, εναντίον του σωματείου, που στόχο έχει την ηθική, επαγγελματική και επιστημονική του εξόντωση. Την επόμενη κιόλας ημέρα, το Σωματείο αναδιπλώθηκε, απευθύνοντας στον κ.Τζιγκουνάκη σημείωμα, με το οποίο ζητά «συγνώμη για τη διαμαρτυρία». 

Το θέμα της παράνομης λειτουργίας του κυνοκομείου που λειτουργεί στο Νερόκουρο Χανίων είναι παλιό και έχει κατ’ επανάληψη απασχολήσει τις τοπικές αρχές. Οι παρανομίες που έχουν επισημανθεί με σειρά εγγράφων της Νομαρχίας Χανίων και του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης αφορούν την καταπάτηση του χώρου που ανήκει στο ΕΘΙΑΓΕ και την εγκατάσταση αυθαίρετων κατασκευών (για τις οποίες έχει ήδη επιβληθεί πρόστιμο από την Πολεοδομία), ενώ όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται σε απαντητική επιστολή της Διεύθυνσης Κτηνιατρικής προς το σωματείο, «το ενδιαφέρον του συλλόγου εξαντλείται κατά ένα μεγάλο ποσοστό στο πώς θα συγκεντρώνουν σκυλιά για να τα προωθούν στη Γερμανία». Ένα εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι τι ακριβώς θα συνέβαινε αν στη Γερμανία κάποιοι καταπατούσαν αυθαίρετα και παράνομα ένα δημόσιο χώρο ή παραβίασαν την εθνική ή την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Η Νομαρχία Χανίων, με πρόσφατη εγκύκλιο επιστολή της που απευθύνεται προς τους Δήμους και τις Κοινότητες του Νομού, τα δύο ζωοφιλικά σωματεία που δρουν στην περιοχή και το Παράρτημα Κρήτης του Πανελληνίου Κτηνιατρικού Συλλόγου, αναφέρεται στα βασικά σημεία της υπουργικής απόφασης που αφορά τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Στην εγκύκλιο αυτή υπογραμμίζεται η δυνατότητα που δίνει ο νόμος να εφαρμοστεί το πρόγραμμα για τα αδέσποτα, ακόμη και στην περίπτωση που ένας Δήμος δεν διαθέτει καταφύγιο, λύση την οποία ήδη εφαρμόζουν αρκετοί Δήμοι σε όλη τη χώρα.

Αποστολές κατοικίδιων από την Κρήτη: η κορυφή του παγόβουνου

            Το θέμα των μαζικών εξαγωγών ζώων από την Κρήτη προς την Γερμανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία –και όχι μόνον- είναι ένα μόνο μέρος μιας υπόθεσης που έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, μετά την έκδοση της υπουργικής απόφασης, που καθορίζει τις προϋποθέσεις για την υιοθεσία αδέσποτων από πολίτες της Ε.Ε. Αδέσποτα ζώα περισυλλέγονται από πολλά σημεία στην Ελλάδα, πακετάρονται και φυγαδεύονται υπό καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας, μια πρακτική που ροκανίζει την αξιοπιστία των ίδιων των σωματείων. Μετά τη δραματική μείωση των αδέσποτων στην περίοδο που προηγήθηκε των Ολυμπιακών, οι σωτήρες των ζώων επιδίδονται στην απόκτηση ζώων από άλλους ζωόφιλους, που –κάτω από μια ανεξήγητη λογική- μαζεύουν αδέσποτα σε ιδιόκτητους ή ενοικιασμένους χώρους, στους οποίους δημιουργείται το αδιαχώρητο και …αναζητείται λύση, η οποία συχνά έρχεται με την αποστολή των ζώων στο εξωτερικό.

            Η άρνηση να δηλωθούν τα στοιχεία του προσώπου που υιοθετεί κάθε ζώο φαίνεται ότι εκτός από το νομικό ζήτημα που δημιουργεί, έχει σαν συνέπεια σιγά-σιγά άνθρωποι που έδωσαν ζώα από ανάγκη να αναζητούν την τύχη τους. Οι υποσχέσεις για συμμετοχή σε «συναντήσεις με τους νέους ιδιοκτήτες» σε κάποιες περιπτώσεις παρέμειναν υποσχέσεις και οι καταγγελίες από προφορικές γίνονται ενυπόγραφες, με την έκκληση να διερευνηθεί η μεγάλη αυτή υπόθεση.

            Εκτός όμως από την απόκτηση ζώων που οι ζωόφιλοι παίρνουν από …άλλους ζωόφιλους (τους οποίους παράλληλα κατηγορούν δημοσίως), οι καταγγελίες αφορούν και το αυξημένο ενδιαφέρον που εκδηλώνεται από πρόσωπα που παίρνουν κατοικίδια μέσω των αγγελιών «χαρίζεται» και εκ των υστέρων τα πρόσωπα αυτά αποδεικνύονται ανύπαρκτα και οι διευθύνσεις τους ψεύτικες. Τέλος, υπάρχει και η …απόκτηση από τον δρόμο, που κάποιες φορές αφορά ζώα που έχουν «περάσει» από το πρόγραμμα που εφαρμόζουν οι Δήμοι για τα αδέσποτα και που έχουν επανενταχθεί.

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα αδέσποτα ζώα της Γλυφάδας, που μεταφέρθηκαν (ως «άγρια» αλλά στειρωμένα και εμβολιασμένα) τον περασμένο Οκτώβριο στο κυνοκομείο “Avra Farm” στο Σχηματάρι, (ο παράνομος εγκλεισμός στο κυνοκομείο, για το οποίο το Υπουργείο έχει διατάξει την επανεξέταση της άδειας λειτουργίας, κοστίζει στον Δήμο Γλυφάδας 350.000 ευρώ). Λίγες ημέρες μετά τη μεταφορά τους, οι φωτογραφίες και τα στοιχεία των ζώων αναρτήθηκαν σε ιστοσελίδα βελγικής οργάνωσης, ως «κοινωνικοποιημένα». Το ποσό των 175 ευρώ που απαιτεί η οργάνωση για κάθε ζώο από τους υποψήφιους ιδιοκτήτες – αγοραστές αφορά τα έξοδα στείρωσης και περίθαλψης (τα οποία φυσικά δεν έχει κάνει η οργάνωση, αλλά έλληνες κτηνίατροι). 

Ευθύνες και αναπάντητα ερωτήματα

            Είναι φανερό ότι οι ευθύνες που προκύπτουν από την παντελώς ανεξέλεγκτη διαχείριση των αδέσποτων βαρύνουν την πολιτεία. Οι ιδιώτες μπορούν πολύ εύκολα κάτω από τον τίτλο «ζωόφιλος» να στήσουν οποιαδήποτε επιχείρηση και να επιτίθενται με κάθε τρόπο εναντίον όσων ανησυχούν για την τύχη των «ιδιόκτητων αδέσποτων» και όσων εφαρμόζουν το νόμο. Κάποιοι Δήμαρχοι βολεύονται με το να χάνονται τα αδέσποτα από προσώπου γης, αλλά το ζητούμενο είναι πότε η συντεταγμένη πολιτεία θα γίνει αποτελεσματική και θα θελήσει να ακουμπήσει το χέρι της στο σημάδι από τα καρφιά, πότε θα ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της απέναντι στα απροστάτευτα ζώα, πότε τα αρμόδια Υπουργεία θα ασχοληθούν με το θέμα. Γιατί μπορεί οι «ελληνοποιήσεις» των βουλγάρικων προβάτων σωστά να απασχολούν τον αρμόδιο Υπουργό, αδιαφορεί όμως για τις αδιαφανείς «γερμανοποιήσεις» ή τις «βελγοποιήσεις» των αδέσποτων από την Ελλάδα των «βαρβάρων».

            Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, τρεις μήνες μετά το περιστατικό της κατάσχεσης και –τελικά- της «φυγάδευσης» των 58 αδέσποτων ζώων προς Γερμανία και Ολλανδία, δεν έχει ακόμη τοποθετηθεί επίσημα στο θέμα. Δεν έχει απαντήσει, δηλώνοντας αν προτίθεται να εφαρμόσει τον ελληνικό νόμο (που απαιτεί δήλωση των στοιχείων των νέων ιδιοκτητών των ζώων που υιοθετούνται) ή αν θα συνεχίσει με τη στάση του να αφήνει περιθώρια για την παράνομη δράση αλλοδαπών, στις χώρες των οποίων όμως η νομοθεσία προστατεύει τα προσωπικά δεδομένα (!) όσων υιοθετούν ζώα από καταφύγια.

Πέρα όμως από τα Υπουργεία, υπάρχουν και οι κτηνίατροι και οι φορείς τους, που είναι οι πλέον αρμόδιοι να βοηθήσουν προς την κατεύθυνση της λύσης του μεγάλου αυτού ζητήματος και, αν χρειαστεί, να «ανακαλέσουν στην τάξη» τυχόν μέλη τους ή εκπροσώπους του κλάδου, που ηθελημένα ή αθέλητα εμπλέκονται στην τεράστια αυτή παρανομία. Όσο για την επί της ουσίας προστασία των αδέσποτων ζώων, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την ευνομούμενη πολιτεία να σκύψει στο πρόβλημα, ελέγχοντας την εφαρμογή του νόμου και συμπληρώνοντας τα υπαρκτά κενά του, ένα από τα οποία είναι και η διαχείριση των «ιδιόκτητων» αδέσποτων.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 51, 7-8/05