ΠΕΡΙ ΤΕΤΡΑΠΟΔΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ

Μια αλλιώτικη συνέντευξη τύπου

Πόπη Μπάκα

Στις 24 Μαΐου, η αίθουσα των ανταποκριτών ξένου τύπου ήταν γεμάτη. Δεσποζόμενα και αδέσποτα (ή καλύτερα όσοι ενδιαφέρονται για τους φίλους μου) ήταν εκεί, εκτός από αυτούς που έχουν την υποχρέωση να ενδιαφερθούν (i.e. τα αρμόδια -για μας τα τετράποδα- Υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης, Εσωτερικών και Παιδείας που είναι μάλλον ανύπαρκτα και σφυρίζουν αδιάφορα).

Δόθηκε λοιπόν συνέντευξη τύπου από το Τμήμα Οικολογίας του Συνασπισμού, για την εφαρμογή και τη συμπλήρωση της νομοθεσίας που μας αφορά ως ζώα που έχουμε επιφορτιστεί το δύσκολο ρόλο του να συντροφεύουμε εσάς τους ανθρώπους. Εκεί δημοσιοποιήθηκε η πρόταση του ΣΥΝ, που είναι αρκετά τολμηρή και πρωτοπόρα. Βοήθησαν σ’ αυτό τα μέλη του τομέα για την προστασία των ζώων, το τμήμα Οικολογίας και όσοι συμμετείχαν με τον προβληματισμό τους: Η αντιδήμαρχος της Αθήνας κ.Τώνια Κανελλοπούλου και οι συνεργάτες της, που κατέθεσαν την εμπειρία τους από την εφαρμογή του προγράμματος για τα αδέσποτα, ο πάντα ευαίσθητος και αρκετά απαισιόδοξος Δημήτρης Μυταράς, ο Π.Ιωακειμίδης από το Πανεπιστήμιο Αθήνας, με την εκπληκτική άποψη ότι «η ζωή ενός σκύλου αξίζει περισσότερο από ένα ολυμπιακό μετάλλιο», ο φίλος Γιώργος Φραντζεσκάκης της Καθημερινής, που σημείωσε ότι η συντροφιά ενός ζώου σημαίνει πολλά και αν δεν τα έχουμε καλύτερα να μην το έχουμε.

Από εμάς τους οικοδεσπότες συνασπισμένους, ο Μιχάλης (Παπαγιαννάκης), σημείωσε ότι «η προστασία των ζώων πρέπει να γίνει θέμα όχι περιφερειακής, αλλά κεντρικής πολιτικής» και ο Δημήτρης (Παπαδημούλης) κατέθεσε ήδη μια ερώτηση στην Ευρωβουλή για την εφαρμογή –στη χώρα μας- της σχετικής με τις μετακινήσεις μας ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Τις σκέψεις του κατέθεσε και ο Πανελλήνιος Κτηνιατρικός Σύλλογος (δια στόματος Ελευθερίας Παπαδοπούλου) που μας έβαλε στην αναμονή, προκειμένου να μας μιλήσει για τις μαζικές υιοθεσίες αδέσποτων στο εξωτερικό, τις οποίες ερευνά «υπό εχεμύθεια».

Τη συζήτηση συντόνισε η Μαριάννα Πολυχρονιάδου, από την Πρωτοβουλία Πολιτών, που πριν ενάμιση χρόνο ταρακούνησε τον Αθήνα 2004 –και όχι μόνον- με την καταγγελία για 3.000 θανάτους και εξαφανίσεις φίλων μου στην ευρύτερη περιοχή της προ-ολυμπιακής Αθήνας. Τώρα πρότεινε τη διάθεση μιας ολυμπιακής εγκατάστασης για τη φροντίδα των αδέσποτων. Δεν θα ήταν και κακό, αρκεί να εμφανιστεί αυτή η δυσθεώρητη κυρία που λέγεται Πολιτική Βούληση και που σχεδόν πάντα είναι απούσα, ακόμη και για τα απλούστερα των μέτρων. Τη συνέντευξη παρακολούθησαν πολίτες που μοχθούν καθημερινά για την προστασία των απροστάτευτων της πόλης, καθώς και ορισμένοι άλλοι που πιστεύουν πως τα πειράματα στο εξωτερικό έχουν καταργηθεί και καλά κάνουν όσοι στέλνουν τα «ιδιόκτητα αδέσποτα» αυτής της χώρας στους παραδείσους της ζωοφιλίας για υιοθεσία, χωρίς όμως τα εχέγγυα που απαιτεί ο νόμος. 

Το Τμήμα Οικολογίας του ΣΥΝ, λοιπόν, που από χρόνια δρα …εξ ονόματός μας, κάνοντας διάφορες «παράξενες» ερωτήσεις στη Βουλή (όπως το τι ακριβώς είναι τα «καταφύγια αδέσποτων ζώων», ποιος παίρνει λεφτά για μας και δεν κάνει αυτό που πρέπει, πώς ακριβώς εφαρμόζονται οι νόμοι που μας αφορούν και πολλά άλλα), κατέθεσε τις προτάσεις του (γιατί η σκέτη γκρίνια δεν ωφελεί σε τίποτα, αν δεν πεις τι προτείνεις) και τις απευθύνει προς πάντα «έχοντα ώτα». Τις απευθύνει με την υποσημείωση ότι όταν κυβερνάς μια χώρα, οφείλεις να υπερασπίζεσαι τους νόμους της, να ελέγχεις τους κρατικούς λειτουργούς που τους παραβαίνουν και να μην αφήνεις τους πολίτες να βγάζουν το φίδι από την τρύπα (συνήθως στα δικαστήρια που είναι και ψυχοφθόρα).

Οι προτάσεις για τη νομοθεσία που μας αφορά μεταδόθηκαν από τα ΜΜΕ που έδειξαν την ευαισθησία να παραστούν στη συνέντευξη και να ενδιαφερθούν. Εμείς θα τις καταθέσουμε στους αρμόδιους φορείς, μήπως και καταλάβουν ότι η προστασία μας δεν είναι μόνον θέμα ψήφισης ενός νόμου (που έγινε πια κουρελόχαρτο και ο κάθε πικραμένος ζητάει την κατάργησή του), αλλά θέμα ποιότητας της ίδιας της πολιτικής, κυρίως όσων μιλάνε για διαφάνεια στις διαδικασίες, νομιμότητα και τα τοιαύτα. Και όλα αυτά δεν προχωράνε αν πάντα βγάζουμε την ουρά μας απ’ έξω.

                                         Ένας συνασπισμένος τετράποδος

                                        (για την αντιγραφή: Πόπη Μπάκα)

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 50, 6/05