Μικρά ενεργειακά θαύματα, εδώ κι αλλού

Φ.Δ.

Φαίνεται πως ένα μικρό νησί, με βαριά ιστορία, θα κάνει το μεγάλο άλμα. Ο Αϊ Στράτης σχεδιάζεται να γίνει το πρώτο ελληνικό νησί που θα είναι ενεργειακά πράσινο, καθώς θα τροφοδοτείται για τις ανάγκες του σε ενέργεια αποκλειστικά από τον ήλιο και τον αέρα. Τη μελέτη έχει εγκρίνει η νομαρχία Λέσβου και θα υποβληθεί στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της ΕΕ, ενώ όπως φαίνεται το υπουργείο Αιγαίου καθυστέρησε να ανταποκριθεί. Ήδη στον Αϊ Στράτη λειτουργεί ανεμογεννήτρια 25 κιλοβάτ και προβλέπεται η εγκατάσταση υβριδικού σταθμού παραγωγής ρεύματος από αιολική ενέργεια και υδροστρόβιλο, σε συνεργασία με το ΤΕΙ Ηρακλείου Κρήτης.

Την ιδέα για την ενεργειακή αυτονομία του νησιού είχε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αιγαίου Νικήτας Νικητάκος, με πρότυπο το δανέζικο νησί Σάμσο όπου γίνεται χρήση οικολογικών μεθόδων σε όλα τα επίπεδα, από την ενέργεια ως τη γεωργία.

Στην περίπτωση του Αϊ Στράτη θα επιχειρηθεί η παραγωγή θερμότητας από βιομάζα, η εφαρμογή αιολικής και κυματικής ενέργειας, η χρήση τεχνολογιών υδρογόνου. Παράλληλα θα επιδιωχτεί η ανάπτυξη βιολογικής κτηνοτροφίας και ιχθυοκαλλιέργειας.

Ξεκίνησε στη Βόρεια Θάλασσα, στα ανοιχτά της Ολλανδίας, η κατασκευή του πρώτου από μια σειρά γιγάντιων αιολικών πάρκων. Οι 60 πρώτες ανεμογεννήτριες, ύψους 140 μέτρων, θα τοποθετηθούν σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από την ακτή, παρέχοντας ηλεκτρικό ρεύμα σε 125 χιλιάδες νοικοκυριά. Επίσης μελετάται η κατασκευή ακόμη 5 με 10 τέτοιων πάρκων, τα προσεχή χρόνια. Με την κατασκευή του πρώτου πάρκου υπολογίζεται να μειωθούν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά 225 χιλιάδες τόνους το χρόνο.

Παρόμοια έργα υλοποιούνται και στη Βρετανία, ενώ στη Νορβηγία κατασκευάζεται πρότυπος σταθμός παραγωγής ενέργειας που θα λειτουργεί με θαλασσινό νερό. Όπως ανακοίνωσε ο νορβηγικός όμιλος Statcraft, πρόκειται για μια οσμωτική μονάδα που θα εκμεταλλεύεται τη διαφορά αλατότητας ανάμεσα στο γλυκό και το θαλασσινό νερό. Η μάζα του θαλάσσιου νερού θα κινείται, μέσω μιας ημιπερατής μεμβράνης, προς τη δεξαμενή του γλυκού νερού, προκαλώντας μεγάλη πίεση που θα χρησιμεύει στην παραγωγή ενέργειας, με τη βοήθεια μιας τουρμπίνας.

Εκτιμάται ότι η νέα τεχνολογία θα μπορεί μακροπρόθεσμα να παράγει διεθνώς 13 φορές το ποσό της ετήσιας παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας της Νορβηγίας. Ο πρότυπος σταθμός, που κατασκευάζεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας, θα ολοκληρωθεί εντός του έτους, χωρίς να εκπέμπει ρύπους.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 81, 4/08