Υπεραλίευση και εξάντληση αποθεμάτων

                                                                       Περιβαλλοντική Κίνηση Κορινθίας

Μιλάμε για υπέρ-αλιεύση όταν τα αποθέματα  αλιεύοντα πέρα από το όριο βιωσιμότητας ή για αποθέματα που έχουν ήδη εξαντληθεί. Σκεφθείτε την παγκόσμια αλιευτική βιομηχανία και τους πρωτοφανείς ρυθμούς με τους οποίους αποδεκατίζει τους πληθυσμούς των ψαριών. Έχει πλέον αποκαλυφθεί η τεράστια φονική δύναμη της σύγχρονης αλιευτικής τεχνολογίας, το σκοτεινό δίχτυ των διεθνών εταιρειών του αποκομίζουν τεράστια κέρδη από το εμπόριο, η κακή και αναποτελεσματική διαχείρηση των αλιευτικών πεδίων και η αδιαφορία των καταναλωτών για τα ψάρια που επιλέγουν να αγοράσουν. Πρέπει να εξετάσουμε τις πραγματικές απώλειες σε σύγκριση με τα πενιχρά κέρδη.

Η επαγγελματική αλιεία στην Ελλάδα, συμμετέχει με ποσοστό 0,8% στο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν με παραγωγή το 1988:151.650 τόνους  το 1995:123661 τόνους και το  1994:119.000 τόνους.

 Συμμετέχει με 1,2% στην εθνική απασχόληση. Περίπου 31.000 άτομα (1%πληθυσμού) ασχολείται επαγγελματικά με την αλιεία. 4.Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Υπουργείου: Οι μηχανότρατες απασχολούν 6 άτομα, κυρίως Αιγύπτιους ολιγόμηνων συμβάσεων. Τα γρι-γρι απασχολούν 9 άτομα

Οι παράκτιοι 1-2 άτομα . οι πεζότρατες 3 άτομα

Σύμφωνα με την απογραφή του 1995: Υπάρχουν 18.588 αλιευτικά σκάφη στην Ελλάδα.  Από αυτά:

92% είναι παράκτιας αλιείας και μικρότερα των 12μ.

2,3% είναι με δίχτυα-παραγάδια και μεγαλύτερα των 12μ.

1,6% είναι γρι-γρι

1,7%  είναι μηχανότρατες

Ο,2%  είναι υπερπόντιας αλιείας.

-ο αλιευτικός μας στόλος είναι ο μεγαλύτερος (αριθμητικά) της Ευρώπης.

- είναι ο 10^ος σε χωρητικότητα

-είναι ο γηραιότερος της Ε.Ε.

Τα απορριπτόμενα αλιεύματα : η μεγάλη καταστροφή

Στην Ελλάδα παραδείγματος χάριν για  200 τόνους ψάρια ετήσια παραγωγή από μια μηχανότρατα (που απασχολεί 6 άτομα, συνήθως Αιγύπτιους ολιγόμηνων συμβάσεων) έχουμε απορριπτόμενα αλιεύματα 40%-70%. Για τους ίδιους τόνους χρειάζονται 40 παράκτια αλιευτικά με 80-120 απασχολούμενα άτομα και έχουμε απορριπτόμενα αλιεύματα 5-10%.

 Το επάγγελμα του ψαρά μηχανότρατας έχει καταντήσει «βάναυσο».Πως αλλιώς να χαρακτηρίσεις την πάγια τακτική να θεωρούνται ανυπολόγιστοι αριθμοί ψαριών και άλλων θαλασσίων πλασμάτων «παρεμπίπτοντα αλιεύματα» και να πετιούνται πίσω στην θάλασσα ως «απορριπτόμενα» αφού έχουν πεθάνει από ασφυξία στα δίχτυα;

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι :

Η απόρριψη μη στοχοθετημένων αλιευμάτων αποτελεί απόδειξη της σπατάλης και των ζημιών που προκαλεί η υπεραλίευση

Η υπερβολική αλιευτική προσπάθεια καταλήγει σε υψηλά επίπεδα «παρεπιπτόντων» αλιευμάτων.

Το υψηλό επίπεδο απόρριψης οφείλεται στην απίσχναση των αποθεμάτων και στην παρουσία σε μεγαλύτερη αναλογία, ιχθυδίων παρά ενηλίκων ατόμων

Η απόρριψη μειώνει την αποτελεσματικότητα των μέτρων διατήρησης των πόρων που λαμβάνονται από την Κ.Α.Π.

Επειδή οι απορρίψεις δεν καταγράφονται ούτε μετριώνται, δεν ξέρουμε τον πραγματικό αντίκτυπο της αλιείας στα συγκεκριμενα είδη. Άρα επιβάλλεται να ληφθούν μέτρα όπως η απαγόρευση της μέσης αλιείας και της βιτζότρατας.

Είναι πλέον βέβαιο ότι σε περιοχές που τα αποθέματα των μεγάλων ψαριών συρρικνώνονται επικίνδυνα οι μέδουσες μπορούν να αφθονούν, εμποδίζοντας την ανάκαμψη των αποθεμάτων καθώς τρέφονται με προνύμφες και αβγά και συναγωνίζονται με άλλα είδη γιά τροφές όπως το ζωοπλαγκτόν.

Ίσως είναι η στιγμή να εξετάσουμε το ενδεχόμενο διατύπωσης μίας νέας ηθικής για τις θάλασσές μας: μία αντιμετώπιση της θάλασσας όχι σαν εκμεταλεύσιμο αγαθό, αλλά σαν μία κοινότητα στην οποία ανήκουμε όλοι. Οι θάλασσες αξίζουν να σωθούν.

Ο Κορινθιακός προσφέρει μία ευκαιρία  όπου σχετικά μικρές διαρθρωτικές κινήσεις μπορούν να προσφέρουν μεγάλα και μετρήσιμα οφέλη για τα αλιευτικά αποθέματα και το θαλάσσιο περιβάλλον, αλλά και την κοινωνία στο σύνολό της .

Θαλάσσια Καταφύγια

Δίκτυα προστατευόμενων περιοχών, κάτι σαν γαλάζιες οάσεις: συνδυασμός περιοχών όπου απαγορεύεται η αλιεία  και οι οποίες έχουν επιλεγεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μεγιστοποιείτε η επίδρασή τους στην αναπλήρωση των αλιευμάτων στις γύρω θάλασσες. Μέσα από την έκθεση της GREENPEACE   « Κορινθιακός,ένα μικρό καταφύγιο ζωής», τεκμηριώνεται ότι ο Κορινθιακός μπορεί και πρέπει ν  αποτελέσει πρότυπο θαλασσίων καταφυγίων για την χώρα μας αλλά και για την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου καθώς , με τον νέο κανονισμό για την αλιεία στην Μεσόγειο 1967/2006 γίνεται ειδική αναφορά στον καθορισμό προστατευόμενων περιοχών από την αλιεία.  Εκτός των άλλων τα θαλάσσια καταφύγια αποτελούν ένα αντίδοτο στην συλλογική αμνησία, είναι ένα επιστημονικό σημείο αναφοράς, ένα μέτρο με βάση το οποίο μπορούν να αξιολογηθούν οι αλλαγές που πραγματοποιούνται στις θάλασσες που υφίστανται την ανθρώπινη δραστηριότητα. Είναι ένα είδος υδάτινης βιβλιοθήκης και πρέπει να προστατεύεται ως βασικό δημόσιο αγαθό.

Αντί της ασύδοτης υπεραλίευσης, προτείνουμε.

Σχολικές εκπαιδευτικές εκδρομές.

Ακτιβισμός των μαθητών για την λήψη της απόφασης για τα όρια των θαλασσίων καταφυγίων, για τις χρηματοδοτήσεις και συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις.

Παρατήρηση του βυθού.

Τουριστικά σκάφη με γυάλινο βυθό.

Οικολογικές θαλάσσιες περιηγήσεις.

Κέντρα θαλάσσιας περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.

Ίδρυση Πανεπιστημίου θαλασσίων επιστημών.

Διασκορπισμό αυγών και προνυμφών.

Μετανάστευση ειδών στα θαλάσσια καταφύγια.

Άμεση ίδρυση υπουργείου υδάτινου αλμυρού περιβάλλοντος ή θαλασσών

Αποκατάσταση των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας, διότι η διάσωσή τους

υπηρετεί το εθνικό συμφέρον. Να υποστηρίξουμε την πρόταση της WWF για την απαγόρευση της αλιείας στα 20% των θαλασσών έως  2020.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 82, 5/08