Μην πυροβολείτε τους ελεύθερους χώρους στην παραλία της Ελευσίνας

Πολλοί γνωρίζουν την πόλη μας από τα Ελευσίνια Μυστήρια. Περισσότεροι από την άναρχη βιομηχανική ανάπτυξη. Ελευσίνα τις προηγούμενες δεκαετίες σήμαινε ρύπανση, εργοστάσια. Ευτυχής συγκυρία τερματισμού λειτουργίας ορισμένων σχετικά μικρών βιομηχανιών, αριστουργημάτων βιομηχανικής αρχιτεκτονικής, όπως της χρωματουργίας ΙΡΙΣ, της οινοπνευματοποιίας ΚΡΟΝΟΣ, του ΒΟΤΡΥΣ και του ΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΟΥ στην παραλία, δημιούργησαν ελπίδες στους κατοίκους, ότι επιτέλους και η πόλη της Δήμητρας που τόσα της πήραν, είχε δικαίωμα στο όνειρο. Όμως, παρ’ όλες τις υποσχέσεις, τις παλιές και νέες διακηρύξεις, για άλλη μια φορά εμείς οι κάτοικοι μείναμε να υπερασπιστούμε «αυτά που για αυτούς είναι οικόπεδα, ενώ για μας είναι πατρίδα». Μιλάμε για μια έκταση 100 στρεμμάτων στο ανατολικό άκρο της πόλης που βρίσκονται τα ανενεργά εργοστάσια ΙΡΙΣ - ΚΡΟΝΟΣ.

Το χρονικό της αρπαγής

1983-1988: Μετά την πτώχευση σταδιακά των εργοστασίων ΙΡΙΣ και ΚΡΟΝΟΣ, οι χώροι περιέρχονται στην Εθνική Τράπεζα και σε ιδιώτες. Όλα τα Δημοτικά συμβούλια απαιτούν αυτοί οι χώροι να γίνουν κοινόχρηστοι και κοινωφελείς, χώροι πολιτισμού, αναψυχής, πρασίνου.

1989: Μετά από τις προτάσεις κατοίκων και Δήμου στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της Ελευσίνας, με υπογραφή του τότε υπουργού ΠΕΧΩΔΕ Αχιλλέα Καραμανλή αναφέρεται ρητά και άνευ καμίας παρερμηνείας: «Δημιουργία κοινόχρηστων χώρων πρασίνου και αναψυχής στην περιοχή ανάπλασης ΙΡΙΣ, ΚΡΟΝΟΣ, ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΗ…». Όμως άλλοι απεργάζονται άλλα για την περιοχή.

1989: Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι του υπουργού και ορισμένοι τοπικοί παράγοντες βάζουν στο στόχαστρο το χώρο του ΙΡΙΣ, που εν τω μεταξύ έχει μετατραπεί στο μοναδικό φυσικό πάρκο της Ελευσίνας από εκατοντάδες ευκαλύπτους, χωροθετώντας εργατικές κατοικίες.

1989-2002: Δεκατρία χρόνια πασχίζουν να ξεμπλέξουν πολεοδομικά το χώρο για να χτίσουν τις εργατικές κατοικίες αλλά εις μάτην. Το έργο προχωράει με ρυθμούς χελώνας εν μέσω διαμαρτυριών από Οικολόγους και άλλους δημοτικούς παράγοντες.

2003: Απανωτές βολές κατά του ΙΡΙΣ από τη νέα Δημοτική Αρχή. Αλλαγή χρήσης γης και πράσινο φως για τσιμέντο στη θέση του πάρκου. Χαρακτηρισμός σαν Πολεοδομικού Κέντρου του ΚΡΟΝΟΥ, απόπειρα μεταπώλησής του για χρήση πολυκαταστημάτων εκεί που βρίσκονται οι περίφημοι βιομηχανικοί πύργοι.

Η Επιτροπή

Μπροστά σ’ αυτή την απειλούμενη καταστροφή αυθόρμητα δημιουργείται η Επιτροπή των κατοίκων που μοναδικό σκοπό έχει την διάσωση όσων ελεύθερων χώρων υπάρχουν κοντά στην θάλασσα. Στην αρχή λίγοι, όπως γίνεται πάντα, μετά περισσότεροι. Μαζεύουμε πάνω από 1000 υπογραφές, προσφεύγουμε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, σηκώνουμε πανώ, παρεμβαίνουμε στο Δημοτικό και Νομαρχιακό Συμβούλιο, είμαστε έτοιμοι να προσβάλουμε την Περιβαλλοντική Μελέτη, ετοιμάζουμε συγκέντρωση για τις 15 Μάη.

Προφανώς δεν είμαστε κατά των εργατικών κατοικιών, αφού παιδιά εργατών είμαστε, αλλά αντιδρούμε κάθετα γι’ αυτούς τους χώρους. Προτείνουμε εναλλακτικές λύσεις σε δεύτερο οικόπεδο του ΟΕΚ στην περιοχή Σαρανταπόταμου. Δεν δεχόμαστε να χάσουμε την θάλασσα γιατί το ειρωνικό πανώ μας τα λεει όλα «ΕΝΑΙ Η ΕΛΕΥΣΙΝΑ ΠΑΡΑΛΙΑΚΗ ΠΟΛΗ;»

Η παραλία της Ελευσίνας έχει κατακρεουργηθεί. Και μόνο τα ονόματα των βιομηχανιών που καταλαμβάνουν τα 13,5 χιλιόμετρα της ακτής μπροστά ακριβώς από τον οικιστικό ιστό της πόλης κόβουν κάθε διάθεση για μπλακ χιούμορ, που ορισμένοι κάνουν σε βάρος μας: Ναυπηγεία Ελευσίνας, Πετρόλα (νυν ΕΛ.ΠΕ.), Πυρκάλ, Τιτάν, Χαλυβουργική, δύο διαλυτήρια, Εμπορικό λιμάνι. Στον αντίποδα μόνο 30 μέτρα –ναι καλά διαβάζετε 30 μέτρα– ακτής προσβάσιμης στους κατοίκους σε μια κατ’ επίφαση πλαζ, ανάμεσα στα πετρελαιοφόρα πλοία και τους γερανούς του λιμανιού. Θεωρούν λοιπόν έγκλημα να διεκδικούμε 35 στρέμματα φυσικού πάρκου στο ΙΡΙΣ γιατί κανείς Δήμος, Νομαρχία, Κυβέρνηση δεν έχει τα λεφτά να το αγοράσει. Το ίδιο εξωπραγματικό θεωρούν την απόκτηση του ΚΡΟΝΟΥ με τα θαυμάσια κτίρια που όλοι θαυμάσαμε τα καλοκαίρια, όταν ο ιδιοκτήτης επέτρεψε να γίνουν εκεί οι πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου, τα Αισχύλεια.

Αγωνιζόμαστε και θα νικήσουμε

Ζήσαμε τις δεκαετίες της άκρατης και ασύδοτης εκβιομηχάνισης του Θριάσιου πεδίου. Την πληρώσαμε με την καταστροφή του περιβάλλοντος και δώσαμε τον ιδρώτα μας, την υγεία μας. Συνεισφέραμε στην εθνική οικονομία. Ζούμε και την περίοδο της αποβιομηχάνισης. Κάποιος τέλος πάντων πρέπει να σκεφτεί ότι σ΄ αυτή την πόλη, μια από τις ιερές της αρχαίας Ελλάδας, ζούνε άνθρωποι και θα ζήσουν και αύριο. Αν ατενίσεις την Ελευσίνα από το λόφο του αρχαιολογικού χώρου θα διαπιστώσεις το απέραντο μπετόν, τις αποθήκες τις βιομηχανίες. Δύο πράσινες κουκίδες ξεχωρίζουν αντιδιαμετρικά της πόλης. Η μία είναι το καταπράσινο νεκροταφείο! Η άλλη είναι το πάρκο των ευκαλύπτων στο ΙΡΙΣ. Εμείς λοιπόν οι κάτοικοι δεν το βάζουμε κάτω. Συνεχίζουμε μια παράδοση που έχει αυτή η πόλη. Να μην παραδίνεται στα συμφέροντα μικρά η μεγάλα. Τη μάχη θα την δώσουμε και θα είναι νικηφόρα. Εμείς θα σώσουμε το ΙΡΙΣ και τον ΚΡΟΝΟ. Όλο και περισσότεροι γινόμαστε μέρα με την μέρα. Ας μην βιάζονται μερικοί, γιατί οι αντιστάσεις πλέον είναι μεγάλες. Και αν έχουν ψήγματα δημοκρατικής συμπεριφοράς, ας κατέβουν με αυτά τα καταστροφικά συνθήματα στις προσεχείς εκλογές για την Αυτοδιοίκηση. Ιδού η Ρόδος.  

Επιτροπή για τη διασφάλιση του κοινόχρηστου χαρακτήρα της Παραλίας της Ελευσίνας και των ελεύθερων χώρων που υπάρχουν κοντά στην θάλασσα»

(ακολουθούν 30 υπογραφές)

Συναντήσεις της Επιτροπής: Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Ελευσίνας, κάθε δεύτερη Τρίτη στις 9 μ.μ.

Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2105547880  (Ζαφείρη Ευαγγελία)

                                         6977038400  (Τσοπελάκης Νίκος)

                                         6944500243  (Ρούσης Ντίνος)

e-mail: elefsina@elefsina.org, elefsina@in.gr

Fax: 2105544505 (  Τσοπελάκης Νίκος )

Ηλεκτρονική Διεύθυνση: www.elefsina.org

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 49, 5/05