ΙΡΙΣ - ΚΡΟΝΟΣ: Μύθος και πραγματικότητα

Γιώργος Αμπατζόγλου,

 Δήμαρχος Ελευσίνας

Δεν είναι δυνατόν ξαφνικά να παραφρόνησαν οι πάντες -ο Δήμος, οι Νομαρχιακοί Σύμβουλοι, οι βουλευτές, το Πολυτεχνείο, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας- και δεν έχουν αντίρρηση να γίνουν διώροφες εργατικές κατοικίες στην ευρύτερη περιοχή του ΙΡΙΣ. Η περιοχή του ΙΡΙΣ-ΚΡΟΝΟΣ, εκτάσεως 100 στρεμμάτων, από το 1939 μέχρι σήμερα είναι βιομηχανική ζώνη εντός σχεδίου πόλεως, ανήκει σε ιδιώτες και ουδέποτε υπήρξε πάρκο. Ο Οργανισμός Εργατικών Κατοικιών (ΟΕΚ) κατέχει 33 στρέμματα με 2 διατηρητέα κτίρια και 115 δένδρα. Το μισό όμως οικόπεδο του ΟΕΚ είναι σχεδόν σκουπιδότοπος.

Διεκδικούμε η παράκτια αυτή έκταση των 100 στρεμμάτων, με τα διατηρητέα κτίρια του ΚΡΟΝΟΥ και ΙΡΙΣ, να περιέλθει στον Δήμο. Δεν μπορούμε όμως να την αγοράσουμε γιατί θα έπρεπε να κλείσει ο Δήμος επί 5 χρόνια ή θα έπρεπε η κάθε οικογένεια της Ελευσίνας να πληρώσει από 5 εκ. δρχ. τουλάχιστον εδώ και τώρα.

Αναδείξαμε το κτιριακό μεγαλείο του ΚΡΟΝΟΥ μέσω των λαμπρών εκδηλώσεων των Αισχυλείων. Συλλέξαμε υπογραφές από προσωπικότητες που επισκέφτηκαν στα Αισχύλεια την πόλη μας για να γίνει ο ΚΡΟΝΟΣ δημοτικός και ζητήσαμε τα χρήματα από τον Πρωθυπουργό. Αναζητήσαμε δάνειο από τράπεζες για τον ΚΡΟΝΟ, αλλά το κόστος είναι υπέρογκο και επί 20 χρόνια ο Δήμος δεν θα είχε χρήματα για άλλα έργα. Όλοι οι δημοτικοί συνδυασμοί ομόφωνα επί 15 χρόνια αποφάσιζαν να αγοράσει ο ΟΕΚ έκταση 33 στρεμμάτων και να ρυμοτομηθεί η περιοχή ώστε να γίνουν εργατικές κατοικίες και να μην γίνουν συνεργεία και αποθήκες σε αυτή τη βιομηχανική ζώνη.Η πρώτη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου είναι η 45/1988 και η τελευταία η 103/8-4-03. Τα εκλογικά προγράμματα όλων των συνδυασμών ζητούσαν να απομείνουν κοινόχρηστοι χώροι από την πολεοδόμηση της περιοχής, γιατί η έκταση των 100 στρεμ. ανήκει σε ιδιώτες.

Η πρώτη διαφορετική άποψη εμφανίστηκε δημόσια στις 10-10-2003. Στο διάστημα αυτό των 15 ετών κατασκευάστηκε εντός της βιομηχανικής ζώνης, σχεδόν αδιαμαρτύρητα, η τεράστια αποθήκη του Οργανισμού χάρτου, κόβοντας φυσικά και δένδρα, ενώ συνεχίζει να λειτουργεί μια αποθήκη που ανήκε στην Εθνική Τράπεζα. Ο Οργανισμός χάρτου και ένας ιδιώτης σήμερα έχουν κάνει προσφυγή και μήνυση στο Δήμο γιατί την ιδιοκτησία του ΟΕΚ την μετέτρεψε σε περιοχή κατοικίας από περιοχή βιομηχανίας. Γνωρίζουν καλά ότι ο ανθρώπινος παράγοντας που θα κατοικήσει στην περιοχή δεν θα ανεχτεί πλέον τις αποθήκες και άλλες ασυμβίβαστες με την κατοικία χρήσεις.

Μετά από 2 χρόνια συζητήσεων με τον ΟΕΚ προέκυψαν τα ακόλουθα στοιχεία:

Ο ΟΕΚ δεν επιτρέπεται να προσφέρει ως δωρεά την ιδιοκτησία του στο Δήμο.

Ο ΟΕΚ θα κατασκευάσει διώροφες κατοικίες ή θα πουλήσει το οικόπεδό του σε όποιον πληρώσει τα περισσότερα χρήματα. Τη δεύτερη λύση είναι φυσικό να την επιθυμούν οικονομικοί παράγοντες που εποφθαλμιούν την περιοχή και ήδη έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον.

Ο ΟΕΚ θα καλύψει το 30% της έκτασής του και θα αφήσει κοινόχρηστο χώρο το 70%. Ο κάθε κάτοικος στο οικόπεδό του καλύπτει το 70%, το δε υπόλοιπο 30% μένει ακάλυπτο αλλά ιδιοκτησία του.

Συνολικά ο ΟΕΚ θα αφήσει 14 στρεμ. κοινόχρηστους χώρους, ενώ αν ποτέ εφαρμόζονταν οι νόμοι για αναπλάσεις, θα έδιναν μέχρι 9 στρέμματα.

Τα δένδρα δεν θα κοπούν, αντίθετα θα φυτευτούν άλλα 90 δένδρα και 300 θάμνοι και καλλωπιστικά φυτά. Μαζί με την καμινάδα και το διατηρητέο βιομηχανικό κτίσμα θα αποτελέσουν τον μεγαλύτερο κοινόχρηστο χώρο της πόλης εκτάσεως 7 στρεμμάτων. Η λύση που προέκυψε, μπορεί να μην ικανοποιεί απόλυτα, αλλά είναι η καλύτερη δυνατή. Η γη δεν θα πέσει στα χέρια ιδιώτη, ο οποίος θα κτίσει ό,τι θέλει και όπως θέλει. Θα διατηρηθεί το πράσινο και θα προκύψουν οι μεγαλύτεροι κοινόχρηστοι χώροι της πόλης, χωρίς να πληρώσουν οι κάτοικοι. Μόνον ο ΟΕΚ -και όχι ένας ιδιώτης- θα είχε παρόμοια ευαισθησία στις πιέσεις της Δημοτικής Αρχής για την αξιοποίηση της περιουσίας του στην Ελευσίνα.

Τέλος νομίζουμε ότι στην εργατούπολη της Ελευσίνας δεν μπορούμε να είμαστε αντίθετοι στην κατασκευή εργατικών διώροφων κατοικιών, με χρήματα εργατών και εργοδοτών, αντί οι εργατικές οικογένειες να πληρώνουν ενοίκιο και να στοιβάζονται στις ιδιωτικές πολυκατοικίες.

(Ομόφωνες αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου: 45/88, 100/89, 1/90, 19/90, 167/91, 229/91, 91/95, 325/96, 260/97, 130/99, 103/8-4-2003).

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 49, 5/05