Ναόμι

Πόπη Μπάκα

Όταν στις 18 Ιουλίου άνοιγα το ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο, δεν φανταζόμουν ότι θα έβρισκα ένα τέτοιο μήνυμα. Απελπισμένοι ιδιοκτήτες σκύλου που δηλητηριάστηκε από «καλό γείτονα» και είχε πιαστεί επ’ αυτοφώρω, ζητούσαν από όσους ασχολούνται με τα ζώα συντροφιάς να βοηθήσουν για τη μεγαλύτερη δυνατή δημοσιότητα. Το κυριότερο όμως ήταν ότι οι άνθρωποι που φιλοξενούσαν τη Ναόμι, μια λεχώνα σκυλίτσα με εφτά κουτάβια, ήταν αποφασισμένοι να μην αφήσουν έτσι την υπόθεση.

Ακολουθήθηκαν όλες οι νόμιμες διαδικασίες, μήνυση, αυτόφωρο, αναβολές και όλα αυτά που συνθέτουν το γνωστό σκηνικό μιας δίκης. Η αγανάκτηση στο αποκορύφωμά της. Στόματα που άνοιξαν και μίλησαν για τις γενιές αδέσποτων και ιδιόκτητων ζώων που «χάθηκαν» από τη γειτονιά τα τελευταία χρόνια.

Στις 12 Νοεμβρίου η υπόθεση εκδικάσθηκε. Ποινή: η ανώτερη που προβλέπεται από τον νόμο, 9 μήνες φυλάκιση και 1.500 ευρώ (για παράβαση του νόμου για την προστασία των ζώων και για φθορά ξένης περιουσίας).

Ήταν πράγματι η πρώτη φορά στην Ελλάδα που «άνθρωπος» τιμωρήθηκε με την βαρύτερη ποινή για τη συμπεριφορά του προς τα ζώα. Αν θυμάμαι καλά, άλλη μια τέτοια –τρίμηνη- ποινή είχε επιβληθεί στον σεκιουριτά ενός νοσοκομείου που πέταξε από το παράθυρο του τρίτου ορόφου ένα αδέσποτο, που μπερδεμένο ανέβηκε τη σκάλα λίγο πριν προσγειωθεί άψυχο στο προαύλιο.

Η ανθρώπινη ψυχή είναι άβυσσος. Κάποτε όμως θα πρέπει να δοθεί και κανένα δείγμα εφαρμογής αυτών των νόμων, που ψηφίζονται για να μένουν στα χαρτιά και να σείονται –υπαρκτοί όντες- κάθε φορά που η χώρα μας κατηγορείται για χαμηλά ζωοφιλικά αισθήματα. Κάποτε πρέπει να υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις των εκάστοτε Υπουργών, όπως αυτή η πρόσφατη του κ.Βουλγαράκη και του κ.Κοντού ότι θα συνεργαστούν για να χτυπηθεί το κακό με τις δηλητηριάσεις.

Η Ναόμι δεν ζει, το ίδιο και το ένα της κουτάβι. Όπως δεν ζουν πολλά αδέσποτα που είχαν την ίδια τύχη. Όλοι τα θυμούνται, όπως θυμούνται ότι υπάρχουν νόμοι που προστατεύουν τα ζώα και που δεν εφαρμόζονται, πολύ συχνά με ευθύνη κρατικών λειτουργών, που έχουν ορκιστεί να τους τηρούν.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 44, 12/04