Διεθνή οικολογικά νέα

ΕΥΘΥΜΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Λονδίνο. «Οι ωκεανοί απορροφούν όλο και λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα» υποστηρίζει έρευνα Άγγλων επιστημόνων του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας ύστερα από έρευνες δέκα ετών. Οι ερευνητές έκαναν 90.000 μετρήσεις με αυτόματα μηχανήματα που είχαν τοποθετηθεί σε εμπορικά πλοία από τα μέσα της δεκαετίας του 90. Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι σίγουρα δυσάρεστα για όσους πίστευαν ότι οι ωκεανοί, που απορροφούν το διοξείδιο του άνθρακα σαν σφουγγάρια, θα μας βοηθούσαν στις προσπάθειες μας για αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η έρευνα έδειξε ότι οι ωκεανοί απορροφούν τώρα τη μισή ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα από εκείνη που απορροφούσαν το 1995.

Αυτές οι μεγάλες αλλαγές αποτέλεσαν μεγάλη έκπληξη για τους ερευνητές, οι οποίοι πίστευαν ότι η μείωση θα γινόταν πιο αργά, λόγω τους τεράστιου μεγέθους των ωκεανών. Προς το παρόν οι ωκεανοί απορροφούν το μισό του διοξειδίου του άνθρακα που παράγεται από την καύση ορυκτών καυσίμων. Όπως συμβαίνει συνήθως όταν οι ειδήσεις είναι δυσάρεστες, για τις τεχνοκρατικές ελίτ που είναι στην εξουσία, επιχειρήθηκε αμέσως να αμφισβητηθούν τα ανησυχητικά ερευνητικά αποτελέσματα, τα οποία θα ήθελαν να αποδοθούν σε πιθανές φυσικές εναλλαγές στην απορροφητικότητα των ωκεανών...

vvv

Bρέμη. Ενώ αυτά συζητούνται για τους ωκεανούς κάποιοι άλλοι προβληματίζονται για τη διατήρηση των αλιευτικών αποθεμάτων! Σε πρόσφατη συνδιάσκεψη του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων, που έγινε στη Βρέμη της Γερμανίας, συζητήθηκαν θέματα που σχετίζονται με τα παγκόσμια αποθέματα ψαριών και τους τρόπους διατήρησης τους. Όπως ειπώθηκε στη συνάντηση το 1/4 των παγκόσμιων αποθεμάτων βρίσκεται σε σημείο κατάρρευσης, λόγω της υπεραλίευσης, τη στιγμή μάλιστα που η κατανάλωση ψαριών αυξάνεται συνεχώς.

Εκπρόσωποι από εξήντα χώρες συζήτησαν τις ελάχιστες προϋποθέσεις τυποποίησης και σήμανσης που να δηλώνει την προέλευση των ψαριών καθώς και τρόπους για τη λελογισμένη αλίευση που να εγγυάται την διατήρηση των αποθεμάτων. Όπως τόνισε ο εκπρόσωπος του Παγκόσμιου οργανισμού τροφίμων «απέχουμε πολύ ακόμη από μια αειφορική και υπεύθυνη αλιεία».

Οι ειδικοί δεν είναι όλοι σύμφωνοι για τη σημασία του γεγονότος ότι το ήμισυ των αποθεμάτων υφίστανται απόλυτη εκμετάλλευση. Άλλη γνώμη έχουν οι οπαδοί της προστασίας του περιβάλλοντος και άλλοι όσοι ασχολούνται με το εμπόριο των ψαριών. Οι ειδικοί για τις θάλασσες της Greenpeace πιστεύουν ότι η υπεραλίευση πλησιάζει τα όρια επιβίωσης κάποιων ειδών.

Το μεγαλύτερο κακό γίνεται από την παράνομη αλιεία. Υπολογίζεται ότι αυτή φτάνει στα τριάντα εκατομμύρια τόνους, κάθε χρόνο, ενώ η νόμιμη αλιεία φτάνει στους ενενήντα εκ. τόνους. Πάγιο αίτημα των περιβαλλοντολόγων και της Greenpeace αποτελεί η λήψη μέτρων για τη δημιουργία αλιευτικών καταφυγίων όπου θα μπορούσαν να αναπαραχθούν και να πολλαπλασιαστούν ανενόχλητα τα κοπάδια των ψαριών...Κάτι τέτοιο διεκδικούν και στη χώρα μας ενεργοί πολίτες της πρωτοβουλίας για τη δημιουργία θαλάσσιων καταφυγίων στον Κορινθιακό, που είναι ένας σπάνιος βιότοπος και κατοικείται και από σπάνια είδη δελφινιών, που χρειάζονται προστασία για την επιβίωσή τους...

Στη χώρα μας η Εθνική Ερευνητική Πολιτική στις θαλάσσιες επιστήμες βρίσκεται σε νηπιακό στάδιο και η θαλάσσια έρευνα υποχρηματοδοτείται και αδυνατεί να παίξει το ρόλο που θα νπορούσε να έχει στην οικονομική ανάπτυξη του τόπου. Οι υδατοκαλιέργειες έχουν παραδοθεί σε επενδυτές που δεν έχουν καμμιά σχέση με τη θάλασσα και αγνοούν τις ιδιαιτερότητές της, ενώ οι πιό ειδικοί όπως είναι οι επαγγελματίες ψαράδες και οι οργανώσεις τους βρίσκονται στο περιθώριο και αλληλοκατηγορούνται για το ποιό αλιευτικό είδος βλάπτει περισσότερο τα αλιευτικά αποθέματα και τους αλιευτικούς πόρους. Απαιτείται η εγκατάλειψη των σημερινών αναποτελεσματικών πρακτικών και η ενίσχυση της θαλάσσιας έρευνας και τεχνολογίας ώστε να αξιοποιηθεί, με αειφορικό τρόπο, η τόσο ζωτική για τη χώρα μας αλιευτική οικονομική δραστηριότητα.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 85, 9/08