Μαρία Καδόγλου

Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων

Βιομηχανικό Συγκρότημα Στρατωνίου: όλες οι στέγες και οι "τοίχοι" των κτιρίων, εκτός των γραφείων, καθώς και το τεράστιο υπόστεγο ακριβώς μπροστά στη θάλασσα, είναι φτιαγμένα από φύλλα αμιάντου!

Στις 25 Αυγούστου 2008, ο Δήμαρχος Σταγείρων-Ακάνθου και έξι Δημοτικοί Σύμβουλοι επισκέφθηκαν τις Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Στρατωνίου της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ και διαπίστωσαν, μεταξύ άλλων, τα εξής: τα βιομηχανικά κτίρια και τα υπόστεγα των εγκαταστάσεων φόρτωσης των συμπυκνωμάτων μολύβδου-ψευδαργύρου, επιφάνειας 22.000 τ.μ., είναι όλα στεγασμένα με αμιαντοτσιμέντο (το γνωστό ΕΛΕΝΙΤ). Από το ίδιο υλικό αποτελούνται και οι "τοίχοι" όλων των κτιρίων, εκτός από τα γραφεία, με επιφάνεια περίπου 30.000 τ.μ. Οι εγκαταστάσεις βρίσκονται μέσα στον οικισμό του Στρατωνίου, 1200 κατοίκων.

Στις ερωτήσεις των Δημοτικών Συμβούλων για τον αμίαντο, έλαβαν την εξής εκπληκτική απάντηση από την κα Βηθλεέμ Γαζέα, Διευθύντρια του Τμήματος Περιβάλλοντος της εταιρείας:

"Όταν θα πάψουν να λειτουργούν αυτές οι εγκαταστάσεις, η εταιρεία σχεδιάζει να τις μετατρέψει σε Μεταλλευτικό Μουσείο. Τότε θα αντικατασταθεί ο αμίαντος με άλλα υλικά".

Ενώ λοιπόν, οι δημόσιοι φορείς στην Ελλάδα (και σε όλη την Ευρώπη) κάνουν αγώνα δρόμου για να αφαιρέσουν τον επικίνδυνο αμίαντο από σχολεία, νοσοκομεία και δημόσια κτίρια, η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ δηλώνει ότι θα ασχοληθεί με την υγεία των εργαζομένων και των κατοίκων του Στρατωνίου... στο απώτερο μέλλον! Την ώρα που εκδίδονται οδηγίες προς τους πολίτες να ξηλώσουν από τα σπίτια τους υλικά που ΠΙΘΑΝΟΝ να περιέχουν αμίαντο, η "κοινωνικά υπεύθυνη" ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ έχει 52.000 τ.μ. αμιαντολαμαρίνας στις εγκαταστάσεις της, μέσα στο Στρατώνι, και κάνει ότι δεν άκουσε!

Μόλις πριν από δυο χρόνια, ένας εργαζόμενος στα μεταλλεία σκοτώθηκε όταν ανέβηκε να εκτελέσει κάποια εργασία στο υπόστεγο της παραλίας και το φθαρμένο φύλλο αμιάντου όπου πατούσε έσπασε σαν γυαλί. Οι εικόνες είναι από το ρεπορτάζ της τοπικής τηλεόρασης ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ TV.

Τα φύλλα του αμιάντου τοποθετήθηκαν σε διάφορες εποχές από το 1950 μέχρι το 1980 και, εκτός της φυσικής φθοράς του χρόνου και των καιρικών συνθηκών, υφίστανται πρόσθετη φθορά από τη σκόνη των θειούχων μεταλλευμάτων και από την επεξεργασία τους. Το υδροκυάνιο που εξατμίζεται από τον εμπλουτισμό και οι όξινες συνθήκες που επικρατούν σε όλη την παραγωγική διαδικασία, έχουν ισχυρή διαβρωτική δράση, με ότι αυτό σημαίνει για τον αμίαντο - και για τους κατοίκους.

Φυσικά, ούτε ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου ήταν ικανό κίνητρο για να αντικαταστήσει τις φθαρμένες αμιαντολαμαρίνες η "κοινωνικά υπεύθυνη" ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Λόγω της εξαιρετικής επικινδυνότητας του αμιάντου, η αφαίρεση του πρέπει να γίνεται μόνο από ειδικές εταιρείες με εξειδικευμένο προσωπικό και τρομακτικά μέτρα ασφαλείας. Η όλη διαδικασία κοστίζει ακριβά για να γίνει σωστά. Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ απλά μπάλωσε την τρύπα και σκάρωσε το παραμυθάκι του Μεταλλευτικού Μουσείου!

Σχετικά με τον αμίαντο

Ο αμίαντος, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα κατά τις προηγούμενες δεκαετίες ως δομικό υλικό, κατατάσσεται πλέον από την Ευρωπαϊκή Ένωση στις ρυπαντικές ουσίες πρώτης κατηγορίας, λόγω της αποδεδειγμένης καρκινογόνου δράσης του. Η Ελλάδα ήταν από τις μεγαλύτερες παραγωγούς αμιάντου, με τα Μεταλλεία Αμιάντου Βορείου Ελλάδος (ΜΑΒΕ) στο Ζιδάνι της Κοζάνης - που είναι τώρα μια από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές πληγές της χώρας. Όλα τα είδη αμιάντου είχαν ταξινομηθεί ως καρκινογόνα ήδη από το 1977, όμως η οριστική και ολοκληρωτική απαγόρευση του αμιάντου και των προϊόντων του σε ολόκληρη την ΕΕ τέθηκε σε ισχύ μόλις την 1/1/2005.

Σχετικά με τον αμίαντο και τις επιπτώσεις του στην ανθρώπινη υγεία υπάρχει άφθονο υλικό στο διαδίκτυο, ακόμα και στα ελληνικά.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 86, 10/08