Σουφλιάς και περιβάλλον

                                                                                    Δήμος Τσαντίλης

Τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια. Γι’ αυτό, καθώς λένε, δεν πάνε μακριά. Πράγματι; Ίσως αυτό να συμβαίνει σε άλλες χώρες. Εδώ, τα ψέματα αποτελούν τροφή για την πλήρως διεφθαρμένη πολιτική κάστα που προσποιείται ότι κυβερνά ή ότι αντιπολιτεύεται. Κάποτε βέβαια τα ψέματα βγαίνουν στη φόρα αποκαλύπτοντας σε όλο της το μεγαλείο την ανικανότητα και την αθλιότητα του πολιτικού μας συστήματος.

Παράδειγμα τα ψέματα  του κ. Σουφλιά. Η Ελλάδα θα υπερκάλυπτε τους στόχους για την μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου ισχυριζόταν πριν από έναν χρόνο ο κ. Υπουργός. Ήταν τότε που για πρώτη φορά αμφισβητήθηκε ευθέως από τον ΟΗΕ και την ΕΕ, η ικανότητα της Ελλάδας να πραγματοποιήσει αξιόπιστες μετρήσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην χώρα. Όμως τα στοιχεία αυτά είναι απαραίτητα για την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου του Κυότο. Χωρίς να ξέρει κανείς το είδος και το ύψος των εκπομπών δεν έχει νόημα να μιλά για στόχους. Η «υπερκάλυψη» που υποσχόταν ο κ. Σουφλιάς δεν ήταν παρά μια υπερκάλυψη στα χαρτιά και όχι στην πραγματικότητα.

Και λοιπόν, τι έγινε; Είναι πρώτη φορά που το κράτος ψεύδεται; Δεν είναι. Είναι όμως η πρώτη φορά που αυτό πλήττει την αξιοπιστία, όχι μόνο μιας ιδιότυπης χώρας στο νότιο άκρο της Βαλκανικής, αλλά και την αξιοπιστία του ίδιου του συστήματος εμπορεύσιμων αδειών ρύπων με το οποίο επιδιώκεται η εφαρμογή του Πρωτοκόλλου του Κυότο σε διεθνές επίπεδο. Και πράγματι. Η αχίλλειος πτέρνα του συστήματος είναι ο ακριβής προσδιορισμός των εκπομπών του 1990, που αποτελούν την βάση για τον καθορισμό των στόχων για την μείωση των εκπομπών, καθώς και ο ακριβής προσδιορισμός και η παρακολούθηση των εκπομπών των επιχειρήσεων που συμμετέχουν στο σύστημα. Στον ακριβή προσδιορισμό των στοιχείων αυτών βασίζεται η διανομή και η αγοροπωλησία των εμπορεύσιμων αδειών. (Οι επιχειρήσεις που επιτυγχάνουν να μειώσουν τις εκπομπές τους πουλούν τις περίσσιες άδειές τους σε αυτούς που δεν τα καταφέρνουν).  

Σκεφθείτε, λοιπόν, τι θα συνέβαινε αν μια χώρα δήλωνε ψευδή στοιχεία για το ύψος των  εκπομπών του 1990, ή ψευδή στοιχεία για την μείωση των εκπομπών που υποτίθεται ότι επέτυχε. Στο σύστημα των εμπορεύσιμων αδειών αυτό θα αποτελούσε καθαρή λωποδυσία και μάλιστα μέρα μεσημέρι. Το κόστος της απάτης θα το πλήρωναν αυτοί που στο χρηματιστήριο των ρύπων θα έπαιζαν τίμια.

Άρα, το διακύβευμα ήταν πολύ μεγάλο για να περάσει απαρατήρητη η ελληνική λαθροχειρία. Η αρμόδια για την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών υποπτευόταν από καιρό ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τα στοιχεία που έδινε η Ελλάδα. Έτσι έστειλε τον περασμένο Απρίλιο μια επιτροπή για να διερευνήσει επί τόπου τις ελληνικές μεθοδεύσεις.

Το πόρισμα της επιτροπής ήταν κόλαφος για το Υπουργείο του κ. Σουφλιά, αλλά και για την ίδια την χώρα. Η επιτροπή έκρινε ότι η Ελλάδα δεν έδινε απλώς λανθασμένα και ελλιπή στοιχεία, αλλά ότι δεν είναι σε θέση να δώσει ορθά και πλήρη, ακόμη και αν το ήθελε. Απλούστατα, η χώρα δεν διέθετε την αναγκαία υποδομή για να κάνει σωστές μετρήσεις. Αποτέλεσμα: Σύμφωνα με το πόρισμα της επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών, η συμμετοχή της Ελλάδας στην εφαρμογή του Πρωτοκόλλου του Κυότο ανεστάλη επί τρίμηνο. Στην προθεσμία αυτή, η Ελλάδα θα έπρεπε να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του Κυότο.

Η ενέργεια της αρμόδιας Γραμματείας των Ηνωμένων Εθνών ήταν πρωτοφανής. Η Ελλάδα είναι η πρώτη και μόνη χώρα που αποβάλλεται, έστω και προσωρινά, από τους μηχανισμούς   του Πρωτοκόλλου του Κυότο. Η προθεσμία των τριών μηνών που η επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών έδωσε στην Ελλάδα για να αποκτήσει τους αναγκαίους αξιόπιστους μηχανισμούς, παρήλθε χωρίς να γίνει τίποτα και η επιτροπή του ΟΗΕ κτύπησε την περασμένη εβδομάδα ξανά την πόρτα του Υπουργείου του κ. Σουφλιά. Οι διαπιστώσεις της ήταν οι ίδιες. Τροφοδοτούμε επί χρόνια τον Διεθνή Οργανισμό με ψεύτικα στοιχεία γιατί ο κρατικός μας μηχανισμός ήταν ανίκανος να δώσει τα σωστά. Ο νέος αποκλεισμός της Ελλάδας από τους μηχανισμούς του Κυότο θα παραμείνει σε ισχύ επ’ αόριστον, μέχρις ότου η χώρα μάθει να μετράει σωστά και αξιόπιστα τις εκπομπές των αερίων, που απειλούν να αλλάξουν το κλίμα του πλανήτη.

 Με τον κ. Σουφλιά στο πηδάλιο αυτό φαντάζει ουτοπικό.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 87, 11/08