ΚΟΙΝΩΝΙΑ 2000 WATT

Πηγή : Internazionale ,ιταλικό εβδομαδιαίο περιοδικό , τεύχος 765 ,10/10/2008

Επιλογή και απόδοση

Στράτος Πανταβός

Φιλόδοξο στόχο έχει θέσει η Ελβετία εις ότι αφορά την ενεργειακή κατανάλωση του μέλλοντός της.

Είναι ένα στοίχημα τεχνολογικό, πολιτικό και πολιτισμικό.

Ο στόχος είναι η μείωση της κατανάλωσης ενέργειας στο εν τρίτο μέχρι το 2050. Από την παρούσα κατανάλωση των 6000 watt συνεχούς ενέργειας (όχι μόνο ηλεκτρικής αλλά κάθε μορφής) ανά κάτοικο, επιδιώκεται η μείωσή της στα 2000 watt. Και όλα αυτά χωρίς να μειωθεί το επίπεδο ζωής των κατοίκων της. Είναι στην πραγματικότητα αυτό εφικτό;

Σήμερα στον πλανήτη η μέση κατανάλωση ενέργειας ανά κεφαλή ανέρχεται σε 2000 watt. Στο Μπαγκλαντές είναι 500 watt, στην Ευρώπη 6000 watt και στις ΗΠΑ 12000 watt.

Ο στόχος των 2000 watt είναι εφικτός σε ένα κόσμο που καταναλώνει και απαιτεί όλο και περισσότερη ενέργεια; Στην Ελβετία είναι αρκετοί που πιστεύουν ότι μπορεί να γίνει: τα δυο ομοσπονδιακά Πολυτεχνεία, πέντε από τα σπουδαιότερα ερευνητικά κέντρα της χώρας, οι σύλλογοι μηχανικών και αρχιτεκτόνων, η ομοσπονδιακή Αρχή Ενέργειας, πολλοί Δήμοι μεταξύ των οποίων η Βέρνη, η Βασιλεία και η Ζυρίχη.

Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να γίνουν επεμβάσεις σε τρία επίπεδα: τεχνολογικό, πολιτικό και πολιτισμικό / κοινωνικό.

Επί της ουσίας αυτό σημαίνει να επανέλθει η χώρα σε επίπεδα κατανάλωσης δεκαετίας του ’60 χωρίς αυτό να υποβιβάσει το επίπεδο ζωής των κατοίκων, μειώνοντας τις σπατάλες και χρησιμοποιώντας νέες τεχνολογίες.

Από τα 2000 watt / κάτοικο (που αντιστοιχούν με 18.000 κιλοβατώρες, ισοδύναμο 2 τόνων πετρελαίου) τα 1500 watt θα παραχθούν από Ανανεώσιμες πηγές Ενέργειας και τα 500 από τα ορυκτά καύσιμα.

Το στοίχημα φαίνεται ότι είναι εφικτό να κερδηθεί εις ότι αφορά το καθαρά τεχνολογικό μέρος από την στιγμή που το χειρίζονται επιστήμονες και Πολυτεχνικές Σχολές.

Η απαίτηση όμως της κοινωνίας για όλο και περισσότερη ενέργεια εξαρτάται από παράγοντες ψυχολογικούς, πολιτισμικούς, εμπορικούς.

Η επιδίωξη της «Κοινωνίας των 2000 watt» χωρίς μείωση της ευζωίας απειλεί την σταθερότητα των ανθρώπινων επιθυμιών.

Επιθυμίες που μεγαλώνουν αφ’ ενός λόγω της προόδου της τεχνολογίας και της πρόσβασης σ’ αυτήν μεγαλύτερου αριθμού ατόμων αλλά και από την καλλιέργεια προτύπων ζωής που έχουν αναπόφευκτο αποτέλεσμα την μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας.

Αν λοιπόν επιθυμούμε να κρατήσουμε τα επίπεδα κατανάλωσης ενέργειας μέσα στα πλαίσια του μέσου όρου των κατοίκων του πλανήτη θα πρέπει να περιορίσουμε την διαρκώς διογκούμενη απαίτηση ενέργειας και κατ’ επέκταση των επιθυμιών που μετατρέπονται σε ανάγκες.

Εδώ ξεκινάει και το μεγάλο πολιτικό και πολιτισμικό/κοινωνικό στοίχημα του οποίου το αποτέλεσμα θα μάθουμε μετά από σαράντα χρόνια…