και εκφοβισμού ενεργών πολιτών

Καραβασίλη, Παντελόγλου, Κόλλιας, Κούνεβα τα πρόσφατα κρούσματα

Θεματική Ομάδα Περιβάλλοντος

Των Οικολόγων Πράσινων

Οι Οικολόγοι Πράσινοι με οργή και θλίψη διαπιστώνουμε ότι ολοένα και πληθαίνουν οι ενέργειες που προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους έντιμους και ενεργούς συμπολίτες μας, που αγωνίζονται να υπερασπιστούν το πολύτιμο δικαίωμά μας στην ποιότητα ζωής, τη δικαιοσύνη και το υγιές περιβάλλον.

Μετά τη δίκη της Μαργαρίτας Καραβασίλη, που «μίλησε» για τις ευθύνες της Ειδικής Υπηρεσίας Ελεγκτών Περιβάλλοντος και του ΥΠΕΧΩΔΕ για τη συνεχιζόμενη και επεκτεινόμενη ρύπανση στις περιοχές του Ασωπού ποταμού, η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία απέστειλε εξώδικο στον πρόεδρο του ΙΤΑΠ Οινοφύτων Θανάση Παντελόγλου, προειδοποιώντας τον να ανακαλέσει τα όσα δήλωσε σε συνέντευξη που έδωσε την Κυριακή 21/12/08 στην εφημερίδα Realnews σχετικά με τις ευθύνες της ΕΑΒ για τη ρύπανση του Ασωπού ποταμού και των υπόγειων νερών της περιοχής. 

Οι Οικολόγοι Πράσινοι δηλώνουμε ότι κανένα εξώδικο δε μπορεί να μας κάνει να σιωπήσουμε και περιμένουμε ακόμα από την ΕΑΒ να απαντήσει σε τέσσερα ουσιαστικά ερωτήματα που θέσαμε σχετικά με τις ευθύνες της για τη ρύπανση των περιοχών του Ασωπού, σε ημερίδα που διοργάνωσε στις 25/9/2008 στην Ερέτρια. 

Αλλά και η πρόσφατη εμπρηστική ενέργεια, που προκάλεσε καταστροφές στο σπίτι του Στέφανου Κόλλια στην Καλοσκοπή Φωκίδας, αποτελεί πρωτοφανή εκδήλωση εκδικητικότητας για τα όσα κατήγγειλε σε σχέση με τις παράνομες δραστηριότητες μεγάλης μεταλλευτικής εταιρείας που απειλούν σοβαρά το φυσικό περιβάλλον της Γκιώνας.

Τόσο η εγκληματική επίθεση κατά της συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα όσο και ο εμπρησμός της κατοικίας του Στέφανου Κόλλια, δείχνουν ότι έχουμε πια να κάνουμε με τραμπούκικες επιθέσεις υπεράσπισης των παρανόμων σε ένα κράτος όπου απουσιάζει η νομιμότητα και οι πολίτες καλούνται να παλέψουν για το αυτονόητο. Και στις δύο περιπτώσεις, μάλιστα, η τακτική ήταν η ίδια: οργάνωση αντισυγκέντρωσης με εργαζόμενους κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης ενεργών πολιτών και προσωπική επίθεση σε όποιον θεωρείται πιο επικίνδυνος για τα συμφέροντα της εταιρείας.

Ανησυχία εμπνέει η αυξανόμενη βία αυτών των ενεργειών, που ξεπερνά τα όρια της απειλής και προξενεί σωματική ή υλική βλάβη, άρα αποτελεί πια εγκληματική πράξη.

Το μήνυμα, όμως, είναι ένα: τέτοιες ενέργειες δεν μας φιμώνουν. Μας συσπειρώνουν και κάνουν τη φωνή μας πιο δυνατή!

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 89, 1/2009