Προς τις ευρωεκλογές...

    Σάκης Κουρουζίδης

Σε δυο μήνες έχουμε ευρωεκλογές. Και μόνο για την Ευρώπη δεν συζητάμε. Ναι, βέβαια, έχουμε την οικονομική κρίση που είναι παγκόσμια, που είναι κυρίαρχη σε όλες τις άλλες κοινωνικές και πολιτικές λειτουργίες και αυτή καθορίζει τις προτεραιότητες της περιόδου αυτής, έστω κι αν είναι προεκλογική. Δυστυχώς είναι έτσι, αλλά δεν είναι μοιραίο να είναι έτσι, τουλάχιστον για όσους θεωρούν ότι η Ευρώπη και η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να παίξει έναν ιδιαίτερο ρόλο στις διεθνείς υποθέσεις.

Η ΕΕ έχει ανοιχτό το θέμα της πολιτικής της ενοποίησης. Έχει ανοιχτό το θέμα της κλιματικής αλλαγής στο οποίο παίζει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο. Η κρίση αυτή θα επηρεάσει τις αποφάσεις και τις δεσμεύσεις της ΕΕ για την μετα-Κυότο εποχή; Όλα αυτά θα αποφασιστούν τον προσεχή Δεκέμβριο στην Κοπεγχάγη, όπου η ΕΕ έχει δεσμευτεί ότι θα εργαστεί για ένα προωθημένο και αρκετά φιλόδοξο σχέδιο για την  οκταετία 2013-2020. Το περίφημο σύνθημα το 2020, 20,20,20, δηλαδή το έτος 2020 να έχουμε πετύχει 20% μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, 20% της ενέργειας που θα καταναλώνεται να προέρχεται από ΑΠΕ και να πετύχουμε κατά 20% εξοικονόμηση ενέργειας, για την  ΕΕ φαίνεται να είναι το ελάχιστο όριο των φιλοδοξιών και των επιδιώξεών της. Αν στο μετά-Κυότο πρωτόκολλο ενταχθούν οι ΗΠΑ, όπως και οι δύο ανερχόμενες οικονομικές δυνάμεις της Ασίας, η Κίνα και η Ινδία, τότε η ΕΕ θα ανεβάσει τον πήχη του περιορισμού των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου από το 20 στο -30%! Αυτό είναι δέσμευση της ΕΕ. Υπάρχει κίνδυνος να αναθεωρηθεί εξαιτίας της οικονομικής κρίσης; Μας ενδιαφέρει να το υπερασπιστούμε; Μήπως να το θέσουμε από τώρα στην αντζέντα της προεκλογικής συζήτησης;

Η Ελλάδα, ως γνωστόν, περί άλλα τυρβάζει. Ο κ. ΥΠΕΧΩΔΕ, επαίρεται ότι η χώρα μας είναι από τις λίγες χώρες της ΕΕ που είναι εντός των στόχων που έχει θέσει! Να το κάνουμε σαφές. Η Ελλάδα έχει τη δέσμευση να ...αυξήσει μόνον κατά 25% τα αέρια του θερμοκηπίου. Η καθαυτό περίοδος του Κυότο είναι η περίοδος 2008-20012. Στη μεταβατική περίοδο που προηγήθηκε, τέθηκαν σε εφαρμογή από την  ΕΕ ορισμένα εργαλεία εφαρμογής, μεταξύ των οποίων και η εμπορία των δικαιωμάτων ρύπανσης. Κατά την περίοδο αυτή, οι τιμές που διαμορφώθηκαν ήταν πολύ χαμηλές και προς το τέλος της περιόδου πρακτικά μηδενίστηκαν (δες και το άρθρο του Σ. Μοιρασγεντή στο παρόν τεύχος). Η Ελλάδα εκτινάχθηκε πολύ γρήγορα κοντά στο +25%, το 2005 η ΔΕΗ κατέβαλε πολλές δεκάδες εκ. ευρώ για τις υπερβάσεις της, αλλά τα δύο επόμενα χρόνια, αφενός μεν το 2006 «φούλαρε» -η ΔΕΗ- τα μεγάλα υδροηλεκτρικά για να περιορίσει τις εκπομπές της, αλλά αυτό πια μας τελείωσε, τον δε επόμενο χρόνο, το 2007, έκλεισαν οι μεγάλες χημικές βιομηχανίες στη Θεσσαλονίκη και την  Καβάλα και αυτό ...περιόρισε τις εκπομπές. Για το 2008 αναμένουμε τα στοιχεία εντός των ημερών για να δούμε τι γίνεται. Για να πετύχουμε το στόχο του +25% θα πρέπει στα 5 χρόνια της κυρίως φάσης του Κυότο να έχουμε μηδενική αύξηση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου, πράγμα που μόνον ο κ. ΥΠΕΧΩΔΕ φαίνεται να πιστεύει ή μέχρι το 2013 που θα κάνουμε ταμείο, ποιος ζει ποιος πεθαίνει, μπορεί να την πληρώσει ο τότε υπουργός Περιβάλλοντος (σκέτο). Η εγκατεστημένη ισχύς των ΑΠΕ θα πρέπει να φτάσει το 20% έως το τέλος του επόμενου χρόνου και στο 30% έως το 2020! Και είμαστε πολύ μακριά ακόμα...

Για εξοικονόμηση ...έχουμε καιρό, ποιος σχεδιάζει από τώρα κάτι που θα κριθεί και θα αξιολογηθεί σε 12-13 χρόνια; Οι υποχρεωτικές ενεργειακές επεμβάσεις στα κτίρια τα οποία, ως γνωστόν, βαρύνονται με το 40% των εκπομπών, περιφέρονται ως σχέδια κανονισμών και διαταγμάτων από επιτροπή σε επιτροπή εδώ και 12-15 χρόνια!

Ας μην διανύσουμε την προεκλογική περίοδο στα ανούσια της παραπολιτικής ή στη γενικολογία της εύκολης καταγγελιολογίας. 

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 92, 4/09