Αρχή κειμένου
Οι ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν επίδραση στο περιβάλλον μας. Οι μεταφορές, η βιομηχανία και η κατανάλωση ενέργειας αποτελούν πηγές ρύπανσης. Η ενίσχυση των υποδομών και της αστικοποίησης όχι μόνο διαταράσσει, αλλά και καταστρέφει τα οικοσυστήματα. Η ανάλωση των πόρων, η οποία βαίνει αυξανόμενη, απειλεί να τους εξαντλήσει.
Επομένως, υπάρχει άμεση σχέση και αλληλεπίδραση μεταξύ περιβάλλοντος και λοιπών τομέων πολιτικής, πάντοτε σε βάρος του περιβάλλοντος, και προς τούτο υπάρχει μεγάλη ανάγκη αποκατάστασης της ισορροπίας με την ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής παραμέτρου στις ευρωπαϊκές πολιτικές.
Η πολιτική στον τομέα του περιβάλλοντος αποτελεί σήμερα ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της κοινωνίας που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι δημόσιες αρχές και οι οικονομικοί παράγοντες. Αποτελεί ζήτημα επί του οποίου το κοινό είναι πολύ ευαίσθητο επειδή αφορά άμεσα την καλή διαβίωση και την υγεία του.
Από τη δεκαετία του 70 η μέριμνα για τη διατήρηση του περιβάλλοντος αποτέλεσε το κίνητρο πολλών κοινοτικών πρωτοβουλιών. Ωστόσο, διατυπώθηκαν επικρίσεις ότι η εσωτερική αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης έδωσε προτεραιότητα στις οικονομικές πτυχές και τις εμπορικές συναλλαγές εις βάρος της προστασίας του περιβάλλοντος το οποίο είχε θεωρηθεί ως εν δυνάμει εμπόδιο για τις συναλλαγές αντί να θεωρηθεί ότι αποτελεί αυτοτελή σκοπό. Η συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση αποτέλεσε τον αντίλογο σε αυτές τις επικρίσεις δεδομένου ότι αναβάθμισε το περιβάλλον σε επίπεδοι πολιτικής και όχι απλώς δράσης της Κοινότητας.
|