Αφιέρωμα Ευρωεκλογές

Ευρωεκλογές: με πίστη στην ιστορική ταυτότητα του ΣΥΝ

Χαρά Παπαϊωάννου*

Οι ευρωεκλογές από την ίδρυση του ΣΥΝ σε σχέση με τις θέσεις του ως προς τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό αποτελούσαν πεδίο προνομιακό. Οι θέσεις του κέντριζαν και κέρδιζαν την εμπιστοσύνη και την ψήφο των αριστερών πολιτών που αναγνώριζαν ότι η ΕΕ παρά τις αδυναμίες της και τις θεσμικές της ανεπάρκειες, δεν είναι η ρίζα του κακού και ότι το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» είναι ανεδαφικό. Ο παραδοσιακά ευρωπαϊκός προσανατολισμός του ΣΥΝ έχει ιστορικά καταγραφεί στην συνείδηση των πολιτών και έκανε πιο εύκολη τη διάκριση των δύο ρευμάτων της αριστεράς στη χώρα μας.

Ο ΣΥΝ μορφοποιεί εκείνο το ρεύμα που ενώ εντοπίζει και επισημαίνει τις αδυναμίες της, διεκδικεί και αγωνίζεται για μια δημοκρατικότερη και ανοιχτή ΕΕ. Σε περιόδους στασιμότητας ή ακόμα και κρίσης όπως η σημερινή, έχει άποψη και προτάσεις, τονίζει την ανάγκη θεσμικών μεταρρυθμίσεων με παράλληλες μεταρρυθμίσεις στα κράτη- μέλη. Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του ΣΥΝ είναι όμως ότι αγωνίζεται αδιάκοπα για την πραγμάτωση συγκεκριμένων στόχων, όπως η ευρωπαϊκή ενοποίηση, η απόρριψη του νεοφιλελευθερισμού και η διεκδίκηση μιας νέας, δημοκρατικής και κοινωνικής Συνταγματικής Συνθήκης της Ε.Ε.

Ένα από τα συστατικά του ΣΥΝ είναι η οικολογία, ο χαρακτήρας της οποίας μετουσιώθηκε αμέσως σε περιβαλλοντικές πολιτικές διεκδικήσεις, όχι μόνο σε εθνικό, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Πολλοί από τους περιβαλλοντικούς αγώνες μας μάλιστα στέφθηκαν από επιτυχία μέσα από την ευρωπαϊκή μας δράση και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Όλοι οι ευρωβουλευτές του ΣΥΝ (Αλαβάνος, Παπαγιαννάκης, Παπαδημούλης) έχουν αναδείξει μέσα από τα όργανα της ΕΕ/ το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σημαντικά εθνικά, περιβαλλοντικά ζητήματα δίνοντας μεγάλη έμφαση σε θέματα περιβάλλοντος και ενισχύοντας από τις Βρυξέλλες τον οικολογικό χαρακτήρα της Κουμουνδούρου. Η κληρονομιά αυτή πρέπει να συνεχιστεί και οι ευρωβουλευτές μας πρέπει να φανούν άξιοι συνεχιστές της ευρωπαϊκής, περιβαλλοντικής δράσης.

Λιγότερο από δύο μήνες πριν από τις Ευρωεκλογές και εν μέσω μίας πρωτοφανούς κοινωνικοοικονομικής και περιβαλλοντικής κρίσης, οι διεκδικήσεις του ΣΥΝ είναι πιο επίκαιρες από ποτέ. Ενώ όμως η ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά έχει την ευκαιρία στις Ευρωεκλογές να αποδείξει όχι μόνο ότι γοητεύει, αλλά ότι πείθει και συμπαρασύρει την ελληνική κοινωνία σε ένα διαφορετικό μέλλον από αυτό που οι συντηρητικές δυνάμεις προβάλλουν ως μονόδρομο, φαίνεται ότι ο χειρότερος εχθρός μας μπορεί να είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Η αποκήρυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης per se φανερώνει ασυνέπεια και ασυνέχεια στην πολιτική μας, αλλά πολύ περισσότερο φανερώνει άγνοια της ιστορικής μας ταυτότητας. Ο ΣΥΝ για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια αγωνίζεται ενάντια στις αντιλαϊκές, νεοφιλελεύθερες πολιτικές, τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Όπως αναγνωρίζει και αποδέχεται το δίπτυχο κοινοβουλευτισμός - κοινοβουλευτική δράση, έτσι αναγνωρίζει το θεσμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω της οποίας δίνει τους ευρωπαϊκούς του αγώνες. Σε αντίθετη περίπτωση θα επιδείξουμε στείρο δογματισμό, σήμα κατατεθέν της προσκολλημένης στο σταλινισμό αριστεράς. Το χειρότερο από όλα όμως είναι ότι θα επιδείξουμε σχιζοφρενικές και αυτοκαταστροφικές τάσεις και αυτό είναι κάτι που η ελληνική κοινωνία δε θα μας συγχωρέσει ποτέ.

*Μέλος του τμήματος Οικολογίας και της ΚΠΕ του ΣΥΝ

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 93, 5/09