Ιταλία - θερμοφωτογράφηση κτιρίων

Φανή Δημητρακούδη

Με σκοπό να ενημερώσει για την αξία της ενεργειακής οικονομίας στα κτίρια η Legambiente, η μεγαλύτερη ιταλική περιβαλλοντική οργάνωση, αποφάσισε να αποδείξει πόσο ανεπαρκείς είναι οι οικοδομές στις σύγχρονες πόλεις, τα σπίτια στα οποία ζούμε και τα γραφεία στα οποία εργαζόμαστε, σε σύγκριση με όσα κτίρια έχουν κατασκευαστεί με πρωτοποριακές τεχνικές. Η οργάνωση κατόρθωσε να δείξει με απλό και κατανοητό τρόπο τις ενεργειακές σπατάλες των κτιρίων που ευθύνονται για τους υψηλούς λογαριασμούς που καταβάλουμε για θέρμανση το χειμώνα ή για δροσισμό το καλοκαίρι. Έτσι η οργάνωση, σε συνεργασία με την Edison και το γραφείο του μηχανικού Vittorio Bardazzi, θερμοφωτογράφησε νέες οικοδομές για κατοικίες και δημόσιες υπηρεσίες σε τέσσερις πόλεις: Ρώμη, Φλωρεντία, Μιλάνο Μπολτζάνο.

Το αποτέλεσμα δείχνει καθαρά πόσο η ποιότητα της κατασκευής και των υλικών που χρησιμοποιούνται σε μια οικοδομή συντελούν αποφασιστικά στην άνεση που παρέχεται αλλά και στη δαπάνη που συνεπάγεται το ενεργειακό τους προφίλ. Η θερμογραφία αποκαλύπτει τη λειτουργία των τοιχίων και το εάν ένα κτίριο είναι καλά μονωμένο ή όχι , εάν απαιτεί μικρή ή μεγάλη χρήση θέρμανσης και αιρ κοντίσιον για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας στο εσωτερικό του. Η διαφορά μπορεί να είναι αξιοσημείωτη, αφού ένα καλά μονωμένο κτίριο μπορεί να χρειάζεται μόλις το ¼ της δαπάνης για να πετύχει την επιθυμητή θερμοκρασία σε σχέση με ένα πλημμελώς μονωμένο οίκημα. Διαφορά η οποία αποτιμάται σε εκατοντάδες ευρώ για ένα διαμέρισμα και σε χιλιάδες για ένα κτίριο γραφείων. Η Legambiente πέτυχε με αυτήν της την πρωτοβουλία να επιβεβαιώσει την ισχύ και την πρακτική ωφέλεια του πιστοποιητικού ενεργειακής επάρκειας στα κτίρια της Ιταλίας που η κυβέρνηση Πρόντι είχε καταστήσει υποχρεωτικό από τον περασμένο Ιούλιο. Όμως η θητεία Μπερλουσκόνι επέλεξε να βάλει το μέτρο στο ψυγείο, παρά την οδηγία της ΕΕ 2002/91 που το καθιστά απαραίτητο στις χώρες μέλη.

Η έρευνα της περιβαλλοντικής οργάνωσης απέδειξε πάντως ότι το ενεργειακό πιστοποιητικό έχει νόημα και στην πραγματική οικονομία. Έτσι στο Μπολτζάνο, όπου το μέτρο βρίσκεται κατ΄ εξαίρεση σε ισχύ, οι δαπάνες για θέρμανση και δροσισμό σε ιδιωτικές κατοικίες και δημόσια κτίρια  ανέρχονται στα 30 kWh/mq το χρόνο έναντι 120 kWh/mq στις υπόλοιπες τρεις πόλεις.

Όπως σημειώνει η Legambiente, το παράδοξο είναι ότι όλα τα κτίρια που θερμοφωτογραφήθηκαν ήταν καινούργια και ακριβά, αξίας 4-5 χιλιάδων ευρώ το τετραγωνικό, ενώ η τιμή τους θα ανέβαινε ελάχιστα εάν είχαν εξοπλιστεί με τα καλύτερα υλικά για τη βέλτιστη ενεργειακή τους απόδοση. Φαίνεται ωστόσο ότι η έως τώρα υψηλή ζήτηση ακινήτων δεν παρακινούσε τους κατασκευαστές να προτιμήσουν τις πιο άρτιες τεχνικές και τα αποτελεσματικότερα υλικά για να μονώσουν τις οικοδομές τους. Τώρα που ο κλάδος δοκιμάζεται με τη σειρά του από την οικονομική κρίση τους δίνεται η ευκαιρία να κερδίσουν το χαμένο έδαφος σε ότι αφορά τις περιβαλλοντικές και ενεργειακές προδιαγραφές που χρειάζεται να ενσωματώνουν τα σύγχρονα ακίνητα.

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 93, 5/09