Το Δίκτυο Ε.Π.Ι.Β.Α.ΤΗ.Σ. (Για την Δημόσια Συγκοινωνία και την Βιώσιμη Κινητικότητα) καταδικάζει απερίφραστα την πρωτοφανή και εκτός πάσης λογικής απόφαση του Υπουργείου Μεταφορών για ελεύθερη είσοδο των ταξί στις λεωφορειολωρίδες, έστω και με τον τρόπο με τον οποίο εξαγγέλθηκε το μέτρο (ως δοκιμαστικό πριν ληφθούν τελικές αποφάσεις για την οριστικοποίησή του και ισχύον μόνο για τις εκτός δακτυλίου λεωφορειολωρίδες και μονάχα για έμφορτα ταξί).

Θεωρούμε το μέτρο αυτό σαν ένα μεγάλο πισωγύρισμα σε σχέση με τις θετικές εξελίξεις και κατακτήσεις της Δημόσιας Συγκοινωνίας τα τελευταία 10 χρόνια, σε μια μητροπολιτική περιοχή όπως αυτή της Αθήνας που μαστίζεται κατ’ εξοχήν από το κυκλοφοριακό πρόβλημα, το νέφος και την πολύμορφη υποβάθμιση της ποιότητας ζωής.

Η απόφαση αυτή βρίσκεται σε κατάφωρη αντίθεση με την πάγια ακολουθούμενη πολιτική των τελευταίων τουλάχιστον 20 ετών, που με συνέπεια είχαν ακολουθήσει όλοι οι προκάτοχοι του κ. Ευρ. Στυλιανίδη υπουργοί. Πάρθηκε χωρίς καμία δημόσια διαβούλευση με τους συναρμόδιους συγκοινωνιακούς, πολιτικούς, επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς (ΟΑΣΑ, Τοπική Αυτοδιοίκηση, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΟΚΕ, Σύλλογος Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, ΤΕΕ, ΕΜΠ, Δίκτυο Ε.Π.Ι.Β.Α.ΤΗ.Σ. κλπ). Δεν πιστεύουμε ότι χρειάζεται καμμία δοκιμαστική εφαρμογή για να αποδείξει το αυτονόητο, ότι ένα τέτοιο μέτρο θα συμβάλει στην υποβάθμιση των λειτουργικών χαρακτηριστικών (μέση ταχύτητα, επίπεδο εξυπηρέτησης κλπ) των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ) και άρα στην απαξίωσή τους και την μείωση της επιβατικής τους κίνησης, πολύ περισσότερο που υπάρχει η κτηθείσα εμπειρία από την αποτυχημένη εφαρμογή του μέτρου στην Θεσσαλονίκη.

Πράγματι η εφαρμογή του μέτρου στη Θεσσαλονίκη είχε σαν αποτέλεσμα την μείωση στο μισό της μέσης ταχύτητας των λεωφορείων και τον διπλασιασμό του χρόνου διαδρομής τους, την απώλεια δρομολογίων σε σημαντικό ποσοστό και την μείωση της επιβατικής κίνησης κατά 30%. Στην Αθήνα που ο αριθμός των ταξί είναι όχι απλά κατά πολύ μεγαλύτερος, αλλά ο μεγαλύτερος της Ευρώπης (αναλογικά με τον πληθυσμό της πρωτεύουσας), οι δυσμενείς επιπτώσεις στην λειτουργία των ΜΜΜ αναμένεται να είναι πολλαπλάσιες. Ειδικά αν συνεκτιμηθούν η ελλιπής αστυνόμευση των λεωφορειολωρίδων και το περιορισμένο του δικτύου τους, καθώς και οι γενικότερες κυκλοφοριακές συνθήκες.

Όσον αφορά το μέτρο της αύξησης των κομίστρων του ταξί, είναι ένα μέτρο που κατ’ αρχήν βρίσκεται στην σωστή κατεύθυνση, δεδομένου ότι το ταξί θα πρέπει, αζημίως για τους ιδιοκτήτες του, να πάψει να παίζει τον ρόλο της παρασυγκοινωνίας και να βρει τον πραγματικό χαρακτήρα του. Θα πρέπει κατόπιν σχετικών μελετών να θεσπιστεί μία σταθερή σχέση μεταξύ του κομίστρου της Δημόσιας Συγκοινωνίας και του κομίστρου του ταξί, που να διασφαλίζει αυτόν τον χαρακτήρα.

Χρειάζονται βέβαια και άλλα μέτρα για την βελτίωση της παρεχόμενης εξυπηρέτησης από τα ταξί, που θα πρέπει ενδεχομένως να αντιμετωπιστούν άμεσα και έχουν να κάνουν με την συμπεριφορά των οδηγών (επιμόρφωση και έλεγχοι, προδιαγραφές ποιότητας, κλιματισμός των οχημάτων, οργάνωση των σταθμών ταξί – πιάτσες, γενίκευση της ραδιοεπικοινωνίας – ραδιοταξί και της χρήσης GPS, μέτρα για την ασφάλεια των οδηγών ταξί, πάταξη της πειρατείας, της επιλογής μίσθωσης κ.ο.κ.), ώστε η ποιότητα εξυπηρέτησης από τα ταξί να προσεγγίσει τα δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 93, 5/09