Σπήλιος  Παπασπηλιόπουλος

Γιάννης Σχίζας

«Η στηλίτευση της μπαρούφας και της «επαναστατικής» και «αντιιμπεριαλιστικής» φλυαρίας αποτελεί  κοινωνικά εξυγιαντικό έργο»

Σ.Π., «Ελευθεροτυπία» 28.9.2002

Ανήκε στους πρωτοπόρους του οικολογικού κινήματος και συνέβαλε όσο λίγοι στην σύζευξη της οικολογικής προβληματικής με την οικονομολογία. Με το συγγραφικό του έργο και τη δράση του ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 70, ήταν από τους κοινωνικούς επιστήμονες που προσέλαβαν νωρίς τα μηνύματα της νεοεμφανιζόμενης οικολογίας –ως επιστήμης και ταυτόχρονα πολιτικής παρέμβασης. Ο Παπασπηλιόπουλος έγινε ο πρώτος διευθυντής του πρώτου, συστηματικού και σχετικά μακρόβιου εντύπου στο «χώρο» - όπως ήταν το «Οικολογία και Περιβάλλον», με εκδότη τότε τον Αντώνη Λιβάνη. Δυό χρόνια αργότερα, όταν η ομάδα του περιοδικού αποστασιοποιήθηκε από τον εκδότη, ο Σπήλιος  ακολούθησε το εγχείρημα της «Νέας Οικολογίας», συμβάλλοντας αποφασιστικά με τις ιδέες και τον συγκροτημένο του λόγο. Ο Παπασπηλιόπουλος υπήρξε πρωτίστως σοσιαλιστής οικονομολόγος, συμμέτοχος εγχειρημάτων όπως «Η Νέα Οικονομία» ή ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος», αλλά στάθηκε κάθε άλλο παρά συμβατικός και «οικονομιστής», ασκώντας κριτική στην  ανάπτυξη, στο σύστημα  αναγκών  και στον καταναλωτισμό. Ήταν παρών στα μετερίζια των ιδεών, διακριτός από τους  χαβαλέδες των συνεδρίων αλλά και ακτιβιστής στα κινηματικά δρώμενα. Συμμετείχε στην υπόθεση των Οικολόγων Εναλλακτικών, στις δραστηριότητες για την προστασία της Πάρνηθας από την Ιπποκράτεια Πολιτεία, στις δράσεις για την προστασία του Κορινθιακού. Όσοι τον γνωρίσαμε από κοντά απολαύσαμε τον πνευματώδη –και συχνά αντικαθωσπρεπεικό του λόγο– σε συνδυασμό με την βιβλιογραφική του ευρυμάθεια και την ακαταπόνητη ενημέρωσή του για το γίγνεσθαι  των ιδεών...

Δαίμων της Οικολογίας,

τ. 96, 9/09